約伯記 10

1 我實在厭惡我的生活，我要任意苦訴我的怨情，傾吐我心中的酸苦。

Moja dusza zmęczona jest życiem; dam upust swemu narzekaniu, będę mówił w goryczy swej duszy.

2 我要對天主說：不要定我的罪! 請告訴我：你為何與我作對﹖

Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie. Oznajmij mi, czemu wiedziesz ze mną spór?

3 你對親手所造的，加以虐待和厭棄，卻顯揚惡人的計劃，為你豈有好處﹖

Czy dobrze ci z tym, że mnie uciskasz, że odrzucasz dzieło swoich rąk i sprzyjasz radzie niegodziwych?

4 你豈有肉眼，或者也像人一樣觀看嗎﹖

Czy masz oczy cielesne? Czy widzisz, jak człowiek widzi?

5 你的日月豈像人的日月﹖你的年歲豈像人的年歲﹖

Czy twoje dni są jak dni człowieka, a twoje lata jak lata ludzkie;

6 你竟考查我的邪惡，追究我的罪過。

Że się wywiadujesz o moją nieprawość i dochodzisz mojego grzechu?

7 其實你知道我並沒有罪過，也知道無人能拯救我脫離你的掌握。

Ty wiesz, że nie jestem niegodziwy i nikt nie wyrwie [mnie] z twoich rąk.

8 你親手形成了我，創造了我；此後你又轉念想消滅我。

Twoje ręce ukształtowały mnie i uczyniły mnie całego ze wszystkich stron, lecz mnie niszczysz.

9 求你記憶：你造我時就像摶泥，難道還使我歸於泥土﹖

Pamiętaj, proszę, że ulepiłeś mnie jak glinę; czy obrócisz mnie w proch?

10 你不是將我像奶倒出，使我凝結像一塊奶餅﹖

Czy nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że jak ser stężałem?

11 用皮和肉作我的衣服，用骨和筋把我全身聯絡起來﹖

Przyoblekłeś mnie skórą i ciałem, a kośćmi i żyłami pospinałeś mnie.

12 是你將我生命的恩惠賜給了我，細心照顧維持了我的氣息。

Obdarzyłeś mnie życiem i miłosierdziem, a twoja opatrzność strzegła mego ducha.

13 這些事早已藏在你心中，我知道你久有此意：

I chociaż ukryłeś to wszystko w swoim sercu, wiem jednak, że to jest z twojej woli.

14 你監視我，看我是否犯罪；如果我有罪；你決不放過。

Jeśli grzeszę, ty to spostrzegasz i nie uwolnisz mnie od mojej nieprawości.

15 我若有罪，我就有禍了! 我若有義，也不敢抬頭，因為我已備嘗凌辱，吃盡苦頭。

Jeśli jestem niegodziwy, biada mi, a [choćbym też] był sprawiedliwy, nie podniosę swojej głowy. Jestem syty hańby, zważ na moje utrapienie;

16 我若抬頭，你就像獅子追捕我，向我表現你的奇能，

Gdyż go przybywa; gonisz mnie jak okrutny lew i zachowujesz się dziwnie wobec mnie.

17 重新襲擊我，加倍對我洩怒。

Stawiasz przeciwko mnie nowych świadków i pomnażasz nade mną swój gniew; wojsko za wojskiem naciera na mnie.

18 你為何叫我出離母胎﹖不如我那時斷氣，無人見我，

Czemu wyprowadziłeś mnie z łona? Obym umarł i nie widziało mnie żadne oko!

19 就好像從未有過我一樣，一出母胎即被送入墳墓。

Byłbym, jakby mnie nie było, od łona zanieśliby mnie do grobu!

20 我生存的日月不是很少嗎﹖你且放開我罷!

Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy;

21 趁我去而不返，未到冥暗死影之地，

Zanim odejdę tam, skąd już nie powrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci;

22 即光明也是黑暗之地以前，讓我自在一下罷!

Do ziemi ciemnej jak noc [i do] cienia śmierci i bezładu, gdzie świeci tylko ciemność.