約伯記 10

1 我實在厭惡我的生活，我要任意苦訴我的怨情，傾吐我心中的酸苦。

Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.

2 我要對天主說：不要定我的罪! 請告訴我：你為何與我作對﹖

Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?

3 你對親手所造的，加以虐待和厭棄，卻顯揚惡人的計劃，為你豈有好處﹖

Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?

4 你豈有肉眼，或者也像人一樣觀看嗎﹖

Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?

5 你的日月豈像人的日月﹖你的年歲豈像人的年歲﹖

Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?

6 你竟考查我的邪惡，追究我的罪過。

Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?

7 其實你知道我並沒有罪過，也知道無人能拯救我脫離你的掌握。

Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.

8 你親手形成了我，創造了我；此後你又轉念想消滅我。

Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.

9 求你記憶：你造我時就像摶泥，難道還使我歸於泥土﹖

Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.

10 你不是將我像奶倒出，使我凝結像一塊奶餅﹖

Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?

11 用皮和肉作我的衣服，用骨和筋把我全身聯絡起來﹖

Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.

12 是你將我生命的恩惠賜給了我，細心照顧維持了我的氣息。

Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.

13 這些事早已藏在你心中，我知道你久有此意：

A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.

14 你監視我，看我是否犯罪；如果我有罪；你決不放過。

Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.

15 我若有罪，我就有禍了! 我若有義，也不敢抬頭，因為我已備嘗凌辱，吃盡苦頭。

Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem, i widząc utrapienie moje,

16 我若抬頭，你就像獅子追捕我，向我表現你的奇能，

Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.

17 重新襲擊我，加倍對我洩怒。

Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.

18 你為何叫我出離母胎﹖不如我那時斷氣，無人見我，

Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!

19 就好像從未有過我一樣，一出母胎即被送入墳墓。

Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!

20 我生存的日月不是很少嗎﹖你且放開我罷!

Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,

21 趁我去而不返，未到冥暗死影之地，

Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;

22 即光明也是黑暗之地以前，讓我自在一下罷!

Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.