耶利米書 8
1 到那時──上主的斸語──人必從墳墓中拖出猶大君王的遺骸，司祭的遺骸，先知的遺骸，和耶路撒冷居民的遺骸，
“‘O zaman, diyor RAB, Yahuda krallarıyla önderlerinin, kâhinlerin, peygamberlerin, Yeruşalim'de yaşamış olanların kemikleri mezarlarından çıkarılacak.
2 陳列在他們曾愛戀、事奉、追隨、求問和朝拜過的太陽、月亮和天上群星，前再沒有人收殮埋葬，任其留在地面充作肥料。
Toplanmayacak, gömülmeyecek kemikler, toprağın üzerinde gübre gibi olacaklar. Yeruşalim halkının sevdiği, kulluk ettiği, izlediği, danıştığı, taptığı güneşin, ayın, gök cisimlerinin önüne serilecekler.
3 這可惡種族剩下的全體遺民，在我驅逐他們所到的任何地，方都願意死，而不願意生──萬軍上主斷語。
Bu kötü ulustan bütün sağ kalanlar, kendilerini sürdüğüm yerlerde yaşayanlar, ölümü yaşama yeğleyecekler. Her Şeye Egemen RAB böyle diyor.’
4 你應對他們說：上主這樣說：人跌倒了，豈能不再起來﹖人離去了，豈能不再回來﹖
“Onlara de ki, ‘RAB şöyle diyor: “‘İnsan yere düşer de kalkmaz mı, Yoldan sapar da geri dönmez mi?
5 為什麼這人民一墮落，便永久墮落，執迷不悟而不肯反悔呢﹖
Öyleyse neden bu halk yoldan saptı? Neden Yeruşalim sürekli döneklik ediyor? Hileye yapışıyor, Geri dönmeyi reddediyorlar.
6 我留心細聽，他們都言談不軌，沒有一個人悔恨自己的邪惡說：「可憐! 我做是什麼事﹖」反倒各自一再任性奔馳，有如衝入戰場的戰馬。
Dikkatle dinledim, Ama doğru söylemiyorlar. Kimse, ne yaptım, diyerek kötülüğünden pişmanlık duymuyor. Savaşta seğirten at gibi Herkes kendi yoluna gidiyor.
7 天空的鸛鳥也知道自己的時令；斑鳩、燕子和雁，都固守自己的歸期；但是我的人民卻不知道上主法令。
Gökteki leylek bile Belli mevsimlerini bilir. Kumru da kırlangıç da turna da Göç etme zamanını gözetir. Oysa halkım buyruklarımı bilmez.
8 你怎麼能說：我們是智者，我們有上主的法律﹖的確，但已為書記們以荒謬的筆鋒把乇編成了謊言。
“‘Nasıl, biz bilge kişileriz, RAB'bin Yasası bizdedir, diyebiliyorsunuz? İşte, bilginlerin yalancı kalemi Yasayı yalana çevirmiş.
9 智慧人必要蒙羞驚慌，而至被捕；的確，他們即拋棄了上主話，還能有什麼智慧﹖
Bilgeler utandırıldı, Yıldırılıp ele geçirildi. RAB'bin sözünü reddettiler. Nasıl bir bilgelikmiş onlarınki?
10 為此，我必將他們的妻室交給外人，將他們的莊田交與別的地主，因為從最小的到最大的，都貪財圖利；從先知到司祭，都欺詐行事，
Bundan ötürü karılarını başkalarına, Tarlalarını sahiplenecek yeni kişilere vereceğim. Küçük büyük herkes kazanç peşinde, Peygamberler, kâhinler, hepsi halkı aldatıyor.
11 草率治愈我的瘡痍說：「好了! 好了! 」其實卻沒有好。
Esenlik yokken, Esenlik, esenlik, diyerek Halkımın yarasını sözde iyileştirdiler.
12 他們既行事可憎，就理當知恥；可是，他們不但不知恥，反而連羞愧也不知是什麼；為此，他們要與倒斃者倒斃，在我降罰他們時，都要一厥不振──上主說。
Yaptıkları iğrençliklerden utandılar mı? Hayır, ne utanması? Kızarıp bozarmanın ne olduğunu bile bilmiyorlar. Bu yüzden onlar da düşenlerin arasında yer alacak, Cezalandırıldıklarında sendeleyip düşecekler’ diyor RAB.
13 我要徹底消滅他們──上主的斷語──葡萄樹上沒有葡萄，無花果樹上沒有無花果，樹葉都已凋零；我要派人來蹂躝。
“‘Onları büsbütün yok edeceğim, diyor RAB, Ne asmada üzüm kalacak, Ne incir ağacında incir. Yaprakları solup kuruyacak. Onlara ne verdiysem, Ellerinden alınacak.’”
14 為什麼我們還坐著﹖集合起來吧! 讓我們進入堅城，死在那裏，因為上主我們的天主要消滅我們，我們喝苦膽，因為我們得罪了上主。
“Neden burada oturup duruyoruz? Toplanalım da surlu kentlere kaçalım, Orada ölelim! Tanrımız RAB bizi ölüme terk etti, Bize zehirli su içirdi. Çünkü O'na karşı günah işledik.
15 我們原期待和平，卻不見好轉；原期待復興的時機，反而只見恐怖!
Esenlik bekledik, iyilik gelmedi. Şifa umduk, yılgınlık bulduk.
16 從丹就可聽到敵人戰馬的喘息聲，戰馬嘶鳴，聲震全地；前來併吞土地和地上的一切，吞食城邑和城中的居民。
Düşman atlarının hırıltısı Dan bölgesinden duyuluyor, Aygırlarının kişnemesinden Bütün ülke titriyor. Ülkeyi ve içindeki her şeyi, Kenti ve orada yaşayanları Yok etmeye geliyorlar.”
17 看，我必給你們派來不伯符咒的毒蛇，咬傷你們──上主的斷語──
“Bakın, aranıza yılanlar, Büyüden etkilenmeyen engerekler göndereceğim, Sizi sokacaklar” diyor RAB.
18 無法療愈。我戚戚憂傷，我心已憔悴。
Üzüntüm avutulamaz, Yüreğim baygın,
19 由遠方傳來我女兒──人民──哀號的呼聲：「上主已不在熙雍﹖或者衪君王已不在那裏嗎﹖──為什麼他們以自己的偶像和外邦的「虛無」激怒我﹖──
Ülkenin en uzak köşelerinden Halkımın feryadını dinleyin: “RAB Siyon'da değil mi? Kralı orada değil mi?” RAB, “Putlarıyla, İşe yaramaz yabancı ilahlarıyla Neden öfkelendiriyorlar beni?” diyor.
20 收割期已經過去，夏天已經完結，我們仍沒有獲救! 」
“Ürün biçme zamanı geçti, Yaz sona erdi, Biz ise kurtulmadık” diye haykırıyorlar.
21 我的女兒──人民──的創傷使我心痛欲裂，鬱鬱不安，不勝感傷。
Halkımın yarasından ben de yaralandım. Yasa büründüm, dehşete düştüm.
22 難道在基肋阿得沒有膏藥，或在那裏沒有醫生嗎﹖究竟為了什麼，我的女兒──人民──的創傷還沒有痊愈﹖
Gilat'ta merhem yok mu, Hekim yok mu? Öyleyse halkımın yarası neden iyi edilmedi?
