耶利米書 42

1 眾部隊首領與卡勒亞的兒子約哈南和瑪阿色雅的兒子阿匝黎雅及，不分大小，

۱ پس تمامی سرداران لشکر و یوحانان بن قاریح و یزنیا ابن هوشعیا و تمامی خلق از خرد و بزرگ پیش آمدند،

2 前來對耶肋米亞先知說：「願你接受我們對你的請求，請你為我們全體遺民，轉求上主你的天主。我們原來人數眾多，如今只剩下你親眼見的這幾個人了。

۲ و به ارمیا نبی گفتند: «تمنا اینکه التماس ما نزد تو پذیرفته شودو به جهت ما و به جهت تمامی این بقیه نزد یهوه خدای خود مسالت نمایی زیرا که ما قلیلی ازکثیر باقی‌مانده‌ایم چنانکه چشمانت ما را می‌بیند.

3 惟願上主你的天主指示我們該走的路，和當行的事! 」

۳ تا یهوه خدایت ما را به راهی که باید برویم و به‌کاری که باید بکنیم اعلام نماید.»

4 耶肋米亞先知答覆他們說：「我聽見了! 好，我願依照你們的話，祈求上主你們的天主；但凡上主答覆的話，我必全告訴你們，不對你們隱瞞什麼。」

۴ پس ارمیای نبی به ایشان گفت: «شنیدم. اینک من برحسب آنچه به من گفته‌اید، نزد یهوه خدای شما مسالت خواهم نمود و هر‌چه خداوند در جواب شما بگوید به شما اطلاع خواهم داد و چیزی از شما باز نخواهم داشت.»

5 他們鑽覆耶肋米亞說：「願上主在我們中間作真實和忠信的見證，如果我們不依照上主你的天主叫你傳給我們的一切話去做。

۵ ایشان به ارمیا گفتند: «خداوند در میان ماشاهد راست و امین باشد که برحسب تمامی کلامی که یهوه خدایت به واسطه تو نزد ما بفرستدعمل خواهیم نمود.

6 或好或壞，我們願聽從上主我們天主的話，因為是我們派你去向他祈求；我們聽從了上主我們的天主的話，我們就必順利。」

۶ خواه نیکو باشد و خواه بد، کلام یهوه خدای خود را که تو را نزد اومی فرستیم اطاعت خواهیم نمود تا آنکه قول یهوه خدای خود را اطاعت نموده، برای ماسعادتمندی بشود.»

7 十天以後，上主有話傳給了耶肋米亞，

۷ و بعد از ده روز واقع شد که کلام خداوند برارمیا نازل شد.

8 他便召集卡勒亞的兒子約哈南和隨從他的眾部隊首領以及全體人民，不分大小，

۸ پس یوحانان بن قاریح و همه سرداران لشکر که همراهش بودند و تمامی قوم رااز کوچک و بزرگ خطاب کرده،

9 對他們說：「你們派我去向他面陳你們的請求的上主，以色列的天主這樣說：

۹ به ایشان گفت: «یهوه خدای اسرائیل که شما مرا نزد وی فرستادید تا دعای شما را به حضور او برسانم چنین می‌فرماید:

10 如果你們決意住在這地方，我必建立你們，決不加以破壞；我必栽培你們，決不予以拔除，因為我已後悔給你們所降的災禍。

۱۰ اگر فی الحقیقه در این زمین بمانید آنگاه شما را بنا نموده، منهدم نخواهم ساخت و غرس کرده، نخواهم کند، زیرا از بلایی که به شما رسانیدم پشیمان شدم.

11 你們不要害怕你們所害怕的巴比倫王；不要害怕他──上主的斷語──因為有我與你們同在，作你們的救援，從他的手中搶救你們。

۱۱ از پادشاه بابل که از او بیم دارید ترسان مباشید. بلی خداوندمی گوید از او ترسان مباشید زیرا که من با شماهستم تا شما را نجات‌بخشم و شما را از دست او رهایی دهم.

12 我必憐恤你們，也叫他憐恤你們，讓你們仍住在你們的國土內。

۱۲ و من بر شما رحمت خواهم فرمود تا او بر شما لطف نماید و شما را به زمین خودتان پس بفرستد.

13 但是，如果你們不聽從上主你們的天主的話，說：我們不願住在這地方；

۱۳ اما اگر گویید که در این زمین نخواهیم ماند و اگر سخن یهوه خدای خودرا گوش نگیرید،

14 或說：不，我們要去埃及地，在那裏再見不到戰爭，再聽不到號聲，再不缺乏食糧；我們要去住在那裏!

۱۴ و بگویید نی بلکه به زمین مصر خواهیم رفت زیرا که در آنجا جنگ نخواهیم دید و آواز کرنا نخواهیم شنید و برای نان گرسنه نخواهیم شد و در آنجا ساکن خواهیم شد،

15 那麼，猶大的遺民! 請你們聽上主的話。萬軍的上主，以色列的天主這樣說：假使你們決意要往埃及去，在那裏寄居，

۱۵ پس حال بنابراین‌ای بقیه یهودا کلام خداوند را بشنوید: یهوه صبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: اگر به رفتن به مصر جازم می‌باشید و اگر در آنجا رفته، ساکن شوید،

16 你們害怕的刀劍，必在埃及地襲擊你們；你們憂慮的饑荒，必在埃及跟蹤你們，使你們死在那裏。

۱۶ آنگاه شمشیری که از آن می‌ترسید البته آنجادر مصر به شما خواهد رسید و قحطی که از آن هراسان هستید آنجا در مصر شما را خواهددریافت و در آنجا خواهید مرد.

17 凡決意往埃及去，到那裏寄居的人，必要死於刀劍、饑荒和瘟疫，沒有一人能幸免，逃脫我給他們招來的災禍。

۱۷ و جمیع کسانی که برای رفتن به مصر و سکونت در آنجاجازم شده‌اند، از شمشیر و قحط و وبا خواهندمرد و احدی از ایشان از آن بلایی که من بر ایشان می‌رسانم باقی نخواهد ماند و خلاصی نخواهدیافت.

18 的確，萬軍的上主，以色列的天主這樣說：正如我對耶路撒冷居民曾發怒洩恨；同樣我要對去埃及的你們洩恨，叫你們遭受憎恨、厭惡、詛咒、侮辱，永不再見此地。」

۱۸ زیرا که یهوه صبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: چنانکه خشم و غضب من برساکنان اورشلیم ریخته شد، همچنان غضب من به مجرد ورود شما به مصر بر شما ریخته خواهدشد و شما مورد نفرین و دهشت و لعنت و عارخواهید شد و این مکان را دیگر نخواهید دید.»

19 「猶大的遺民! 這是上主對你們說的話：不要到埃及去。你們該清楚知道：我今天對你們作證，

۱۹ ‌ای بقیه یهودا خداوند به شما می‌گوید به مصرمروید، یقین بدانید که من امروز شما را تهدیدنمودم.

20 你們實在是自己欺騙自己；原是你們派我去求問上主你天主說：請你為我們轉求上主我們的天主，凡上主我們的天主說的，你要全告訴我們，我們必依照遵行。

۲۰ زیرا خویشتن را فریب دادید چونکه مرا نزد یهوه خدای خود فرستاده، گفتید که برای ما نزد یهوه خدای ما مسالت نما و ما را موافق هرآنچه یهوه خدای ما بگوید، مخبر ساز و آن را بعمل خواهیم آورد.

21 我今天告訴了你們，你們卻全不聽從上主你們的天主，打發我來告訴你們的話。

۲۱ پس امروز شما را مخبرساختم اما شما نه به قول یهوه خدای خود و نه بهیچ‌چیزی که به واسطه من نزد شما فرستادگوش گرفتید.

22 現在，你們該知道：在你們要去寄居的地方，你們必死於刀劍、饑荒和瘟疫。」

۲۲ پس الان یقین بدانید که شما درمکانی که می‌خواهید بروید و در آن ساکن شویداز شمشیر و قحط و وبا خواهید مرد.»