雅各書 4
1 你們中間的戰爭是從那裏來的？爭端是從那裏來的？豈不是從你們肢體中戰鬥的私慾來的嗎？
| علّت جنگ و دعواهای شما چیست؟ آیا علّت آنها، آرزوهای ناپاکی نیست که در درون شما در ستیزند؟ |
2 你們貪戀，若得不到，於是便要兇殺；你們嫉妒，若不能獲得，於是就要爭鬥，起來交戰。你們得不到，是因為你們不求；
| در حسرت چیزی به سر می‌برید که ندارید؛ پس دستتان را به خون آلوده می‌کنید تا آن را به چنگ آورید. در آرزوی چیزهایی هستید که متعلق به دیگران است و شما نمی‌توانید داشته باشید؛ پس به جنگ و دعوا می‌پردازید تا از چنگشان بیرون بکشید. علّت اینکه آنچه می‌خواهید ندارید، این است که آن را از خدا درخواست نمی‌کنید. |
3 你們求而不得，是因為你們求的不當，想要浪費在你們的淫樂中。
| وقتی هم درخواست می‌کنید، خدا به دعایتان جواب نمی‌دهد، زیرا هدفتان نادرست است؛ شما فقط در پی به دست آوردن چیزهایی هستید که باعث خوشی و لذتتان می‌شود. |
4 淫亂的人啊！你們不知道：與世俗友好，就是與天主為仇嗎？所以誰若願意作世俗的朋友，就成了天主的仇敵。
| ای مردمان زناکار، آیا متوجه نیستید که دنیادوستی به معنی دشمنی با خداست؟ لذا هر که بخواهد دوست دنیا باشد، به‌یقین دشمن خدا می‌گردد. |
5 『天主以嫉妒愛慕他在我們內所安置的神靈，』或者你們以為聖經的這句話是白說的嗎？
| تصور می‌کنید که کتب مقدّس بیهوده می‌گوید که روح خدا که خداوند او را در وجود ما ساکن کرده است، آنقدر به ما علاقه دارد که نمی‌تواند تحمل کند که دل ما جای دیگری باشد؟ |
6 但他還賜更大的恩寵呢，為此說：『天主拒絕驕傲人，卻賞賜恩寵於謙遜人。』
| اما نباید از یاد ببریم که خدا برای ایستادگی در برابر چنین خواسته‌های شریرانه‌ای، فیض بیشتری به ما می‌بخشد. از این رو، کتب مقدّس می‌فرماید: «خدا در برابر متکبران می‌ایستد، اما به فروتنان فیض می‌بخشد.» |
7 所以，你們要服從天主，對抗魔鬼，魔鬼就必逃避你們；
| بنابراین، خود را با فروتنی به خدا بسپارید، و در برابر ابلیس ایستادگی کنید تا از شما فرار کند. |
8 你們要親近天主，天主就必親近你們。罪人們，你們務要潔淨你們的手；三心兩意的人，你們務要清潔你們的心！
| به خدا نزدیک شوید، تا او نیز به شما نزدیک شود. دستهای گناه‌آلود خود را بشویید، ای گناهکاران، و دل خود را پاک سازید ای دو دلان و تنها به خدا وفادار بمانید. |
9 你們要感到可憐，要悲哀，要哭泣；讓你們的喜笑變成悲哀，歡樂變成憂愁。
| برای اعمال اشتباه خود، اشک بریزید و ماتم کنید، و در عمق وجودتان غمگین و ناراحت باشید؛ به جای خنده، گریه کنید، و به جای شادی، سوگواری نمایید. |
10 你們務要在上主面前自謙自卑，他必要舉揚你們。
| وقتی خود را در حضور خدا فروتن سازید، آنگاه خدا شما را سربلند خواهد نمود. |
11 弟兄們，你們不要彼此詆毀。詆毀弟兄或判斷自己弟兄的，就是詆毀法律，判斷法律；若是你判斷法律，你便不是守法者，而是審判者。
| برادران عزیز، از یکدیگر بدگویی نکنید و ایراد نگیرید و یکدیگر را محکوم ننمایید. زیرا اگر چنین کنید، در واقع از احکام خدا ایراد گرفته و آن را محکوم کرده‌اید. اما وظیفهٔ شما قضاوت دربارهٔ احکام خدا نیست، بلکه اطاعت از آن. |
12 只有一位是立法者和審判者，就是那能拯救人，也能消滅人的天主；然而你是誰，你竟判斷近人？
| فقط خداست که می‌تواند داوری کند، همان خدایی که شریعت را عطا فرمود. فقط اوست که می‌تواند نجات بخشد یا هلاک کند. پس تو با چه حقّی همسایۀ خود را مورد قضاوت قرار می‌دهی؟ |
13 好！現在你們說：「今天或明天，我們要往這城和那城去，在那裏住一年，作買賣獲利。」
| گوش کنید ای تمام کسانی که می‌گویید: «امروز یا فردا به فلان شهر خواهیم رفت و یک سال در آنجا مانده، تجارت خواهیم کرد و سود کلانی خواهیم برد.» |
14 其實，關於明天的事，你們還不知道；你們的生命是什麼？你們原來不過是一股蒸氣，出現片刻，以後就消失了。
| شما چه می‌دانید فردا چه پیش خواهد آمد؟ عمر شما مانند مه صبحگاهی است که لحظه‌ای آن را می‌توان دید و لحظه‌ای بعد محو و ناپدید می‌شود! |
15 你們倒不如這樣說：「上主若願意，我們就可以活著，就可以作這事或者那事。」
| پس، باید بگویید: «اگر خدا بخواهد، زنده خواهیم ماند و چنین و چنان خواهیم کرد.» |
16 可是現在，你們卻猖狂自誇，這樣的自誇，都是邪惡的。
| در غیر این صورت، شما به تدبیرهای متکبرّانۀ خود افتخار می‌کنید. هر افتخاری از این دست، شریرانه است. |
17 所以人若知道該行善，卻不去行，這就是他的罪
| پس، این را از یاد نبرید که اگر بدانید چه کاری درست است، اما آن را انجام ندهید، گناه کرده‌اید. |
