以賽亞書 6
1 烏齊雅王逝世那年，我看見吾主坐在崇高的御座上，他的衣邊拖曳滿殿。「
Uzziah siangpahrang duekhaih saning ah, kasang parai, angraeng tangkhang nuiah anghnu, Angraeng to ka hnuk; tempul loe anih ih kahni hoiah koi.
2 色辣芬」侍立在他左右，各有六個翅膀：兩個蓋住臉，兩個蓋住腳，兩個用來飛翔。
Pakhraeh tarukto kaom, Seraphimnawk loe anih nuiah angdoet o; pakhraeh hnetto hoiah anih ih mikhmai to khuk pae o, pakhraeh hnetto hoiah a khok to khuk pae o moe, pakhraeh hnetto hoiah azawk o.
3 他們互相高呼說：「聖！聖！聖！萬軍的上主！他的光榮充滿大地！」
Nihcae mah, misatuh kaminawk ih Angraeng loe, Ciimcai, ciimcai, ciimcai; long loe a lensawkhaih hoiah koi boih, tiah maeto hoi maeto khaeah hang o.
4 由於呼喊的聲音，門限的基石也震撼了；殿宇內充滿了煙霧。
To tiah hanghaih lok pongah, thok tungnawk to anghuen o, tempul loe hmaikhue hoiah koi.
5 我遂說：「我有禍了！我完了！因為我是個唇舌不潔的人，住在唇舌不潔的人民中間，竟親眼見了君王－－萬軍的上主！」
To naah kaimah, Kai loe khosak bing! Kai loe kaciim ai pakha tawn kami ah ka oh, pakha ciim ai kaminawk salakah ka oh pongah, kam ro boeh! Misatuh kaminawk ih Angraeng, Siangpahrang to ka mik mah hnuk boeh, tiah ka hangh:
6 當時有一個「色辣芬」飛到我面前，手中拿著鉗子，從祭壇上取了一塊火炭，
to naah Seraphim maeto mah, taitaeh hoiah ataep moe, hmaicam nui hoiah lak ih hmai kamngaeh to a ban ah sinh moe, kai khaeah azawk.
7 接觸我的口說：「你看，這炭接觸了你的口唇，你的邪惡已經消除，你的罪孽已獲赦免！」
Kai ih pakha nuiah hmai kamngaeh to koeng moe, kai khaeah, khenah, hae hmai kamngaeh mah nang ih pakha to sui boeh pongah, na sakpazaehaih to lak ving boeh, na zaehaih doeh pasaeh boeh, tiah ang naa.
8 那時我聽見吾主的聲音說：「我將派遣誰呢﹖誰肯為我們去呢﹖」我回答說：「我在這裏，請派遣我 ！」
To naah, Mi maw ka patoeh han? Kaicae hanah mi maw caeh tih? tiah Angraeng mah thuih ih lok to ka thaih; to naah kaimah, Hae ah ka oh, na patoeh ah, tiah ka naa.
9 他說：「你去對這民族說：你們聽是聽，但不明白；看是看，卻不理解。
Anih mah, Caeh ah loe hae kaminawk khaeah, Na thaih o boeh e, na panoek o thai ai; na hnuk o boeh e, na thaih o kop ai, tiah thui paeh, tiah ang naa.
10 你要使這民族的心遲鈍，使他們的耳朵沉重，使他們的眼睛迷矇，免得他們的眼睛看見，耳朵聽見，心裏覺悟而悔改，獲得痊癒。」
Hae kaminawk ih palung to amtaksak ah, naa to pangsak ah loe, mik to maengsak ah; to tih ai nahaeloe nihcae mah mik hoiah hnu o tih; naa hoiah thaih o ueloe, palung hoiah panoek o moeng tih; nihcae dawnpakhuem o naah, kaimah nihcae to ngan ka tui o sak moeng tih, tiah ang naa.
11 我追問說：「吾主！要到幾時呢﹖」他回答說：「直到城邑變成廢墟，沒有居民，房屋無人居住，田地變為荒蕪。」
To naah kaimah, Aw Angraeng nasetto maw akra vop tih? tiah ka naa. Anih mah, Vangpui ah kami om ai, im ah doeh kami om ai, kami om ai pongah prae to pong sut,
12 上主必將人民遷到遠方，本地區荒蕪異常。
Angraeng mah kaminawk to ahmuen kangthla ah haek boeh pongah, prae pong sut ai karoek to akra tih.
13 境內雖只留下十分之一，還要遭受摧殘；就如松樹和樟樹在伐倒後，尚留有餘幹，聖善的苗裔將由這餘幹產生。
Toe prae thung ih kami hato thungah maeto anghmat aep to mah, amro boih let tih; toe hmaica thing hoi oak thing loe aqam angmuen moe, pakhruk pacoengah doeh akung loe anghmat vop baktiah, ciimcai kami ih atii loe to prae thungah kanghmat akung ah om vop tih, tiah ang pathim.
