< 以賽亞書 49 >

1 諸島嶼,請聽我!遠方的人民,請靜聽!上主由母腹中就召叫了我,自母胎中就給我起了名字。
«И араллар, мениң гепимни аңлаңлар, Жирақтики әл-жутлар, маңа қулақ селиңлар! Балиятқудики чеғимдин тартип Пәрвәрдигар мени чақирди; Апамниң қосиғидики чеғимдин тартип У мениң исмимни тилға алди;
2 他使我的口好似利劍,將我掩護在他的手蔭下,使我像一支磨光的箭,將我隱藏在他的箭囊中。
У ағзимни өткүр қиличтәк қилди; Өз қолиниң сайиси астида мени йошуруп кәлди, Мени силиқланған бир оқ қилди; У мени оқдениға селип сақлиди,
3 他對我說:你是我的僕人,是我驕矜的「以色列。」
Вә маңа: «Сән болсаң өзүңдә Мениң гөзәллик-җулалиғим аян қилинидиған Өз қулум Исраилдурсән» — деди».
4 但是我說:「我白白勤勞了,我枉費了氣力而毫無益處;但是我的權利是在上主那裏,我的報酬在我的天主面前。」
Амма мән: — «Мениң әҗрим бекарға кәтти, Һеч немигә еришмәй күч-мағдурумни қуруқ сәрп қилдим; Шундақтиму баһалинишим болса Пәрвәрдигардиндур, Мениң әҗримниму Худайимға тапшурдум» — дедим;
5 我在上主眼中是光榮的,天主是我的力量。那由母胎形成我作他的僕人,將雅各伯領回到他前,並把以色列聚在他前的上主,如今說:「
Әнди мени Өз қули болушқа, Яқупни товва қилип униң йениға қайтурушқа мени балиятқуда шәкилләндүргән Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — (Исраил қайтурулуп йениға топланмиған болсиму, Мән йәнила Пәрвәрдигарниң нәзиридә шан-шәрәпкә егә болдум, Шуниңдәк Худайим мениң күчүмдур)
6 你作我的僕人,復興雅各伯支派,領回以色列遺留下的人,還是小事,我更要使你作萬民的光明,使我的救恩達於地極。」
— У мундақ дәйду: — «Сениң Яқуп қәбилилирини [гунадин қутқузуп] турғузушқа, Һәмдә Исраилдики «сақланған садиқлар»ни бәхиткә қайтурушқа қулум болушуң сән үчүн зәрричилик бир иштур; Мән техи сени әлләргә нур болушқа, Йәр йүзиниң чәт-яқилириғичә ниҗатим болушуң үчүн сени атидим».
7 上主,以色列的救主和聖者,向那極受輕慢,為列國所憎惡,且作統治者奴役的人這樣說:「列王必要見而起立,諸侯必要見而下拜:這是因為上主忠實可靠,以色列的聖者揀選了你的緣故。」
Әнди Исраилниң һәмҗәмәт-қутқузғучиси, униңдики Муқәддәс Болғучи Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Адәмләр ич-ичидин нәпрәтлинидиған кишигә, Йәни көпчилик ләнитий дәп қариған, Әмәлдарларға қул қилинған кишигә мундақ дәйду: — «Сөзидә турғучи Пәрвәрдигар, Йәни сени таллиған Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң сәвәвидин, Падишаһлар көзлирини ечип көрүп орнидин туриду, әмәлдарларму баш уриду;
8 上主這樣說:在悅納的時候,我俯允了你;在救恩的日期,我幫助了你;我必保護你,使你作為人民的盟約,復興國家,分得荒蕪的產業,
Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Шапаәт көрситилидиған бир пәйттә дуайиңни иҗабәт қилишни бекиткәнмән, Ниҗат-қутқузулуш йәткүзүлидиған бир күнидә Мән саңа ярдәмдә болушумни бекиткәнмән; Мән сени қоғдаймән, Сени хәлқимгә әһдә сүпитидә беримән; Шундақ қилип сән зиминни әслигә кәлтүрисән, [Хәлқимни] харабә болуп кәткән мираслириға варислиқ қилдурисән,
9 好向俘虜說:「你們出來罷!」向在黑暗中的人說:「你們出現罷!」他們將在各路上被牧放,他們的牧場是在一切荒嶺上。
Сән мәһбусларға: «Буяққа келиңлар», Қараңғулуқта олтарғанларға: «Нурға чиқиңлар» — дәйсән; Улар йоллар бойидиму отлап жүриду, Һәтта һәр бир тақир тағлардин озуқлуқ тапиду;
10 他們不餓也不渴,熱風和列日也不損傷他們,因為那憐憫他們的率領著他們,引領他們到水泉傍。
Улар ач қалмайду, уссап кәтмәйду; Томуз иссиқму, қуяш тәптиму уларни урмайду; Чүнки уларға рәһим Қилғучи уларни йетәкләйду, У уларға булақларни бойлитип йол башлайду.
11 我要使我的一切山嶺變為大路,並把我的街道修高。
Шуниңдәк Мән барлиқ тағлиримни йол қилимән, Мениң йоллирим болса егиз көтирилиду.
12 看啊!有的由遠方而來,有的由北方和西方而來,還有些由息寧而來。
Мана, мошу кишиләр жирақтин келиватиду, Мана, булар болса шималдин вә ғәриптин келиватиду, Һәм мошулар Синим зиминидинму келиватиду.
13 諸天要歡樂,大地要踴躍,山嶺要歡呼高唱,因為上主安慰了他的百姓,憐恤了他受苦的人們。
Хошаллиқтин товлаңлар, и асманлар; И йәр-зимин, шатлан; Нахшиларни яңритиңлар, и тағлар; Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқигә тәсәлли бәрди, Өзиниң хар болған пеқир-мөминлиригә рәһим қилиду.
14 熙雍曾說過:「上主離棄了我,吾主忘掉了我。」
Бирақ Зион болса: — «Пәрвәрдигар мәндин ваз кәчти, Рәббим мени унтуп кәтти!» — дәйду.
15 婦女豈能忘掉自己的乳嬰﹖出為人母的,豈能忘掉親生的兒子﹖縱然她們能忘掉,我也不能忘掉你啊﹖
Ана өзи емитиватқан бовиқини унтуяламду? Өз қосиғидин туққан оғлиға рәһим қилмай тураламду? Һәтта улар унтуған болсиму, Мән сени унтуялмаймән.
16 看哪!我已把你刻在我的手掌上,你的城牆時常在我的眼前。
Мана, Мән сени Өз алқанлиримға оюп пүткәнмән; [Харабә] тамлириң һәрдайим көз алдимдидур.
17 建築你的工人急速動工,那毀滅你和破壞你的,要離你遠去。
Оғул балилириң [қайтишқа] алдириватиду; Әслидә сени вәйран қилғанлар, харап қилғанлар сениңдин жирақ кетиватиду;
18 你舉目四望罷!他們都已集合到你這裏來;我永遠生活--上主的斷語--他們必如裝飾品穿戴在你身上,把你裝扮得有如新娘。
Бешиңни егиз көтирип әтрапиңға қарап бақ! Уларниң һәммиси җәм болуп қешиңға қайтип келиватиду! Өз һаятим билән қәсәм қилимәнки, — дәйду Пәрвәрдигар, Сән уларни өзүңгә зибу-зиннәтләр қилип кийисән; Тойи болидиған қиздәк сән уларни тақайсән;
19 至於你的廢址,你那荒蕪和遭蹂躪之地,如今為你的居民都太狹小了,因為吞噬你的人已遠離他去。
Чүнки харабә һәм чөлдәрәп кәткән җайлириң, Вәйран қилинған зиминиң, Һазир келип, турмақчи болғанлар түпәйлидин саңа тарчилиқ қилиду; Әслидә сени жутувалғанлар жирақлап кәткән болиду.
20 連你在不孕期中所生的子女也要說給你聽:「這地方為我太狹小了,請給我一個住處罷!」
Сениңдин җуда қилинған балилириң болса саңа: — «Мошу җай турушумға бәк тарчилиқ қилиду; Маңа турғидәк бир җайни бошитип бәрсәң!» — дәйду;
21 那時你心裏會問:「誰給我生育了這些人呢﹖我原是不妊不孕的,【且是流放被逐的,】這些人是誰給我養大的﹖看!我本是孤苦零丁的,他們卻是從那裏來的﹖」
Сән көңлүңдә: — «Мән балилиримдин айрилип қалған, Ғериб-мусапир вә сүргүн болуп, уян-буян һайдиветилгән турсам, Ким мошуларни маңа туғуп бәрди? Ким уларни беқип чоң қилди? Мана, мән ғериб-ялғуз қалдурулғанмән; Әнди мошулар зади нәдин кәлгәндур?» — дәйсән.
22 吾主上主這樣說:「看!我要向列邦高舉我的手,向萬民樹起我的旗幟;他們必要把你的兒子抱在懷中帶來,把你的女兒放在肩上背來。
Рәб Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Мана, Мән әлләргә қолумни көтирип ишарәт қилимән, Әл-милләтләргә көрүнидиған бир туғни тикләймән; Улар оғуллириңни қучиғида елип келишиду; Улар қизлириңни һапаш қилип келиду.
23 列王要作你的養父,皇后要當你的保姆。他們要在你面前俯伏在地,並要舔去你腳上的塵土;那時你將知道:我是上主;凡仰賴我的,決不會蒙羞。」
Падишаһлар болса, «Атақ дадилириң, » Ханишлар болса иник анилириң болиду; Улар саңа бешини йәргә тәккүзүп тазим қилип, Путлириң алдидики чаң-топиниму ялайду; Шуниң билән сән Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни билип йетисән; Чүнки Маңа үмүт бағлап күткәнләр һәргиз йәргә қарап қалмайду.
24 獵物豈能由勇士手中奪回﹖俘虜豈能由強者手中救出﹖
Олҗини батурлардин еливалғили боламду? Һәққанийәт җазаси сәвәвидин тутқун қилинған болса қутулдурғили боламду?
25 但是,上主這樣說:「俘虜必要由勇士手中奪回,獵物必要由強者手中救出。我必與同你爭奪的人爭奪,我必拯救你的子孫。
Чүнки Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Һәтта батурлардин әсирләрниму қайтурувалғили, Әшәддийләрдин олҗини қутқузивалғили болиду; Вә сән билән дәвалашқанлар билән Мәнму дәвалишимән, Шуниң билән балилириңни қутқузуп азат қилимән.
26 我要使壓迫你的人吃自己的肉,喝自己的血如喝新酒。如此,凡有血肉的人都知道我是上主,是你的拯救者,是你的救主,是雅各伯的大能者。」
Сени әзгүчиләрни өз гөши билән өзини озуқландуримән; Улар йеңи шарап ичкәндәк өз қени билән мәс болуп кетиду; Шундақ қилип барлиқ әт егилири Мән Пәрвәрдигарниң сениң Қутқузғучиң һәм Һәмҗәмәт-Ниҗаткариң, Яқуптики қудрәт Егиси екәнлигимни билип йетиду.

< 以賽亞書 49 >