創世記 43

1 地上的饑荒仍然嚴重。

۱ و قحط در زمین سخت بود.

2 他們吃完了由埃及帶來的糧食，父親對他們說：「你們再去給我們買點糧食來吃! 」

۲ و واقع شد چون غله‌ای را که از مصر آورده بودند، تمام خوردند، پدرشان بدیشان گفت: «برگردید و اندک خوراکی برای ما بخرید.»

3 猶大立即回答父親說：「那人明明告訴我們說：你們若不帶弟弟一起來，你們休想見我的面。

۳ یهودا بدو متکلم شده، گفت: «آن مرد به ما تاکیدکرده، گفته است هرگاه برادر شما با شما نباشد، روی مرا نخواهید دید.

4 你若讓我們的弟弟與我們一同去，我們下去給你買些糧食來；

۴ اگر تو برادر ما را با مافرستی، می‌رویم و خوراک برایت می‌خریم.

5 你若不讓他去，我們也不下去；因為那人對我們說過：你們若不帶弟弟與你們一同來，你們休想見我的面。」

۵ امااگر تو او را نفرستی، نمی رویم، زیرا که آن مرد مارا گفت، هر گاه برادر شما، با شما نباشد، روی مرانخواهید دید.»

6 以色列說：「你們為什麼這樣害我，告訴那人你們還有個弟弟﹖」

۶ اسرائیل گفت: «چرا به من بدی کرده، به آن مرد خبر دادید که برادر دیگر دارید؟»

7 他們回答說：「那人再三再四問我們和我們的家庭說：你們的父親是否還活著﹖你們是否另有個兄弟﹖我們只得照這些話答覆他。那裏會知道他要說：帶你們的兄弟一同下來﹖」

۷ گفتند: «آن مرد احوال ما و خویشاوندان ما را به دقت پرسیده، گفت: “آیا پدر شما هنوز زنده است، وبرادر دیگر دارید؟” و او را بدین مضمون اطلاع دادیم، و چه می‌دانستیم که خواهد گفت: “برادرخود را نزد من آرید.”»

8 猶大又對他父親以色列說：「你叫孩童與我同去，我們就起身前去；這樣，我們和你並我們的幼兒，可以生活，不致餓死。

۸ پس یهودا به پدر خود، اسرائیل گفت: «جوان را با من بفرست تا برخاسته، برویم وزیست کنیم و نمیریم، ما و تو و اطفال ما نیز.

9 我為他擔保，你可由我手中要人；如果我不將他帶回，交在你面前，我在你前終生負罪。

۹ من ضامن او می‌باشم، او را از دست من بازخواست کن هر گاه او را نزد تو باز نیاوردم و به حضورت حاضر نساختم، تا به ابد در نظر تو مقصر باشم.

10 假使我們沒有遲延，現在第二次也回來了! 」

۱۰ زیرا اگر تاخیر نمی نمودیم، هر آینه تا حال، مرتبه دوم را برگشته بودیم.»

11 他們的父親以色列對他們說：「如果必須如此，你們就這樣做：在行李內帶些本地最好的出產，一些香液、蜂蜜、樹膠、香料、榧子和杏仁，下去送給那人當作禮物。

۱۱ پس پدر ایشان، اسرائیل، بدیشان گفت: «اگر چنین است، پس این را بکنید. از ثمرات نیکوی این زمین در ظروف خود بردارید، وارمغانی برای آن مرد ببرید، قدری بلسان و قدری عسل و کتیرا و لادن و پسته و بادام.

12 手中多帶一倍銀錢，將那放在你們糧袋口的銀錢，也一併帶上，這或者是出於一時的錯誤。

۱۲ و نقدمضاعف بدست خود گیرید، و آن نقدی که دردهنه عدلهای شما رد شده بود، به‌دست خود بازبرید، شاید سهوی شده باشد.

13 並且帶著你們的弟弟起身往那人那裏去。

۱۳ و برادر خود رابرداشته، روانه شوید، و نزد آن مرد برگردید.

14 願全能的天主使你們在那人面前蒙恩，放回你們那個兄弟和本雅明；至於我，如要喪子，就喪子罷! 」

۱۴ وخدای قادر مطلق شما را در نظر آن مرد مکرم دارد، تا برادر دیگر شما و بنیامین را همراه شمابفرستد، و من اگر بی‌اولاد شدم، بی‌اولاد شدم.»

15 這一夥人於是帶了那些禮物，手中帶上雙倍銀錢，帶本雅明起身下道埃及去，到了若瑟面前。

۱۵ پس آن مردان، ارمغان را برداشته، و نقدمضاعف را بدست گرفته، با بنیامین روانه شدند. وبه مصر فرود آمده، به حضور یوسف ایستادند.

16 若瑟一看見他們和本雅明，就對自己的管家說：「帶這些人到家裏去，宰殺設宴，中午這些人要與我一起吃飯。」

۱۶ اما یوسف، چون بنیامین را با ایشان دید، به ناظر خانه خود فرمود: «این اشخاص را به خانه ببر، و ذبح کرده، تدارک ببین، زیرا که ایشان وقت ظهر با من غذا می‌خورند.»

17 管家就依照若瑟吩咐的做了，將這些人帶到若瑟家中。

۱۷ و آن مرد چنانکه یوسف فرموده بود، کرد. و آن مرد ایشان را به خانه یوسف آورد.

18 這些人一進入了若瑟的家，就害怕起來，心裏想：「他帶我們到這裏來，定是為了上次放回我們袋裏銀錢的事，想找我們的錯處，加害我們，拿住我們當奴隸，奪取我們的驢。」

۱۸ و آن مردان ترسیدند، چونکه به خانه یوسف آورده شدند و گفتند: «بسبب آن نقدی که دفعه اول درعدلهای ما رد شده بود، ما را آورده‌اند تا بر ماهجوم آورد، و بر ما حمله کند، و ما را مملوک سازد و حماران ما را.»

19 他們於是走到若瑟的管家，前在房門口同他談起這事，

۱۹ و به ناظر خانه یوسف نزدیک شده، دردرگاه خانه بدو متکلم شده،

20 說：「我主，請原諒：我們上次下到這裏來購買糧食，

۲۰ گفتند: «یا سیدی! حقیقت مرتبه اول برای خرید خوراک آمدیم.

21 當我們到了客棧，打開我們的布袋時，發見各人的銀錢仍在各人的布袋口，我們的銀錢一分不少；現在我們又親手帶回來了。

۲۱ وواقع شد چون به منزل رسیده، عدلهای خود راباز کردیم، که اینک نقد هر کس در دهنه عدلش بود. نقره ما به وزن تمام و آن را به‌دست خود بازآورده‌ایم.

22 此外我們手中又帶了些銀錢，來購買糧食；我們不知道是誰將我們的銀錢放在我們的布袋內。」

۲۲ و نقد دیگر برای خرید خوراک به‌دست خود آورده‌ایم. نمی دانیم کدام کس نقد مارا در عدلهای ما گذاشته بود.»

23 管家答說：「請你們放心，不必害怕! 是你們的天主，你們祖先的天主，在你們的布袋裏給你們放上了財寶；你們的銀錢我已經收了。」以後給他們領出西默盎來。

۲۳ گفت: «سلامت باشید مترسید، خدای شماو خدای پدر شما، خزانه‌ای در عدلهای شما، به شما داده است؛ نقد شما به من رسید.» پس شمعون را نزد ایشان بیرون آورد.

24 管家卡領這些人到了若瑟家裏，先給他們拿水洗了腳，然後拿草料餵了驢。

۲۴ و آن مرد، ایشان را به خانه یوسف درآورده، آب بدیشان داد، تا پایهای خود را شستند، و علوفه به حماران ایشان داد.

25 他們遂將禮物預備好，等候若瑟中午回來；因為聽說，他們要在那裏吃午飯。

۲۵ و ارمغان را حاضر ساختند، تا وقت آمدن یوسف به ظهر، زیرا شنیده بودند که درآنجا باید غذا بخورند.

26 若瑟回到家裏，他們就將手中的禮物獻給他，俯首至地向他下拜。

۲۶ و چون یوسف به خانه آمد، ارمغانی را که به‌دست ایشان بود، نزد وی به خانه آوردند، و به حضور وی رو به زمین نهادند.

27 若瑟先向他們問安，然後說：「你們以前所說的老父好麼﹖還健在麼﹖」

۲۷ پس از سلامتی ایشان پرسید و گفت: «آیاپدر‌پیر شما که ذکرش را کردید، به سلامت است؟ و تا بحال حیات دارد؟»

28 他們答說：「你的僕人，我們的父親還好，還健在。」遂又鞠躬下拜。

۲۸ گفتند: «غلامت، پدر ما، به سلامت است، و تا بحال زنده.» پس تعظیم و سجده کردند.

29 若瑟舉目，見了他母親生的弟弟本雅明，就問說：「這就是你們對我說的那小弟弟嗎﹖」繼而說：「孩子，願天主保佑你! 」

۲۹ و چون چشمان خود را باز کرده، برادر خود بنیامین، پسرمادر خویش را دید، گفت: «آیا این است برادرکوچک شما که نزد من، ذکر او را کردید؟» و گفت: «ای پسرم، خدا بر تو رحم کناد.»

30 若瑟愛弟情切，想要流淚，趕快進了自己的內室，在那裏哭了一場；

۳۰ و یوسف چونکه مهرش بر برادرش بجنبید، بشتافت، و جای گریستن خواست. پس به خلوت رفته، آنجا بگریست.

31 然後洗臉出來，勉強抑制自己，吩咐說：「擺飯罷! 」

۳۱ و روی خود راشسته، بیرون آمد. و خودداری نموده، گفت: «طعام بگذارید.»

32 人就給若瑟擺了一席，為他們擺了一席，為與若瑟一起吃飯的埃及人另擺了一席；因為埃及人不能同希伯來人一起吃飯，這為他們是個恥辱。

۳۲ و برای وی جدا گذاردند، و برای ایشان جدا، و برای مصریانی که با وی خوردند جدا، زیرا که مصریان با عبرانیان نمی توانند غذابخورند زیرا که این، نزد مصریان مکروه است.

33 他們便在若瑟前，安排就坐，全按長幼的次序，長者在上，幼者在下；眾兄弟彼此相看，驚奇不已。

۳۳ و به حضور وی بنشستند، نخست زاده موافق نخست زادگی‌اش، و خرد سال بحسب خردسالی‌اش، و ایشان به یکدیگر تعجب نمودند.

34 若瑟將自己面前的食物分開，分給他們；但本雅明的一分，比其餘的人多五倍。他們遂與若瑟飲酒宴樂。

۳۴ و حصه‌ها از پیش خود برای ایشان گرفت، اماحصه بنیامین پنج چندان حصه دیگران بود، و باوی نوشیدند و کیف کردند.