創世記 42
1 雅各伯見埃及有糧食出售，便對自己的兒子們說：「你們為什麼彼此觀望﹖」
Egypt ah cangtham a om te Jakob loh a hmuh vaengah a ca rhoek te Jakob loh, “Ba dongah lae sut na sawt uh thae? a ti nah.
2 繼而說：「我聽說在埃及有糧食出售，你們下到那裏，給我們購買些糧食，叫我們好活下去，不致餓死。」
phoeiah, “Egypt ah cangtham om tila ka yaak dongah he, n'duek uh pawt tih n'hing uh mak atah te lam khaw cet uh lamtah mah hamla koivawn uh saw,” a ti nah.
3 於是若瑟的十個哥哥下到埃及買糧食去了。
Te dongah Joseph kah a maya hlang rha rhoek loh Egypt kah cang lai ham suntla uh.
4 至於若瑟的弟弟本雅明，雅各伯沒有叫他與哥哥們同去，因為他想：怕他遇害。
Tedae Joseph mana Benjamin te tah nganboh yook ve a ti dongah a maya rhoek taengah Jakob loh tueih pawh.
5 這樣以色列的兒子們也夾在前來購糧的人中，前來購糧，因為客納罕地也發生了飢荒。
Kanaan kho te khokha a om dongah koivawn ham aka cet rhoek lakli ah Israel ca rhoek khaw cet uh.
6 當時在地方上執政的人是若瑟，給地方上所有人民配售糧食的也是他。若瑟的哥哥們來了，就俯首至地，向他下拜。
Te vaengah Joseph tah a kho kah boei neh diklai pilnam boeih ham cang a yoih. Te dongah Joseph kah a maya rhoek te a caeh uh vaengah anih taengah a maelhmai neh diklai la bakop uh.
7 若瑟一見他的哥哥們，就認出他們來，卻裝做生人，向他們說了一切嚴厲的話，問他們說：「你們是從那裏來的﹖」他們答說：「我們是從客納罕地來購買糧食的。」
A hmuh vaengah Joseph loh a maya rhoek te a hmat ngawn dae amih taengah muet uh tih rhaprhap a voek phoeiah, “Me lamkah lae na lo uh,” a ti nah hatah, “Caak lai ham Kanaan kho lamkah ka lo,” a ti nauh.
8 若瑟認出哥哥們來，他們卻沒有認出他來。
Joseph loh a maya rhoek te a hmat ngawn dae amih loh Joseph te hmat uh pawh.
9 於是若瑟想起了他昔日關於他們所作的夢，便對他們說：「你們是探子，前來刺探本地的虛實。」
Te vaengah Joseph loh amih kawng a man vaengkah mueimang te a poek. Te dongah amih te, “Nangmih he rhalyuep ni, khohmuen kah a yah te sawt ham ni na lo uh,” a ti nah.
10 他們回答說：「我主! 絕對不是：你的僕人們是來購買糧食的。
Tedae amah taengah “Pawh, ka boeipa, na salpa rhoek halo he caak lai ham ngawn ni.
11 我們全是一個人的兒子，我們是誠實人；你的僕人們從未做過探子。」
Kaimih he hlang pakhat kah a ca rhoek boeih ni. Kaimih hmantang rhoek ni, na sal kaimih ah he longyam a om moenih,” a ti uh.
12 若瑟對他們說：「不，你們前來必是為刺探此地的虛實。」
Tedae amih te Joseph loh khohmuen kah a yah dongah sawt ham na lo uh pawt het nim,” a ti nah.
13 他們答說：「你的僕人們原是兄弟十二人，同是客納罕地一個人的兒子；最小的現今在父親那裏，另一個已不在了。」
Na sal rhoek kaimih boeinaphung he hlang pakhat kah a ca rhoek la Kanaan kho ah hlai nit ka lo uh tih a poeih tah tahae ah a pa neh om rhoi dae pakhat te om voelpawh,” a ti nauh.
14 若瑟對他們說：「我才說你們是探子；這話實在不錯。
Tedae amih te Joseph loh, “Nangmih taengah ka thui bangla nangmih he longyam ni ka ti,
15 為此我要考驗你們：我指著法郎的生命起誓：如果你們最小的弟弟不到這裏來，你們莫想離開此地。
Pharaoh kah a hingnah vanbangla he nen he kan noem ni. Na mana a poeih te he la halo pawt atah he lamloh na voei uh mahpawh.
16 你們可由你們中派一個人回去，帶你們的弟弟來，其他的人暫且拘留，以待證明你們的話是否誠實；如果不是真的，我只著法郎的生命起誓：你們必是探子。」
Nangmih khuikah pakhat te tueih uh lamtah na mana te lo saeh. Nangmih ngawntah kang khoh uh vetih nangmih kah olka te na khuikah oltak la a om atah kan nuemnai pueng ni. Te pawt koinih Pharaoh kah a hingnah vanbangla nangmih he longyam ni,” a ti nah.
17 於是在拘留所內拘禁了他們三天。
Te dongah amih te thongim ah hnin thum a khoh.
18 第三天，若瑟對他們說：「我原是個敬畏天主的人，你們願意保全性命，應這樣做：
Tedae a thum khohnin ah Joseph loh a maya rhoek la he tlam he ka saii dae, kai khaw aka hing Pathen te ka rhih van.
19 如果你們是誠實人，叫你們兄弟中一個人留在拘留所內，其餘的人可帶糧食回去，解救家中的飢荒。
Na thuem uh atah na manuca khat te im kah thongim khuiah khoh saeh. Te vaengah nangmih te cet uh lamtah na im kah aka lamlum ham cang khuen pauh.
20 然後給我帶你們的小弟弟來，好證實你們的話，你們也不致於死。」他們就這樣作了。
Tedae na mana a poeih te kai taengah nan khuen uh vaengah nangmih kah olka te khaw cak vetih na duek uh van mahpawh,” a ti nah dongah te tlam te a rhoi uh.
21 他們彼此說：「我們實在該賠補加害我們兄弟的罪，因為他向我們哀求時，我們見了他心靈痛苦，竟不肯聽；為此這場苦難才落到我們身上! 」
Te vaengah amah boeinaphung te khat khat ah, “Manuca a hinglu kah citcai te hmuh uh tih mamih taengah calcal a pang lalah n'yaak pah uh pawt dongah tekah citcai loh m'mah taengla ha thoeng tih mamih he rheprhep n'rhaem coeng,” a ti uh.
22 勒烏本就對他們說：「我豈不是對你們說過：不要傷害那孩子嗎﹖你們卻不肯聽；看，現在要追討他的血了。」
Te vaengah Reuben loh amih te a doo tih, “Nangmih taengah ka thui moenih a? Camoe te veet uh boeh ka ti lalah na ya uh pawt tih a thii han suk coeng he,” a ti nah.
23 他們原不知道若瑟都聽得懂，因為在他們中有一翻譯員。
Tedae amih laklo ah oldoe a om dongah Joseph loh a yakming te amih loh ming uh pawh.
24 若瑟就由他們前退出去哭了。然後又回來與他們交談，由他們中提出西默盎在他們眼前將他捆綁起來。
Te dongah Joseph loh amih taeng lamkah mael tih a rhah phoeiah amih taengla koep halo. Tedae amih te a voek phoeiah amih khui kah Simeon te a loh tih amamih kah mikhmuh ah a khoh pah.
25 若瑟遂吩咐人將他們的布袋裝滿了糧食，將各人的銀錢仍放在各人的布袋內，並且還給了他們途中所需要的食物；人就對他們這樣做了。
Tedae Joseph loh a uen coeng dongah amih kah hnopai te cang a sang thiluh. Te vaengah a tangka te khaw a tolkhui khuiah rhip a khueh ham khaw, amih ham te longpueng kah lampu khaw paek ham khaw, a saii pah.
26 他們將購得的糧食馱在驢上，就從那裏起身走了。
Te dongah amamih kah cang te laak dongla a pom hang uh tih pahoi cet uh.
27 到了客棧，他們中一人打開了布袋拿料餵驢，看見自己的銀錢仍在布袋口，
Tedae rhaehim ah tah pakhat loh laak rhamcak loh ham a tolkhui te a hlam hatah a tangka te sungkoi kah a rhai ah lawt a hmuh tarha.
28 遂對兄弟們說：「我的銀錢退回來了；看，仍在我的袋裏。」他們心驚起來，彼此戰慄地說：「天主對我們所作的，是怎麼一回事。」
Te dongah a manuca rhoek taengah, “Kai kah sungkoi dongah kamah kah tangka koep ham mael bal he,” a ti nah hatah amih lungbuei khaw mawt sut dongah lakueng uh tih a boeinaphung khat rhip loh, “Pathen loh mamih ham balae a saii he,” a ti uh.
29 他們回到客納罕地，他們的父親雅各伯那裏，將所遇見的事全告訴他說：「
Te dongah Kanaan kho kah a napa Jakob taengla a pha uh vaengah amih taengah aka thoeng boeih te amah taengah puen uh.
30 那地方的主人對我們說了一些嚴厲的話，將我們視作刺探那地方的人。
Tekah hlang, a kho kah boei te kaimih taengah rhaprhap cal tih kaimih te a kho kah longyam bangla n'khueh.
31 我們對他說：「我們是誠實人，決不是探子；
Tedae anih taengah, 'hmantang ah kaimih he longyam la ka om moenih.
32 我們原是兄弟十二人，同一父親的兒子，一個已不在了，最小的現在同我們的父親在客納罕地。
A pa kah a ca rhoek la ka boeinaphung ah hlai nit ka lo uh dae pakhat om voelpawt tih a poeih ngawn tah tihnin ah khaw a pa neh Kanaan kho ah hmaih om,’ ka ti nauh.
33 那地方的主人對我們說：為叫我知道你們是誠實人，你們兄弟中一人留在我這裏，其餘的人帶糧食回去解救家中的飢荒；
Tedae tekah hlang, a kho kah boei loh kaimih te, 'boeinaphung kah pakhat te kai taengah na caehtak uh tih te nen te nangmih na thuem ka ming phoeiah na im kah aka lamlum ham caak khuen uh lamtah cet uh.
34 然後將你們的弟弟給我帶來，那時我才能知道你們不是探子，確是誠實人，我將你們的兄弟還給你們，你們可在這地方自由行動。」
Tedae na mana a poeih te kai taengah han khuen uh. Te daengah ni nangmih te longyam rhoek pawt tih na hmantang tila ka ming eh. Na manuca te nangmih taengla kan paek vetih khohmuen ah na thenpom uh bitni,’ a ti,” a ti uh.
35 當他們倒自己的糧袋時，不料各人的錢囊仍在各人的袋內。他們和他們的父親，一見錢囊，都害怕起來。
Te dongah amamih kah tolkhui te a kong uh hatah a tangka cun te tolkhui dongah rhip tarha om tih tangka cun a hmuh uh vaengah amamih long khaw a napa long khaw a rhih uh.
36 他們的父親雅各伯對他們說：「你們總是使我喪失兒子：若瑟不在了，西默盎不在了，你們還要帶走本雅明! 這一切都落在我身上! 」
Te vaengah a napa Jakob loh amih te, “Kai taengah, Joseph na hlong uh tih om voelpawh. Simeon khaw om voelpawh. Tahae ah Benjamin bal atah kai taengkah aka om boeih te lo loh ne,” a ti nah.
37 勒烏本對他父親說：「如果我不將他給你帶回來，你可殺死我的兩個兒子；只管將他交在我手裏，我必再還給你。」
Te dongah Reuben loh a napa taengah, “Anih te namah taengla kan khuen pawt atah kai ca rhoi khaw ngawn mai. Ka kut dongah han tloeng lamtah kamah loh nang taengla kang khuen bit ni,” a ti nah tih a thui pah.
Tedae anih loh, “Ka ca te a maya duek tih amah bueng a sueng dongah nangmih taengla ha suntla boel saeh. Longpueng na caeh uh vaengah yoethae puei vetih kai sampok he saelkhui ah kothae la nan hla uh ve,” a ti nah. (Sheol h7585)
