出埃及記 33

1 上主向梅瑟說：「你和你從埃及國領出的百姓離開這裏，上那地方去；關於此地，我曾誓許給亞巴郎、依撒格和雅各伯說：我要將此地獻給你的後裔。

خداوند به موسی فرمود: «اینجا را ترک کنید، تو و این قوم که از سرزمین مصر بیرون آوردی، و به سوی سرزمینی بروید که وعدهٔ آن را به ابراهیم، اسحاق و یعقوب داده‌ام، چون به آنها سوگند یاد کردم که آن را به فرزندان ایشان ببخشم.

2 我要打發使者在你面前，我要趨逐客納罕人、阿摩黎人、赫特人、培黎齊人、希威人和耶步斯人。

من فرشته‌ای پیشاپیش تو خواهم فرستاد تا کنعانی‌ها، اموری‌ها، حیتی‌ها، فرزی‌ها، حوی‌ها و یبوسی‌ها را بیرون خواهم راند.

3 你往流奶流蜜之地時，我不與你同行，因為你是個執拗的百姓，免得我在路上消滅你。」

به سرزمینی بروید که شیر و عسل در آن جاری است. اما من در این سفر همراه شما نخواهم آمد، چون مردمی سرکش هستید و ممکن است شما را در بین راه هلاک کنم.»

4 百姓一聽這兇信，都表示悲痛，沒有人再穿戴裝飾品。

وقتی قوم این سخنان را شنیدند ماتم گرفتند و هیچ‌کس زیورآلات بر خود نیاویخت.

5 少主向梅瑟說：「你告訴以色列子民：你們是個執拗的百姓，我若與你同行，只一會兒，我必把你消滅。現在你把裝飾品卸下，看我要怎樣待你。」

چون خداوند به موسی فرموده بود به قوم اسرائیل بگوید: «شما مردمی سرکش هستید. اگر لحظه‌ای در میان شما باشم، شما را هلاک می‌کنم. پس تا زمانی که تکلیف شما را روشن نکرده‌ام، هر نوع آلات زینتی و جواهرات را از خود دور کنید.»

6 以色列子民從離開曷勒布山，就卸去了裝飾品。會幕

پس بنی‌اسرائیل بعد از عزیمت از کوه سینا، زیورآلات خود را کنار گذاشتند.

7 梅瑟往往將那帳幕支搭在營外，離營遠些；他稱此帳幕為「會幕。」凡求問天主的，要到營外的帳幕那裏。

از آن پس، موسی خیمهٔ مقدّس را که «خیمهٔ ملاقات» نامگذاری کرده بود، همیشه بیرون از اردوگاه بنی‌اسرائیل بر پا می‌کرد و کسانی که می‌خواستند با خداوند راز و نیاز کنند، به آنجا می‌رفتند.

8 每當梅瑟往會幕那裏去的時候，眾百姓都起來，每人站在自己帳幕門口，觀望梅瑟直到他進入會幕。

هر وقت موسی به طرف این خیمهٔ می‌رفت، تمام قوم دم در خیمه‌های خود جمع می‌شدند و او را تماشا می‌کردند.

9 當梅瑟進入會幕的時候，雲柱降下，停在會幕門口，上主便向梅瑟談話。

زمانی که موسی وارد خیمهٔ عبادت می‌شد، ستون ابر نازل شده بر مدخل خیمه می‌ایستاد و خدا با موسی صحبت می‌کرد.

10 眾百姓一見雲柱停止在會幕門口，百姓就起來，俯伏在自己的帳幕門口。

قوم اسرائیل وقتی ستون ابر را می‌دیدند، در برابر در خیمه‌های خود به خاک افتاده خدا را پرستش می‌کردند.

11 上主同梅瑟面對面地談話，就如人同朋友談話一樣。梅瑟回營以後，他的侍從，一個年輕人，即農的兒子若蘇厄總不離開會幕。梅瑟求見天主的榮耀

خداوند مانند کسی که با دوست خود گفتگو کند، با موسی رو در رو گفتگو می‌کرد. سپس موسی به اردوگاه بازمی‌گشت، ولی دستیار جوان او یوشع، پسر نون، خیمه را ترک نمی‌کرد.

12 梅瑟對上主說：「看，你吩咐了我，叫我引領這百姓，但沒有告訴我，你派誰與我同去。你還說過：提名選了你，你在我眼中得了寵。

موسی به خداوند عرض کرد: «تو به من می‌گویی این قوم را به سرزمین موعود ببرم، ولی نمی‌گویی چه کسی را با من خواهی فرستاد. گفته‌ای:”تو را به نام می‌شناسم و مورد لطف من قرار گرفته‌ای.“

13 如果我真在你眼中得寵，求你把你的道路指示給我，叫我認識你，好在你眼中得寵。也請記得這民族是你的百姓。」

پس اگر حقیقت اینطور است مرا به راهی که باید بروم راهنمایی کن تا تو را آن طور که باید بشناسم و به شایستگی در حضورت زندگی کنم. این مردم نیز قوم تو هستند، پس لطف خود را از ایشان دریغ مدار.»

14 上主回答說：「我必親自去，使你獲得安所。」

خداوند در جواب موسی فرمود: «من خود همراه شما خواهم آمد و به شما آرامی خواهم بخشید.»

15 梅瑟上主說：「你若不親自去，也別叫我們從這裏上去。

آنگاه موسی به خداوند گفت: «اگر خودت با ما نمی‌آیی ما را نیز نگذار که از اینجا جلوتر رویم.

16 人怎樣知道我和你的百姓在你眼中得寵，豈不是因你與我們同行，而我和你的百姓有別於地面上所以的人民﹖」

اگر تو همراه ما نیایی از کجا معلوم خواهد شد که من و قوم من مورد لطف تو قرار گرفته‌ایم و با سایر قومهای جهان فرق داریم؟»

17 上主回答說：「連你所求的事，我也要作，因為你在我眼中得了寵，我提名選了你。」

خداوند فرمود: «در این مورد هم دعای تو را اجابت می‌کنم، چون تو مورد لطف من قرار گرفته‌ای و تو را به نام می‌شناسم.»

18 梅瑟又說：「求你把你的榮耀顯示給我。」

موسی عرض کرد: «استدعا دارم جلال خود را به من نشان دهی.»

19 上主答說：「當我在你前呼喊「雅威」名號時，我要使我的一切美善在你面前經過。我要恩待的就恩待，要憐憫的就憐憫。」

خداوند فرمود: «من تمامی نیکویی خود را از برابر تو عبور می‌دهم و نام خود، یهوه را در حضور تو ندا می‌کنم. من خداوند هستم و بر هر کس که بخواهم رحم می‌کنم و بر هر کس که بخواهم شفقت می‌کنم.

20 又說：「我的面容你決不能看見，因為人見了我，就不能再活了。」

من نخواهم گذاشت چهرهٔ مرا ببینی، چون انسان نمی‌تواند مرا ببیند و زنده بماند.

21 上主又說：「看，靠近我有個地方，你可站在那塊磐石上。

حال برخیز و روی این صخره، کنار من بایست.

22 當我的榮耀經過時，我把你放在磐石縫裏，用我的手遮掩你，直到我過去。

وقتی جلال من می‌گذرد، تو را در شکاف این صخره می‌گذارم و با دستم تو را می‌پوشانم تا از اینجا عبور کنم؛

23 當我縮回我的手時，你將看見我的背後，但我的面容，卻無法看見。」

سپس دست خود را برمی‌دارم تا مرا از پشت ببینی، اما چهرهٔ مرا نخواهی دید.»