< 傳道書 4 >
1 我又轉目注視在太陽下所行的一切暴行:看,受壓迫者眼淚汪流,卻無人安慰;壓迫人者手中只有權勢,卻無人加以援助。
[Verti me ad alia, et vidi calumnias quæ sub sole geruntur, et lacrimas innocentium, et neminem consolatorem, nec posse resistere eorum violentiæ, cunctorum auxilio destitutos,
2 於是我聲稱那已死去的人,比現今還活著的人更為有福。
et laudavi magis mortuos quam viventes;
3 那還沒有出世的人,比這兩等人更為有福,因為他還沒有見到太陽下所行的惡事。
et feliciorem utroque judicavi qui necdum natus est, nec vidit mala quæ sub sole fiunt.
4 我也看出各種勞苦和一切工作的技巧,都是出於人彼此間的競爭:這也是空虛,也是追風。
Rursum contemplatus sum omnes labores hominum, et industrias animadverti patere invidiæ proximi; et in hoc ergo vanitas et cura superflua est.
Stultus complicat manus suas, et comedit carnes suas, dicens:
Melior est pugillus cum requie, quam plena utraque manus cum labore et afflictione animi.
Considerans, reperi et aliam vanitatem sub sole.
8 有個孤獨無伴的人,既沒有兒子,又沒有兄弟,卻時常勞苦不息,他的眼總是貪得無厭,從來不問:「我辛辛苦苦,節制享樂,究竟是為誰﹖」這也是空虛和大不幸。
Unus est, et secundum non habet, non filium, non fratrem, et tamen laborare non cessat, nec satiantur oculi ejus divitiis; nec recogitat, dicens: Cui laboro, et fraudo animam meam bonis? In hoc quoque vanitas est et afflictio pessima.]
[Melius est ergo duos esse simul quam unum; habent enim emolumentum societatis suæ.
10 若一個跌倒了,另一個可扶起自己的同伴。哀哉孤獨者! 他若跌倒了,沒有另一人扶起他來。
Si unus ceciderit, ab altero fulcietur. Væ soli, quia cum ceciderit, non habet sublevantem se.
11 又如兩人同眠,都感溫暖;若孤獨一人,怎能暖和﹖
Et si dormierint duo, fovebuntur mutuo; unus quomodo calefiet?
12 若一人抵不住一人,兩人就能抵住。--三股繩,不易斷。
Et si quispiam prævaluerit contra unum, duo resistunt ei; funiculus triplex difficile rumpitur.
13 一個貧寒而明智的青年,勝過一個年老昏愚,而總不採納忠言的君王。
Melior est puer pauper et sapiens, rege sene et stulto, qui nescit prævidere in posterum.
14 這青年雖在國中出身貧寒,但由獄中出來,執政為王;
Quod de carcere catenisque interdum quis egrediatur ad regnum; et alius, natus in regno, inopia consumatur.
15 我看見一切在太陽下行走的活人,都擁護青年人,新繼位者,來代替老王。
Vidi cunctos viventes qui ambulant sub sole cum adolescente secundo, qui consurget pro eo.
16 擁護他為領袖的人民,多得無數;但日後,那些後來的人卻不喜歡他:這也是空虛,也是追風。
Infinitus numerus est populi omnium qui fuerunt ante eum, et qui postea futuri sunt non lætabuntur in eo; sed et hoc vanitas et afflictio spiritus.]