< 傳道書 3 >
Każda rzecz ma swój czas, i każde przedsięwzięcie ma swój czas pod niebem.
Jest czas rodzenia i czas umierania; czas sadzenia, i czas wycinania tego, co sadzono;
Czas zabijania, i czas leczenia; czas rozwalania, i czas budowania;
Czas płaczu, i czas śmiechu; czas smutku, i czas skakania;
5 拋石有時,堆石有時;擁抱有時,戒避擁抱亦有時;
Czas rozrzucania kamieni, i czas zbierania kamieni; czas obłapiania, i czas oddalenia się od obłapiania;
Czas szukania, i czas stracenia; czas chowania, i czas odrzucenia;
Czas rozdzierania, i czas zszywania; czas milczenia, i czas mówienia;
Czas miłowania, i czas nienawidzenia; czas wojny, i czas pokoju.
Cóż tedy ma ten, co pracuje, z tego, około czego pracuje?
Widziałem pracę, którą dał Bóg synom ludzkim, aby się nią bawili.
11 天主所行的一切事宜,都很適時,並賜給人認識時事的經歷,但人仍不能明瞭,天主自始至終所做的工作。
Wszystko dobrze czyni czasu swego; owszem i żądość świata dał do serca ich, choć człowiek dzieła tego, które Bóg sprawuje, ani początku, ani końca nie dochodzi.
12 於是我明瞭:人類的幸福,只有在此生歡樂享受;
Stąd wiem, że nic lepszego nie mają, jedno aby się weselili, a czynili dobrze za żywota swego.
13 但人人有吃有喝,享受自己一切勞苦之所得,也是天主的恩賜。
Acz i to, gdy każdy człowiek je i pije, i używa dobrze wszystkiej pracy swojej, jest dar Boży.
14 我知道:凡天主所行的事,永恒不變,無一可增,無一可減。天主這樣作,是為叫人敬畏他。
Wiem i to, że cokolwiek Bóg czyni, trwa na wieki; i że się do tego nic nie może przydać, ani z tego co ująć; a czyni to Bóg, aby się bali oblicza jego.
15 現今所有的,早已有過;將來所有有,先前已有過;因為天主必追尋已往的事。
To, co było, teraz jest, a co będzie, już było; albowiem Bóg odnawia to, co przeminęło.
16 我在太陽下還看見:正義之處有不義,公平之處有不平。
Nadtom jeszcze widział pod słońcem na miejscu sądu niepobożność, a na miejscu sprawiedliwości niesprawiedliwość.
17 我心裏想天主必要審判義人和惡人,因為各種事情和行為,在天主那裏都有其定時。
I rzekłem w sercu swem: Sprawiedliwego i niezbożnego Bóg sądzić będzie; bo czas każdemu przedsięwzięciu i każdej sprawy tam będzie.
18 我想,天主藉此是為使世人認清自己是誰,看清自己與走獸無異。
Nadto rzekłem w sercu swem o sprawie synów ludzkich, że im Bóg okazał, aby wiedzieli, że są podobni bydłu.
19 的確,世人的命運,同走獸的命運,都是一樣:前者怎樣死,後者也怎樣死;氣息都一樣,人並不優於走獸:因為都是虛無。
Bo przypadek synów ludzkich, i przypadek bydła, jest przypadek jednaki. Jako umiera ono, tak umiera i ten, i ducha jednakiego wszyscy mają, a nie ma człowiek nic więcej nad bydlę; bo wszystko jest marność.
Wszystko to idzie na jedno miejsce; a wszystko jest z prochu, i wszystko się zaś w proch obraca.
21 人的氣息是否向上高升,走獸的氣息是否下降地下,有誰知道﹖
A któż wie, że duch synów ludzkich wstępuje w górę? a duch bydlęcy, że zstępuje pod ziemię?
22 因此,我看出:人最好還是享受自己勞苦之所得,因為這是他的命運;有誰能領他去看自己身後的事呢﹖
Przetoż obaczyłem, że człowiekowi niemasz nic lepszego, jedno weselić się z pracy swej, gdyż to jest dział jego; albowiem któż go do tego przywiedzie, aby poznał to, co ma być po nim?