傳道書 1
1 達味之子耶路撒冷的君王「訓道者」的語錄：
Słowa kaznodziei, syna Dawidowego, króla w Jeruzalemie.
2 虛而又虛，訓道者說：虛而又虛，萬事皆虛。
Marność nad marnościami, powiedział kaznodzieja; marność nad marnościami, i wszystko marność.
3 人在太陽下辛勤勞作，為人究有何益﹖
Cóż za pożytek ma człowiek ze wszystkiej pracy swej, którą prowadzi pod słońcem?
4 一代過去，一代又來，大地仍然常在。
Jeden rodzaj przemija, a drugi rodzaj nastaje; lecz ziemia na wieki stoi.
5 太陽升起，太陽落下，匆匆趕回原處，從新再升。
Słońce wschodzi i słońce zachodzi, a spieszy się do miejsca swego, kędy wschodzi;
6 風吹向南，又轉向北，旋轉不息，循環周行。
Idzie na południe, a obraca się na północy; wiatr ustawicznie krążąc idzie, a po okręgach swoich wraca się wiatr.
7 江河流入大海，大海總不滿溢；江河仍向所往之處，川流不息。
Wszystkie rzeki idą do morza, wszakże morze nie wylewa; do miejsca, z którego rzeki płyną, wracają się, aby zaś stamtąd wychodziły.
8 萬事皆辛勞，無人能盡言：眼看，看不夠；耳聽，聽不飽。
Wszystkie rzeczy są pełne zabaw, a człowiek nie może ich wymówić; oko nie nasyci się widzeniem, a ucho nie napełni się słyszeniem.
9 往昔所有的，將來會再有；昔日所行的，將來會再行；太陽之下決無新事。
Co było, jest to, co być ma; a co się teraz dzieje, jest to, co się dziać będzie, a niemasz nic nowego pod słońcem.
10 若有人指著某事說：「看，這是新事。」豈不知在我們以前早就有過。
Jestże jaka rzecz, o którejby kto rzec mógł: Wej! to coś nowego? I toć już było za onych wieków, które były przed nami.
11 只是對往者，沒有人去追憶；同樣，對來者，也不會為後輩所記念。
Niemasz pamiątki pierwszych rzeczy; także też i potomnych, które będą, nie będzie pamiątki u tych, którzy potem nastaną.
12 我訓道者，曾在耶路撒冷作過以色列的君王。
Ja kaznodzieja byłem królem Izraelskim w Jeruzalemie;
13 我曾專心用智慧考查研究過天下所發生的一切；－－這實在是天主賜與人類的一項艱辛的工作。
I przyłożyłem do tego serce swe, abym szukał, i doszedł mądrością swoją wszystkiego, co się dzieje pod niebem.(Tę zabawę trudną dał Bóg synom ludzkim, aby się nią trapili.)
14 我觀察了在太陽下所發生的一切：看，都是空虛，都是追風。
Widziałem wszystkie sprawy, które się dzieją pod słońcem, a oto wszystko jest marnością i utrapieniem ducha.
15 彎曲的，不能使之正直，虧缺的，實在不可勝數。
Co jest krzywego, nie może być wyprostowane, a niedostatki nie mogą być policzone.
16 我心裏自語說：「看，我獲得了又大又多的智慧，勝過了所有在我以前住在耶路撒冷的人，我的心獲得了許多智慧和學問。」
Przetoż takiem myślał w sercu swem, mówiąc: Otom ja uwielbił i rozszerzył mądrość nad wszystkich, którzy byli przedemną w Jeruzalemie, a serce moje dostąpiło wielkiej mądrości i umiejętności.
17 我再專心研究智慧和學問，愚昧和狂妄，我纔發覺：連這項工作也是追風。
I przyłożyłem do tego serce moje, abym poznał mądrość i umiejętność, szaleństwo i głupstwo; alem doznał, iż to jest utrapieniem ducha.
18 因為，智慧愈多，煩惱愈多；學問越廣，憂慮越深。
Bo gdzie wiele mądrości, tam jest wiele gniewu; a kto przyczynia umiejętności, przyczynia boleści.
