阿摩司書 6
1 那些安身熙雍，自恃撒馬黎雅山，自命為諸民之首，為以色列家所歸之人，是有禍的!
И Зионда хатирҗәм олтарғанлар һәм Самарийә теғиға тайинип аман-есән яшиғанлар! И әлләрниң каттисиниң әрбаблири! Исраил җәмәти силәрни издәп келиду — — Силәрниң һалиңларға вай!
2 你們去加耳乃觀察一下，從那裏到大哈瑪特，然後下到培肋舍特人的加特，看你們是否比這些國更好﹖或者你們的疆域比她們的更廣大，
[Силәр хәлиққә]: — «Калнәһ шәһиригә берип көрүңлар; Шу йәрдин «бүйүк Хамат» шәһиригә бериңлар, Андин Филистийләрниң шәһири Гатқа чүшүп беқиңлар; Булар силәрниң икки падишалиғиңлардин әвзәлму? Уларниң чегариси силәрниңкидин кәңму?» — [дәп махтинип сөзләйсиләр].
3 那些想避開凶日的，卻接近了殘暴。
И яман күнни кечиктүрмәкчи болғанлар! Силәр җәбир-зулумниң һөкүмранлиғини орнитип, уни өзүңларға йеқин қилмақчи болисиләр,
4 他們躺在躺象牙上床上，棋橫臥在軟榻上，吃著羊群中的羔羊和牛欄中的牛犢，
Пил чишида нәқишләнгән кариватлар үстидә ятисиләр, Диванлириңлар үстидә керилип ятисиләр, Пада топидин пахланларни, Кала қотанлиридин мозайни таллап йәйсиләр,
5 伴著琴聲吟詠，自比達味，發明樂器，
Чилтар аһаңиға тәңкәш қилип ейтисиләр, Давуттәк өзүңларға сазларни иҗад қилисиләр,
6 大碗喝酒，以上等的油抹身，但對若瑟的崩潰，卻漠不關心。
Шарапни чиниләп-чиниләп ичисиләр, Өзүңларға сәрхил майлиқ әтирләрни сүрисиләр, — Бирақ көңлүңлар Йүсүп җәмәтиниң зиян-зәхмити үчүн һеч азапланмайду!
7 為此，這些人現在就要先被擄去；放蕩不羈者的狂歡，也就完了。
Шуңа улар тунҗа әсиргә чүшкәнләр арисида әсиргә елиниду; Керилип ятқанларниң әйш-ишрити ахирлишиду.
8 吾主上主指著自己起誓──上主萬軍的天主的斷語──我厭惡雅各伯的驕傲，痛恨他的宮殿；我必將城和城中所有有的一切交出。
Рәб Пәрвәрдигар Өз һаяти билән қәсәм қилғанки, — дәйду Пәрвәрдигар, самави қошунларниң Сәрдари болған Худа, — Мән Яқупниң ғуруридин бизар болдум, Униң орда-истиһкамлиридин нәпрәтлинимән; Мән бу шәһәрни, шундақла униңдики һәммини дүшмәнгә тәңла өткүзүп беримән;
9 倘若在一家中留下了十個人，也必死盡。
Вә әмәлгә ашурулидуки, Бир өйдә он адәм болуп қалса, бу онәйләнму өлиду.
10 倖免的少數親友，由屋內抬出他們的骨骸，問那內室深處的人說：「還有人同你在一起嗎﹖」他必說：「沒有了。」繼而說：「不要作聲，千萬不要提上主的名字! 」
Әгәр мәлум бир өлгүчиниң туққини, йәни өлгүчиниң җәситини көйдүрүшкә мәсъул киши устиханларни көтирип өйдин чиқиветип, өй ичидики йәнә бирисидин: — «Қешиңда йәнә бириси барму?» дәп сориса, у «Йоқ» дәйду, Андин [туққини] йәнә: «Сүкүт! Пәрвәрдигарниң намини тилға елишимизға болмайду!» — дәйду.
11 看，上主一下令，高樓大廈頓成瓦礫，矮小平房蕩然無存。
Сәвәви, Пәрвәрдигар буйруқ чүшүриду, Вә чоң өйни парә-парә қиливетиду, Кичик өйниму чак-чекидин йерип чеқиветиду.
12 馬豈能在懸崖上奔馳，牛豈能在海上耕作﹖你們竟將公道變為毒藥! 將正義之果變為苦藥!
Атлар таш үстидә чапаламду? Адәмләр әшу йәрни калилар билән ағдураламду? Бирақ силәр адаләтни өт сүйигә, Һәққанийлиқниң мевисини әмәнгә айландурғансиләр —
13 你們為了羅德巴爾而自鳴得意，且說：「我們豈不是靠自己的力量取得了卡爾納殷﹖」
— Йоқ бир нәрсидин шатлинип кәткәнсиләр, «Өз күчимизгә тайинип қудрәткә егә болғанмиз» — дегәнсиләр.
14 然而，以色列家! 看，我必要喚起一個民族來攻打你們，──上主萬軍的天主的斷語──從哈瑪特關口蹂躪你們直到阿辣巴河。
Чүнки мана, и Исраил җәмәти, — дәйду Пәрвәрдигар, самави қошунларниң Сәрдари болған Худа, — Мән силәр билән қаршилишидиған бир әлни турғузимән; Улар Хамат шәһириниң давинидин Арабаһ еқимиғичә силәрни харлайду.
