撒母耳記下 16
1 達味剛走過山頂不遠，看，默黎巴耳的僕人漆巴正牽著一對備好鞍子的驢，馱著兩百個餅，一百串葡萄乾，一百鮮果和一皮囊酒，前來迎接君王。
Davut tepenin doruğunu biraz geçince, Mefiboşet'in hizmetkârı Siva palan vurulmuş ve üzerlerine iki yüz ekmek, yüz salkım kuru üzüm, yüz tane taze meyve ve bir tulum şarap yüklü iki eşekle onu karşıladı.
2 君王對漆巴說：「你帶這些東西來作什麼﹖」漆巴說：「驢是為君王的家眷騎的，餅和水果是為僮僕吃的，酒是為在曠野裏疲倦了的人喝的」。
Kral, Siva'ya, “Bunları niçin getirdin?” diye sordu. Siva, “Eşekler kral ailesinin binmesi, ekmekle taze meyve hizmetkârların yemesi, şarapsa kırda yorgun düşenlerin içmesi için” diye yanıtladı.
3 君王問說：「你主人的兒子在哪裏﹖」漆巴回答君王說：「他仍留在耶路撒冷，因為他說：今日以色列家會將我父親的王位歸還給我了! 」
Kral, “Efendin Saul'un torunu nerede?” diye sordu. Siva, “Yeruşalim'de kalıyor” diye yanıtladı, “Çünkü ‘İsrail halkı bugün atamın krallığını bana geri verecek’ diye düşünüyor.”
4 君王對漆巴說：「看，凡屬默黎巴耳的，都歸你所有! 」漆巴答說：「我屈膝叩拜我主一王! 願我在你眼中獲得寵幸」。
Kral, “Mefiboşet'in her şeyi senindir” dedi. Siva, “Önünde eğilirim, efendim kral! Dilerim her zaman benden hoşnut kalırsın” dedi.
5 達味王來到巴胡陵時看，出來一個撒烏耳家族的人，是革辣的兒子，名叫史米的。他罵著走來，
Kral Davut Bahurim'e vardığında, Saul ailesinin geldiği boydan Gera oğlu Şimi adında biri lanetler okuyarak ortaya çıktı.
6 投石襲擊達味和達味的眾臣僕，雖然百姓和勇士都圍在王的左右，他毫不畏懼。
Bütün askerler ve koruyucular Kral Davut'un sağında, solunda olmasına karşın, Şimi Davut'la askerlerini taşlıyordu.
7 史米這樣罵君王說：「滾吧! 滾吧! 你這個殺人王! 你這個敗類!
Şimi lanetler okuyarak, “Çekil git, ey eli kanlı, alçak adam!” diyordu,
8 上主將撒烏耳一家的血都歸在你身上，你奪了他的王位，現在，上主將王權交在你兒子阿貝沙隆手裏，使你陷入絕境，足見你是個殺人王」。
“RAB, yerine kral olduğun Saul ailesinin dökülen kanlarının karşılığını sana verdi. RAB krallığı oğlun Avşalom'a verdi. Sen eli kanlı bir adam olduğun için bu yıkıma uğradın!”
9 責魯雅的兒子阿彼瑟對君王說：「為什麼讓這死狗辱罵我主大王﹖讓我去砍下他的頭來! 」
Seruya oğlu Avişay krala, “Bu ölü köpek neden efendim krala lanet okusun?” dedi, “İzin ver de gidip başını uçurayım.”
10 君王說：「責魯雅的兒子，我和我和你們有什麼關係﹖讓他罵吧! 如果上主吩咐他說：你咒罵達味! 誰還敢說：你為什麼這樣做﹖」
Ama kral, “Bu sizin işiniz değil, ey Seruya oğulları!” dedi, “RAB ona, ‘Davut'a lanet oku’ dediği için lanet okuyorsa, kim, ‘Bunu neden yapıyorsun’ diye sorabilir?”
11 達味對阿彼瑟和他的臣僕說：「唉! 我親生的兒子，尚且謀害我的生命，這個本雅明人更將如何﹖讓他罵吧! 因為上主吩咐了他。
Sonra Davut Avişay'la askerlerine, “Öz oğlum beni öldürmeye çalışırken, şu Benyaminli'nin yaptığına şaşmamalı” dedi, “Bırakın onu, lanet okusun, çünkü ona böyle yapmasını RAB buyurmuştur.
12 也許上主會憐恤我的困苦，會將他今日的咒罵，變成我的幸福」。
Belki RAB sıkıntımı görür de, bugün okunan lanetlerin karşılığını iyilikle verir.”
13 達味與跟隨的人沿路前行，史米也沿著山路與他平排進行，邊走邊罵，向他拋石撒土。
Davut'la adamları yollarına devam ettiler. Davut'un karşısında, dağın yamacında yürüyen Şimi, giderken ona lanet okuyor, taş, toprak atıyordu.
14 君王與跟隨他的眾人，來到約旦河岸，非常疲倦，就在那裏暫且休息。
Gidecekleri yere yorgun argın varan kralla yanındaki halk orada dinlendiler.
15 阿貝沙隆與跟隨他的眾以色列人進了耶路撒冷，阿希托費耳也同他在一起，
Avşalom'la İsrail halkı Yeruşalim'e girmişlerdi. Ahitofel de Avşalom'la birlikteydi.
16 當達味的朋友阿爾基人胡瑟來見阿貝沙隆時，便對阿貝沙隆說：「大王萬歲! 「大王萬歲! 」
Davut'un dostu Arklı Huşay, Avşalom'un yanına varınca, “Yaşasın kral! Yaşasın kral!” diye bağırdı.
17 阿貝沙隆對胡瑟說：「這是你對你朋友的恩情嗎﹖為什麼沒有去跟隨你的朋友﹖」
Avşalom Huşay'a, “Dostuna bağlılığın bu mu? Neden dostunla gitmedin?” diye sordu.
18 胡瑟回答阿貝沙隆說：「不，因為凡上主和這個民族以及全以色列人所揀選的，我就跟隨他，與他住在一起。
Huşay, “Hayır” diye yanıtladı, “Ben RAB'bin, bu halkın ve bütün İsrailliler'in seçtiği kişiden yana olacağım, onun yanında kalacağım.
19 再者，我要事奉的是誰呢﹖先前我怎樣服事了你父親，也願怎樣服事你」。
Üstelik Davut oğlu Avşalom'dan başka kime hizmet edeceğim? Babana nasıl hizmet ettiysem, sana da öyle hizmet edeceğim.”
20 阿貝沙隆對阿希托費耳說：「你們商討一下，我們該作什麼？」
Avşalom Ahitofel'e, “Ne yapmalıyız, bize öğüt ver” dedi.
21 阿希托費耳對阿貝沙隆說：「你應去親近你父親留下看守宮殿的嬪妃，叫全以色列人知道你已惹下了你父親的仇恨，那些支持你的人，就必更加堅強」。
Ahitofel, “Babanın saraya bakmak için bıraktığı cariyelerle yat” diye karşılık verdi, “Böylece bütün İsrail babanın nefretini kazandığını duyacak ve seni destekleyenlerin tümü kendilerini daha da güçlenmiş bulacaklar.”
22 於是人們在屋頂上，給阿貝沙隆支搭了一座帳棚；阿貝沙隆當著眾以色列人的面，親近了他父親的嬪妃。
Sarayın damında Avşalom için bir çadır kurdular. Avşalom bütün İsrailliler'in gözü önünde babasının cariyelerinin yanına girdi.
23 那時，阿希托費耳所出的主意，好像是詢問天主得來的神諭。凡阿希托費耳所出的主意，無論對達味，或對阿貝沙隆，都是如此。
O günlerde Ahitofel'in verdiği öğüt, Tanrı sözünü ileten bir adamınki gibiydi. Davut da, Avşalom da onun öğüdünü öyle kabul ederlerdi.
