< 哥林多後書 7 >

1 所以,親愛的,既有這些恩許,就當潔淨自己,除去肉體和心靈上的一切玷污,以敬畏天主之情來成就聖德。
ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιας αγαπητοι καθαρισωμεν εαυτους απο παντος μολυσμου σαρκος και πνευματος επιτελουντες αγιωσυνην εν φοβω θεου
2 容納我們罷! 我們並沒有侵犯過誰,沒有敗壞過誰,也沒有佔過誰的便宜。
χωρησατε ημας ουδενα ηδικησαμεν ουδενα εφθειραμεν ουδενα επλεονεκτησαμεν
3 我說這話,並不是為定你們罪,因為我以前曾說過:你們常在我們心中,甚至於同死同生。
ου προς κατακρισιν λεγω προειρηκα γαρ οτι εν ταις καρδιαις ημων εστε εις το συναποθανειν και συζην
4 我對你們大可放心,我為了你們也大可誇耀;我充滿了安慰,在我們各樣的苦難中,我格外充滿喜樂,
πολλη μοι παρρησια προς υμας πολλη μοι καυχησις υπερ υμων πεπληρωμαι τη παρακλησει υπερπερισσευομαι τη χαρα επι παση τη θλιψει ημων
5 因為自從我們到了馬其頓,我的肉身沒有得到一點安寧,反而處處遭難:外有爭鬥,內有恐懼。
και γαρ ελθοντων ημων εις μακεδονιαν ουδεμιαν εσχηκεν ανεσιν η σαρξ ημων αλλ εν παντι θλιβομενοι εξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι
6 但那安慰謙卑心的天主,以弟鐸的來臨安慰了我們;
αλλ ο παρακαλων τους ταπεινους παρεκαλεσεν ημας ο θεος εν τη παρουσια τιτου
7 不但以他的來臨,而且以他由你們所得的安慰,安慰了我們,因為他把你們的切望,你們的悲痛,你們對我的熱忱,都給我們報告了,致令我更加喜歡。
ου μονον δε εν τη παρουσια αυτου αλλα και εν τη παρακλησει η παρεκληθη εφ υμιν αναγγελλων ημιν την υμων επιποθησιν τον υμων οδυρμον τον υμων ζηλον υπερ εμου ωστε με μαλλον χαρηναι
8 雖然我以那封信使你們憂苦了,我並不後悔,縱然我曾經後悔過──因為我看見那封信實在使你們憂苦了,雖然是一時──
οτι ει και ελυπησα υμας εν τη επιστολη ου μεταμελομαι ει και μετεμελομην βλεπω γαρ οτι η επιστολη εκεινη ει και προς ωραν ελυπησεν υμας
9 如今我卻喜歡,並不是因為你們憂苦了,而是你們憂苦以致於悔改,因為你們是按照天主的聖意而憂苦的,所以沒有理由由我們受到什麼損害。
νυν χαιρω ουχ οτι ελυπηθητε αλλ οτι ελυπηθητε εις μετανοιαν ελυπηθητε γαρ κατα θεον ινα εν μηδενι ζημιωθητε εξ ημων
10 因為按照天主聖而來的憂苦,能產生返悔的悔改,以致於得救;世間的憂苦卻產生死亡。
η γαρ κατα θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαν αμεταμελητον κατεργαζεται η δε του κοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται
11 且看,這種按照天主而來的憂苦,在你們中產生了多大的熱情,甚至辨白,而憤慨,而恐懼,而切望,而熱忱,而譴責;在各方面,你們表明對那件事是無罪的。
ιδου γαρ αυτο τουτο το κατα θεον λυπηθηναι υμας ποσην κατειργασατο υμιν σπουδην αλλα απολογιαν αλλα αγανακτησιν αλλα φοβον αλλα επιποθησιν αλλα ζηλον αλλ εκδικησιν εν παντι συνεστησατε εαυτους αγνους ειναι εν τω πραγματι
12 因此,雖然我從前給你們記寫了信,卻不是為了那侵犯人的,也不是為了那受侵犯的,而是為要把你們對我們的熱情,在天主面前表彰出來;
αρα ει και εγραψα υμιν ουχ εινεκεν του αδικησαντος ουδε εινεκεν του αδικηθεντος αλλ εινεκεν του φανερωθηναι την σπουδην ημων την υπερ υμων προς υμας ενωπιον του θεου
13 為此,我們得到了安慰。在我們受安慰之外,我們尤其因弟鐸的喜樂而更加喜樂,因為他的心神由你們得到寬慰,
δια τουτο παρακεκλημεθα επι τη παρακλησει υμων περισσοτερως δε μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντων υμων
14 因為我如對弟鐸誇耀過你們什麼,我也不至於羞愧,因為我向他誇耀你們的話,成了真的,正如我們對你們所說的一切都是真的一樣;
οτι ει τι αυτω υπερ υμων κεκαυχημαι ου κατησχυνθην αλλ ως παντα εν αληθεια ελαλησαμεν υμιν ουτως και η καυχησις ημων η επι τιτου αληθεια εγενηθη
15 並且,他一想起你們眾人的服從,怎樣以敬表和戰慄的心來接待他,他的心腸就越發傾向你們。
και τα σπλαγχνα αυτου περισσοτερως εις υμας εστιν αναμιμνησκομενου την παντων υμων υπακοην ως μετα φοβου και τρομου εδεξασθε αυτον
16 我真喜歡,因為我對你們各方面都可以放心了。
χαιρω ουν οτι εν παντι θαρρω εν υμιν

< 哥林多後書 7 >