哥林多后书 2

1 正因为如此，我决定还是不要造访你们，再一次为你们带来忧愁。

پس تصمیم گرفتم که نزدتان نیایم تا باز سبب رنجش و اندوه شما نشوم.

2 如果我让你们忧愁，谁还能让我快乐呢？, 不会是那些我让他们忧愁之人。

زیرا اگر من سبب اندوه شما گردم، دیگر چه کسی باقی می‌مانَد که مرا شاد سازد، جز همان کسانی که موجب غم آنان شده‌ام؟

3 所以我撰写了这封信，免得那些本会让我快乐之人，带给我忧愁。我深信，你们所有人都会分享我的欢乐。

به همین دلیل، آن مطالب را در آخرین نامه‌ام نوشتم تا وقتی آمدم، آنانی که باید مرا شاد کنند، باعث غم و اندوه من نگردند. زیرا اطمینان دارم که شادی من شادی همۀ شماست.

4 在撰写这封信的时候，我曾多次留下泪水，内心充满苦痛和沉重。这并不是为了让你们悲伤，而是让你们知道我对你们的爱有多深。

در واقع نوشتن آن نامه برایم بسیار دشوار بود، چون بی‌نهایت اندوهگین و محزون بودم. راستش را بخواهید، به هنگام نوشتن، گریه می‌کردم. نمی‌خواستم با آن نامه شما را ناراحت کنم، اما می‌بایست به شما نشان می‌دادم که چقدر دوستتان دارم و به شما علاقه‌مندم.

5 我并不想言过其实，但那个人带给你们所有人的痛苦，远远超过我。

بدانید آن کسی که باعث تمام این ناراحتی‌ها شد و در نامه‌ام به او اشاره کردم، نه فقط مرا رنجاند، بلکه بیشتر سبب رنجش شما شد یا لااقل برخی از شما. اما نمی‌خواهم بیش از اندازه نسبت به او سختگیر باشم،

6 因你们中的绝大多数人，那个人遭受了足够的惩罚，

چون آن شخص در اثر رفتاری که بیشتر شما نسبت به او نشان داده‌اید، به اندازهٔ کافی تنبیه شده است.

7 所以现在你们应该饶恕他，友善对待他，免得他陷入绝望。

اکنون باید او را ببخشید و تسلی دهید، و گرنه ممکن است فشار یأس و اندوه، او را از پای درآورد.

8 所以，希望你们要公开地向他表明你们的爱。

پس خواهش می‌کنم به او نشان دهید که دوستش دارید.

9 我正是出于这个原因才写了那封信，就是为了解你们的真实性格，是否会凡事顺从。

من آن نامه را نوشتم تا شما را امتحان کنم و ببینم که تا چه حد از من اطاعت می‌کنید.

10 你们宽恕谁，我就宽恕谁。无论我宽恕了什么，都已在基督面前为了你们而宽恕。

وقتی شما کسی را ببخشید، من نیز او را می‌بخشم. و اگر من کسی را ببخشم، با اجازهٔ مسیح و به خاطر شما می‌بخشم، البته اگر فکر می‌کنید که بخشیدن من واقعاً لازم است.

11 这样做才能避免让撒旦有机可乘，我们太了解他的诡计了。

دلیل دیگری که سبب می‌شود این شخص را ببخشیم، این است که نباید بگذاریم شیطان از این فرصت بهره‌برداری کند، چون ما از حیله‌های او آگاهیم.

12 当年我为传播基督福音到了特罗亚，主便为我开启一扇机会之门。

از این سخن بگذریم. من در ضمن سفر، به شهر تروآس رسیدم و خداوند فرصتهای بسیار خوبی فراهم آورد تا پیام انجیل مسیح را به مردم اعلام کنم.

13 但那时候的我因为找不到兄弟提多，心里无法感到安宁。于是我辞别众人去往马其顿。

اما برادرمان تیتوس را آنجا پیدا نکردم و برای او بسیار نگران شدم. پس، با اهالی آنجا خداحافظی کردم و به ایالت مقدونیه رفتم، تا شاید تیتوس را در آنجا پیدا کنم.

14 但赞美上帝，他总是在基督里带领我们进行胜利的游行。无论我们身在何处，都能通过我们传播上帝知识的芬芳气息。

اما خدا را شکر که همواره ما را در پیروزی مسیح سهیم می‌سازد، و هر جا می‌رویم، ما را به کار می‌برد تا مسیح را به مردم معرفی کنیم، و پیام انجیل را همچون عطری خوشبو در همه جا برافشانیم.

15 我们就像基督先给上帝的气息，从获得拯救以及正在消亡的人群中散发出来。

و از آنجا که مسیح در زندگی ما حضور دارد، ما برای خدا عطری خوشبو هستیم، عطری که بوی آن به مشام همه می‌رسد، چه گناهکاران و چه نجات یافتگان.

16 对于死亡之人而言，这气息就是腐烂的气息，对于获得拯救的人而言，这气息就是生命的芬芳！

برای آنانی که در راه گناه گام برمی‌دارند و به سوی هلاکت می‌روند، ما بوی هراس‌انگیز محکومیت و می‌دهیم، اما برای آنانی که در راه نجات گام برمی‌دارند، عطری هستیم که به همه چیز طراوت و حیات تازه می‌بخشد. اما چه کسی قابلیت و توانایی آن را دارد که به این صورت، انجیل را موعظه کند؟

17 我们不像大多数人那样，用上帝之道谋取利益。相反，我们真心诚意分享上帝之道，知晓上帝正在观察我们。

ما مانند بسیاری نیستیم که با کلام خدا تجارت می‌کنند و تنها هدفشان این است که از این راه درآمد خوبی داشته باشند، بلکه از سوی خدا فرستاده شده‌ایم، تا با قدرت مسیح و با قلبی پاک و زیر نظر خود خدا سخن گوییم.