Solomon La 1
1 Solomon ni a thut e lanaw thung dawk e la lah ao.
Pieśń nad pieśniami Salomona.
2 Pahni hoi paconae hoi kai hah na paco haw. Bangkongtetpawiteh, nange lungpatawnae teh misurtui hlak ahawihnawn.
Niech mnie pocałuje pocałunkami swoich ust. Twoja miłość bowiem jest lepsza od wina.
3 Na kâhluk e hmuitui ni na kaying toe. Nange na min teh awi e hmuitui lah ao. Hatdawkvah tanglakacuemnaw ni nang teh na lungpataw awh.
Z powodu wonności twoich olejków twoje imię [jest jak] rozlany olejek; dlatego miłują cię dziewice.
4 Kai hah na hrawi nateh, karanglah yawng lei sei. Nang siangpahrang ni kai teh amae inae khan thung na kaw toe. Nang dawk ka lunghawi vaiteh ka konawm han. Na lungpatawnae hah misurtui hlak ka pouk han. Nang teh na lungpataw katang awh.
Pociągnij mnie, [a] pobiegniemy za tobą. Król wprowadził mnie [do] swoich komnat. Będziemy się cieszyć i radować tobą, będziemy pamiętać o twojej miłości bardziej niż o winie. Miłują cię prawi.
5 Oe Jerusalem canu, kai teh Kedar rim patetlah ka tamang eiteh, Solomon siangpahrang e im dawk yap e hni patetlah a mei kahawi.
Czarna jestem, ale piękna, o córki Jerozolimy, jak namioty Kedaru, jak zasłony Salomona.
6 Ka tamang poung e kaie ka takthai kecu dawk, kahawi hoeh lah na hmawt awh han. Ka manu e capanaw ni kai koe a lungkhuek awh teh, misur takhanaw hah, ka ring hanelah ka rakueng awh toe. Kaie misur takha teh ka ring hoeh.
Nie patrzcie na mnie, że jestem czarna, gdyż słońce mnie opaliło. Synowie mojej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic; a mojej własnej winnicy nie ustrzegłam.
7 Kaie ka lungthin thung dawk Ka pahren e tami, na tuhu hah nâ e hmuen koe vaimoe, a khoum awh vaiyoe, kanîthun vah na e hmuen koe vaimoe a kâhat sak vaiyoe. Kai hah na dei pouh haw. Kai teh bangkongmaw na hui tuhu naw rahak vah hro e patetlah khuet ka o han va.
Powiedz mi [ty], którego miłuje moja dusza, gdzie wypasasz, gdzie dajesz swojej [trzodzie] odpocząć w południe. Czemu bowiem mam być jak błądząca przy trzodach twoich towarzyszy?
8 Napuinaw thung dawk a mei kahawipoung e lah na Oe na ka panuek hoehpawiteh, tunaw e hnukkâbang haw. Tukhoumnaw e rim teng vah, nange hmaeca hah rawca poe haw.
Jeśli nie wiesz, najpiękniejsza wśród kobiet, to idź śladem trzody i paś swoje koźlątka przy szałasach pasterzy.
9 Ka pahren e tawncanu, nang teh Faro siangpahrang e ranglengnaw thung dawk e marang hoi na bangnue.
Przyrównam cię, moja umiłowana, do zaprzęgu rydwanów faraona.
10 Nange na tamboungnaw teh talung phu kaawm poung e lah ao teh, na lahuen teh suidingyin hoi na meihawi poung.
Twoje lica są piękne, ozdobione klejnotami, [a] twoja szyja – łańcuchami.
11 Nang hanelah ngun hoi sak e suihnapacap hai kaimouh ni na sak pouh han.
Uczynimy ci złote klejnoty nakrapiane srebrem.
12 Nang siangpahrang teh ahnie caboi dawk na tahung nah kai koehoi, ka tho e hmuitui hmui ni kaying e lah ao.
Dopóki król jest przy [swoim] stole, mój nard rozsiewa swoją woń.
13 Kai ni ka pahren e nang e, murah hmuitui tabu ca teh, kaie lungtabue dawkvah rum touh thung ao.
[Jak] wiązka mirry jest dla mnie mój miły, spoczywa na moich piersiach.
14 Kai ni ka pahren e nang teh, kai hanelah Engedi misur takha dawk e Henna pei patetlah ao.
Mój miły jest dla mnie [jak] grono cyprysu pośród winnic w En-Gedi.
15 Ka pahren e ka tawncanu, nang teh na mei ahawipoung. Na hawi poung. Nange na mit teh bakhu mit na tawn.
O jaka ty jesteś piękna, moja umiłowana! O jaka ty jesteś piękna! Twoje oczy są [jak oczy] gołębicy.
16 Kai ni ka pahren e nang teh na mei ahawipoung. Ngai a tho poung. Ka lung a nawm sak. Maimae ikhun teh hringsuepcalah ao.
O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni.
17 Maimae im khomnaw teh, Sidar thing, a lemphu teh hmaicathing e doeh.
Belki naszego domu są cedrowe, a nasze stropy – cyprysowe.
