< Papholawk 17 >

1 Hathnukkhu manang sari touh ka patuem e kalvantami sari touh thung dawk e buet touh ni a tho teh, kai hoi lawk kâpan roi teh, tho haw, tuipui van ka tahung e kalenpounge kâyawt e napui, ni lawkcengnae a khang hane hah na patue han.
Et venit unus de septem angelis, qui habebant septem phialas, et locutus est mecum, dicens: Veni, ostendam tibi damnationem meretricis magnæ, quæ sedet super aquas multas,
2 Talai siangpahrangnaw teh hote napui hoi kamsoumhoehe napui tongpa yonnae a sak awh toe. Talai van kaawm e naw nihai hote napui e kamsoumhoehe napui tongpa yonnae misur hoi a parui awh toe telah a dei.
cum qua fornicati sunt reges terræ, et inebriati sunt qui inhabitant terram de vino prostitutionis ejus.
3 Kai hah muitha lahoi kahrawngum lah na ceikhai. Hatnavah, lû sari touh hoi ki hra touh ka tawn e Cathut dudamnae min hoi ka kawi e ka paling e sarang dawk ka tahung e napui buet touh ka hmu.
Et abstulit me in spiritu in desertum. Et vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam, plenam nominibus blasphemiæ, habentem capita septem, et cornua decem.
4 Hote napui teh hni paling hoi palinghup e a kâkhu teh, sui, talung aphu kaawm poung e hoi palenaw hoi a kamthoup teh a kut dawk panuetthopounge hoi kamsoumhoehe napui tongpa yonnae hoi ka kawi e suimanang a patuep.
Et mulier erat circumdata purpura, et coccino, et inaurata auro, et lapide pretioso, et margaritis, habens poculum aureum in manu sua, plenum abominatione, et immunditia fornicationis ejus.
5 Ahnie tampa dawk thut e ca teh, HROLAWK, BABILON KHOPUI, KÂYAWT E NAPUINAW HOI TALAI E PANUET KATHOPOUNGE MANU telah a kâthut.
Et in fronte ejus nomen scriptum: Mysterium: Babylon magna, mater fornicationum, et abominationum terræ.
6 Hote napui teh tami kathoungnaw e thi, Jisuh kampangkhai naw e thi hoi a parui e ka hmu. Ahni ka hmu nah ka kângai a ru.
Et vidi mulierem ebriam de sanguine sanctorum, et de sanguine martyrum Jesu. Et miratus sum cum vidissem illam admiratione magna.
7 Hatnavah kalvantami ni, Bangkong na kângai a ru. Hote napui hoi ahni ni a kâcuinae lû sari touh hoi ki hra touh ka tawn e sarang e hrolawk hah nang koe na dei pouh vai.
Et dixit mihi angelus: Quare miraris? ego dicam tibi sacramentum mulieris, et bestiæ, quæ portat eam, quæ habet capita septem, et cornua decem.
8 Na hmu e sarang teh yampa teh ao ei atuteh awm hoeh. Nâsittouh o hoehnahlan ka dungpoung e tangkom thung hoi luen vaiteh ronae koe a pha han. Talaivan kho ka sak e a taminaw thung dawkvah, talai pek a pâw hoi hringnae cauk dawk min thut hoeh e pueng ni yampa kaawm niteh atu kaawm hoeh e, nâsittouh o hoehnahlan kaawm hane sarang hah hmawt awh vaiteh a kângai a ru awh han. (Abyssos g12)
Bestia, quam vidisti, fuit, et non est, et ascensura est de abysso, et in interitum ibit: et mirabuntur inhabitantes terram (quorum non sunt scripta nomina in libro vitæ a constitutione mundi) videntes bestiam, quæ erat, et non est. (Abyssos g12)
9 Hitueng vah lungangnae hoi panuenae a ngai. Lû sari touh e teh hote napui ni a tahungnae mon sari touh e hah doeh.
Et hic est sensus, qui habet sapientiam. Septem capita, septem montes sunt, super quos mulier sedet, et reges septem sunt.
10 Siangpahrang sari touh e lahai ao. Panga touh e te a bo toe. Buet touh teh ao rah. Buet touh e teh tâcawt hoeh rah. A tâco torei hai dongdeng ca doeh ao han.
Quinque ceciderunt, unus est, et alius nondum venit: et cum venerit, oportet illum breve tempus manere.
11 Yampa kaawm niteh, atu kaawm hoe e sarang te ataroe e siangpahrang doeh. Ahni teh sari touh thung dawk e buet touh lah ao teh rawknae koe ka phat hane doeh.
Et bestia, quæ erat, et non est: et ipsa octava est: et de septem est, et in interitum vadit.
12 Na hmu e ki hra touh e teh uknaeram kahmawt hoeh rae siangpahrang hra touh e doeh. Hatei ahnimouh teh sarang hoi cungtalah dongdeng ca, atueng buet touh dueng kâ a tawn awh han.
Et decem cornua, quæ vidisti, decem reges sunt: qui regnum nondum acceperunt, sed potestatem tamquam reges una hora accipient post bestiam.
13 Hote siangpahrangnaw teh a lungkânging awh vaiteh, amamae a lennae hoi kâtawnnae hah sarang koe a poe awh han.
Hi unum consilium habent, et virtutem, et potestatem suam bestiæ tradent.
14 Ahnimouh ni tuca hoi a kâtuk awh han. Hatei tuca ni ahnimouh teh a tâ han. Bangkongtetpawiteh, ama teh bawi pueng e Bawi, siangpahrang pueng e Siangpahrang lah ao. Ama hoi rei kaawm naw nihai kaw e lah kaawm e, rawi e lah kaawm e, hoi yuemkamcu e telah ati awh.
Hi cum Agno pugnabunt, et Agnus vincet illos: quoniam Dominus dominorum est, et Rex regum, et qui cum illo sunt, vocati, electi, et fideles.
15 Hahoi kalvantami ni, na hmu e kâyawt e ni a tahungnae tuinaw teh khoramnaw, lawk cawngca ka pan e taminaw hah doeh.
Et dixit mihi: Aquæ, quas vidisti ubi meretrix sedet, populi sunt, et gentes, et linguæ.
16 Na hmu e ki hra touh e hoi sarangnaw ni hote kâyawt e napui hah a hmuhma vaiteh, a tawnta e naw he raphoe pouh awh vaiteh, caici lah pak a tha awh han. A moi hai cat awh vaiteh hmai a sawi awh han.
Et decem cornua, quæ vidisti in bestia: hi odient fornicariam, et desolatam facient illam, et nudam, et carnes ejus manducabunt, et ipsam igni concremabunt.
17 Bangkongtetpawiteh, Cathut ni amae a lawk a kuep totouh, ahnimouh ni lung a kânging awh vaiteh, amamae uknaeramnaw hah sarang koe a poe awh e lahoi Cathut pouknae patetlah a sak awh nahane hah ahnimae lungthin dawk a pakhum pouh toe.
Deus enim dedit in corda eorum ut faciant quod placitum est illi: ut dent regnum suum bestiæ donec consummentur verba Dei.
18 Na hmu e napui teh talai siangpahrangnaw ka ukkung khopui doeh telah ati.
Et mulier, quam vidisti, est civitas magna, quæ habet regnum super reges terræ.

< Papholawk 17 >