Sam 77
1 Kathutkung: Asaph Ka lawk hoi Cathut koe ka hram. Ka lawk roeroe hoi Cathut koe ka hram teh, ama ni na thai pouh.
Ég ákalla Drottin. Ég hrópa og kalla til hans. Ó, að hann vildi hlusta!
2 Runae kâhmo navah Bawipa teh ka kaw. Karum vah ka kut hah pou ka dâw teh, ka hringnae ni duem awm ngai hoeh.
Ég er í miklum vanda og þarfnast mjög hjálpar hans. Alla nóttina er ég á bæn, ég lyfti höndum til himins, – ég bið og bið. Ég mun ekki eiga glaðan dag fyrr en Drottinn hefur hjálpað mér.
3 Cathut ka pouk teh ka cingou. Luepluep ka pouk teh, ka muitha ngawt a tâwn. (Selah)
Ég hugsa um Guð, mikið þrái ég hjálp hans!
4 Ka mit pou na padai sak teh, pou ka kâroe dawkvah, lawk ka dei thai hoeh.
Drottinn, mér mun ekki koma dúr á auga fyrr en þú hefur hjálpað mér. Ég er við það að gefast upp, jafnvel bænin er mér erfið.
5 Yampa e hninnaw hoi ayan e kumnaw hah ouk ka pouk.
Góðar minningar liðinna ára leita sífellt á huga minn.
6 Karum vah lanaw hah pahnim hoeh nahanlah ka pouk teh, ka lungthung hoi ouk ka pouk. Ka muitha ni hai atangcalah a tawng.
Þá sungum við gleðiljóð langt fram á kvöld! Ég velti þessu fyrir mér, íhuga hve allt hefur breyst.
7 Bawipa ni pou na pahnim han na maw. Lunghawi laipalah maw ao han aw.
Hefur Drottinn hafnað mér fyrir fullt og allt? Mun hann ekki miskunna mér framar?
8 A lungmanae teh ka pout han na maw. A lawkkam hai kuep laipalah maw pou ao han toung.
Elskar hann mig ekki lengur og er umhyggja hans búin fyrir fullt og allt? Gekk hann á bak orða sinna?
9 Cathut ni pahrennae a pahnim han na maw. Lungkhuek laihoi a ngai e lungmanae hah a khan toe khe.
Gleymdi hann miskunn sinni við mig, vesalinginn? Hefur hann í reiðikasti lokað dyrum kærleika síns?
10 Hete ni ka lung a pataw sak. Hatei, Lathueng Poung aranglae kut a kamnue lahunnae kum hah ka pahnim mahoeh ka ti.
„Þetta eru örlög mín, “sagði ég, „blessun Guðs hefur snúist í bölvun.“
11 BAWIPA ni ayan e kângairu hno a sak e naw hah ka pahnim mahoeh.
Ég renni huganum yfir alla þá blessun sem ég hef notið frá Guði.
12 Na sak e naw puenghai ka pouk teh, na tawk e hah ka dei han.
Sú gæfa gleymist seint! – Já, hún líður mér aldrei úr minni!
13 Oe Cathut, na lam teh hmuen kathoung koe ao. Ka Cathut patetlah ka lentoe e Cathut teh apimaw.
Guð minn, þínir vegir eru heilagir. Hvar skyldi aðra eins að finna?
14 Nang teh, kângairu hno ka sak e Cathut doeh. Tamimaya koe na thaonae hah na kamnue sak.
Þú ert Guð undra og tákna. Stórvirki þín blasa við augum.
15 Na taminaw hoi Jakop hoi Joseph catounnaw hah na kut hoi na ratang. (Selah)
Með þinni voldugu hendi bjargaðir þú sonum Jakobs og Jósefs.
16 Oe Cathut, tuinaw ni na hmu. Tuinaw ni na hmu awh teh, na taki awh. Kadung poung e tui hai a kâhuet.
Þegar Rauðahafið sá þig, ókyrrðist það! Jafnvel djúpið skalf af ótta!
17 Tâmainaw ni tui a rabawk awh teh, kalvannaw a cairing teh, na palanaw teh avoivang lah a yawng awh.
Það varð skýfall og þrumur bergmáluðu um himininn. Elding leiftraði.
18 Na khoparit lawk teh, bongparui dawk ao teh, sumpapalik ni talai pheng a ang sak. Talai teh a kâhuet teh a pâyaw.
Þrumurnar tjáðu reiði þína og eldingarnar lýstu upp jörðina!
19 Na lam teh talîpui dawk ao teh, na lamthung teh kakaw e tui dawk ao teh, na khokhnuk teh panue e lah awm hoeh.
Þú lagðir veg gegnum hafið – veg sem enginn þekkti áður!
20 Mosi hoi Aron kut hoi na taminaw hah tuhu patetlah na hrawi.
Þú leiddir fólk þitt þessa leið eins og fjárhóp, undir leiðsögn Móse og Arons.
