Sam 73
1 Kathutkung: Asaph Cathut teh Isarel hane hoi lungthin kathoungnaw hanelah ahawi tangngak.
Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
2 Hatei, kai raitat meimei ka rawp teh, meimei ka thawn toe.
En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
3 Bangkongtetpawiteh, tamikathoutnaw e yawhawi ka hmu navah, kakaisuenaw hah ka ut toe.
Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
4 Ahnimouh teh a due awh hoehroukrak patawnae khang awh hoeh, a tha pou ao awh.
Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
5 Ayânaw patetlah runae dawk awm awh hoeh, ayânaw patetlah kuekluek pataw awh hoeh.
Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
6 Hatdawkvah, kâoupnae teh awi lah a awi awh teh, rektapnae khohna hah a khohna awh.
Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
7 A thâw awh lawi vah, a mitkatueng awh. A pouk awh e hlak ka paphnawn a tawn awh.
Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
8 Repcoungroenae hah a panuikhai awh teh, kâoupnae lawk a dei awh.
Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
9 A lawk dei e ni kalvan totouh a taran teh, a lai ni talai pueng a katin.
Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
10 Hatdawkvah, a taminaw teh ahnimouh koe a ban awh teh, tui moikapap e hah koung a nei awh.
Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
11 Bangtelah hoi maw Cathut ni a panue. Lathueng Poung dawk panuenae ao maw telah ati awh.
„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
12 Khenhaw! hetnaw heh Cathut ka bari hoeh e, banghai pouk laipalah ka hring e lah ao awh teh, hoehoe a tawnta awh.
„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
13 Ka lungthin kathoung sak nakunghai, atangcalah cungkeihoeh. Yon thuengnae lahoi ka kut ka pâsu nakunghai cungkeihoeh.
Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
14 Hnin tangkuem tarawknae hoi amom karoitawi yuenae doeh ka khang.
Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
15 Hottelah ka dei han ka tet pawiteh, khenhaw! na catounnaw koe torei teh, tamikalan hoeh lah kaawm han.
Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
16 Hetheh, thaipanuek nahanelah ka pouk torei teh, hothateh kai hanelah ka pataw katang e lah ao.
En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
17 Cathut hmuen kathoung koe kâen toteh, ahnimouh poutnae heh ka thaipanuek katang toe.
En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
18 Ahnimouh teh pâhnannae koe na ta teh, rawkphainae hmuen koe na tâkhawng.
Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
19 Oe, bangtelah, tawkkadek dawk rawknae koe louk a pha awh vaw. Takitho e ni koung louk a ca awh vaw.
Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
20 Kâhlaw toteh, karum mang patetlah, Bawipa na pâhlaw toteh, ahnimae meikaphawk hah na pacekpahlek pouh han.
Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
21 Hot patetlah ka lungthin a pataw teh, ka pouknae hai a ru.
Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
22 Panuenae ka tawn hoeh e hoi tamipathu lah ka o teh, na hmalah saring patetlah doeh ka o.
Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
23 Hatei nakunghai, nang koe pou ka o teh, aranglae kut dawk na kuet pouh.
En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
24 Na mae kâpankhainae lahoi lam na hrawi teh, hathnukkhu bawilennae hah na coe pouh.
Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
25 Kalvan vah nang laipalah apimouh ka tawn. Talaivan hai nang laipalah, ka ngai e alouke awm hoeh toe.
Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
26 Ka takthai hoi ka lungthin teh a tâwn. Hatei, Cathut teh, a yungyoe hoi ka lungthin thaonae hoi ham lah ao.
Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
27 Bangkongtetpawiteh, nang hoi kâhlat e teh, kahmat awh roeroe han doeh. Nang koe kâyawt e pueng teh raphoe lah ao han.
Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
28 Hateiteh, kai hanelah teh Cathut hnai e heh ahawi. Na sak e hno pueng heh ka kamnue sak thai nahanlah, Bawipa Jehovah dawk doeh ka kâuep toe.
En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.
