Sam 50
1 Kathutkung: Asaph Athakaawme, BAWIPA Cathut ni lawk a dei. Talai heh kanîtho koehoi kanîloum totouh ka kaw.
Drottinn er alvaldur Guð. Hann kallar þjóð sína saman úr austri og vestri.
2 Meihawinae kuep Zion hoi Cathut teh a ang han.
Dýrð Guðs ljómar frá musteri hans á Síonfjalli.
3 Maimae Cathut tho vaiteh, duem awm mahoeh. A hmalah hmai kang vaiteh, petkâkalup lah kahlî a tho han.
Hann birtist í þrumugný, umlukinn eyðandi eldi og stormviðri.
4 A taminaw lawkceng thai nahanlah, lathueng lae kalvannaw kaw vaiteh, talai hai a kaw han.
Hann er kominn til að dæma lýð sinn. Hróp hans heyrist á himni og jörðu:
5 Thuengnae lahoi kama koe lawkkamnae ka sak e ka tamikathoungnaw, kai koe kamkhueng awh ati han.
„Safnið saman þjóð minni sem með fórnunum á altari mínu hefur gert sáttmála við mig.“
6 Kalvannaw ni a lannae pâpho naseh. Bangkongtetpawiteh, Cathut ma roeroe heh lawkcengkung doeh.
Guð mun dæma réttláta dóma. Himinninn vitnar um réttlæti hans.
7 Oe ka taminaw, thai awh haw, lawk ka dei vai. Oe Isarel, nang taranlahoi ka dei han. Kai heh Cathut na Cathut doeh.
Hlusta þú, þjóð mín! Ég er þinn Guð! Taktu eftir úrskurði mínum:
8 Nange thuengnae dawk na yue mahoeh. Ka hmalah pout laipalah kaawm e hmaisawi thuengnae dawk hai na yue mahoeh.
Fórnir þínar tek ég gildar. Þar hefur þú sýnt trúfesti.
9 Na imthung e maitotan ka lat mahoeh. Na saring thung e hmaetan hai ka lat mahoeh.
En ég girnist þó ekki uxa þína og geitur,
10 Bangkongtetpawiteh, ratu dawk e sarang pueng teh kaie doeh. Mon 1,000 touh dawk ka pâ e moithangnaw hai kaie doeh.
því að öll dýr jarðarinnar tilheyra mér!
11 Monsom e tavaca pueng ka panue. Mon 1,000 touh dawk ka pâ e moithangnaw hai kaie doeh.
Hjarðirnar á fjöllunum og fuglar loftsins – allt er það mitt.
12 Ka vonhlam pawiteh nang koe ka dei mahoeh. Bangkongtetpawiteh, talaivan hoi a thung e kaawm e pueng teh kaie doeh.
Væri ég hungraður, segði ég þér ekki frá því – allt á jörðu er mitt, ekkert er undan skilið.
13 Maitotan moi ka ca han namaw. Hmae thi ka nei han namaw.
Nei, ég þrái ekki kjötfórnir þínar og blóðfórnir,
14 Lunghawilawkdeinae thuengnae hah Cathut koe poe haw. Lathueng Poung koe na lawkkamnae hah kuep sak haw.
heldur þakklæti og orðheldni.
15 Runae na kâhmo navah kai hah na kaw haw. Kai ni na rasa han, nang ni hai kai hah na bawilen sak han.
Ákallaðu mig á degi neyðarinnar og þá mun ég frelsa þig. Og þú skalt vegsama mig. Já, þetta skaltu gera.
16 Hatei Cathut ni tamikathout koevah, bangkongmaw ka coungnae hah na pâpho teh, na pahni hoi ka lawkkam hah na pâpho.
En við hina óguðlegu segir Drottinn: „Hættið að þylja upp lögmál mitt og heimta af mér,
17 Kaie yuenae hah na hmuhma teh, ka lawk hah hnuklah na tâkhawng.
þið sem hafnið aga og lítilsvirðið boðorð mín.
18 Tamru na hmu toteh tang na kamyawngkhai teh, uicuknaw na hmu toteh tang na kambawngkhai.
Þið aðstoðið þjófinn og samneytið hórkörlum.
19 Na kâko hah thoenae koe na hno teh, na lai hah dumyennae koe bout na hno.
Þið bölvið og ljúgið
20 Na tahung teh, na hmaunawngha tounkhouknae lawk na dei.
og baktalið bróður ykkar.
21 Hottelah na o nahlangva kai ni duem na o takhai navah, nama patetlah kai hah na pouk. Hatei, na yue vaiteh na yonnae hah na hmaitung vah peng ka dan han.
Þannig ferst ykkur og svo á ég að þegja?! Er ég þá eins og þið? Nei, ég mun hegna ykkur svo ekki verður um villst.
22 Nangmouh Cathut na kapahnimnaw hetheh pouk awh haw. Hoehpawiteh, kai ni koung na phi payon vaih. Karasatkung na tawn mahoeh.
En þið sem gleymduð Guði, fáið eitt tækifæri enn, síðan læt ég eyðinguna koma og þá er allt um seinan.
23 Lunghawilawkdeinae thuengnae ka sak e pueng teh, kai ka bawilen sak e lah ao. A cei nahan lamthung ka pouk e tami koe Cathut e rungngangnae lamthung ka pâtue han.
Sá sem færir þakkargjörð að fórn, heiðrar mig. Og þeir sem breyta eftir orðum mínum fá að sjá hjálpræði mitt.“
