Sam 44
1 Kathutkung: Korah capanaw Oe Cathut, ayan vah mintoenaw se nah na sak e hah, a dei awh teh ka hnâ ni a thai.
Psalmus, filiis Core ad intellectum.
2 Na kut hoi miphunlouknaw hah na pâlei. Hatei, mintoenaw hah a hmuen na poe, ayânaw hah runae na poe teh na pâlei.
Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.
3 Bangkongtetpawiteh, ram teh tahloi hno lahoi a la awh e nahoeh. A kut hoi kârungngang awh e hai tho hoeh. Hatei, na thaonae kut hoi na minhmai angnae lahoi ram a la awh e doeh.
Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:
4 Oe Cathut, nang teh kaie Siangpahrang doeh. Jakop hanelah tânae kâ poe haw.
Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.
5 Nang pawlawk lahoi ka taran hah ka tâ awh han. Na min lahoi ka tarannaw hah rep ka coungroe awh han.
Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.
6 Bangkongtetpawiteh, kaie licung hah ka kâuep mahoeh. Kaie senehmaica ni na rungngang mahoeh.
In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
7 Hatei, ka taran thung hoi na rungngang teh, na kahmuhmanaw hah yeiraipo hoi na o sak.
Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.
8 Hnintangkuem Cathut dawk ka kâoup teh, a min hah pou ka pholen.
Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.
9 Hatei atu teh hnam na thun takhai teh, yeiraipo hoi na o sak. Kaimae ransanaw koe bout na cet boihoeh.
In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
10 Taran hmalah na yawng sak teh, na ka tarannaw ni a ngai patetlah na lawp awh.
Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.
11 Tu thei hane patetlah na ceikhai teh, miphun pueng koe koung na kathek awh.
Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.
12 Na taminaw hah banghai bang hoeh lah na yo teh, aphu teh na bawi khai kalawn hoeh.
Dedisti nos tamquam oves escarum: et in gentibus dispersisti nos.
13 Imrinaw lungkuep nahane hoi, tengpam e taminaw ni dudam e hoi, panuikhai hanelah na coung sak awh toe.
Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
14 Miphunlouknaw ni lairui lah rui hane hoi, taminaw ni lûsaling sin hanelah na coung sak awh toe.
Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
15 Na kapathoenaw hoi na kahmuhmanaw e lawk kecu hoi, tarannaw hoi moi ka pathungnaw kecu dawk,
Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.
16 kayanae teh ka hmalah pout laipalah ao teh, ka kayanae ni ka minhmai a ramuk.
Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me.
17 Hotnaw pueng ni na bo sin. Hatei, na pahnim boihoeh. Na lawkkam hai ka tapoe boihoeh.
A voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.
18 Kaimae lungthin hnuk kâhnawn hoeh niteh, na lamthung hai ka phen boi awh hoeh.
Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.
19 Hatei nang ni kahrawnguinaw onae koe koung na phi teh, kaimouh lathueng duenae tâhlip hoi na ramuk awh.
Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:
20 Kaimouh ni, kamamae Cathut min ka pahnim awh teh, ramlouk cathut koe ka kut ka dâw awh pawiteh,
Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
21 Cathut ni tang panuek mahoeh maw. Bangkongtetpawiteh, lungthin e arulawk hai kapanuekkung doeh.
Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:
22 Nang hanelah hnintangkuem thei lah ka o awh. A thei hane tu patetlah doeh na pouk awh.
Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: aestimati sumus sicut oves occisionis.
23 Kâhlaw haw, Oe BAWIPA, bangkongmaw muet na i. Thaw nateh hnamthun takhai hanh leih.
Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.
24 Bangkongmaw na minhmai pou na hro teh, runae hoi kapahuipalamnaw kâhmo awh e heh ouk na pahnim.
Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
25 Talai dawk minhmai rekkâbet lah ka tabut teh, vaiphu dawk ka tabo.
Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.
26 Na kabawmkung hanelah tho haw, na lungmanae lahoi na ratang haw.
Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.
