< Sam 147 >

1 Kathutkung: Panuekhoeh BAWIPA teh pholen awh. Maimae Cathut hah la sak laihoi pholen e teh ahawi. Pholen e teh atangcalah, a kamcu teh ngai ao poung.
Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!
2 BAWIPA ni Jerusalem kho a sak teh pâlei lah kaawm e Isarelnaw hah a kamkhueng sak.
Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.
3 A lungthin kareknaw hah a dam sak teh, ahnimae hmânaw hah a kawm pouh.
Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;
4 Âsinaw hah a parei teh, ahnimae minnaw hai koung a phung.
Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.
5 Maimae Bawipa teh a len teh, thaonae dawk bahu ao, thaipanueknae dawk khori tawn hoeh.
Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;
6 BAWIPA ni kârahnoum e naw hah a tawm, tamikathoutnaw hah talai dawk rek a payan.
Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.
7 Lunghawilawkdeinae laihoi BAWIPA koe la sak awh. Ratoung kueng laihoi maimae Cathut hah pholen awh.
Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:
8 Kalvan hah tâmai hoi a huem teh, talai hanelah kho a rak sak teh, monruinaw dawk phonaw a pâw sak.
Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;
9 Moithangnaw hoi kacaikaringe vongacanaw hah rawca a poe.
Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.
10 Bawipa ni marang tha lunghawikhai hoeh. Tami e khoknaw lunghawikhai hoeh.
Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;
11 Bawipa ni ama ka taket e taminaw hoi amae pahrennae ka ngaihawi e taminaw doeh a lunghawikhai
Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!
12 Oe Jerusalem, BAWIPA hah pholen haw. Oe Zion, na Cathut hah pholen haw.
Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!
13 Bangkongtetpawiteh, Bawipa ni nange kholongkha khannae hah a caksak teh, nang thung kaawm e camonaw hah yawhawi a poe.
Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,
14 Bawipa ni nange thungup vah roumnae ao sak teh, katuipounge rawca hoi na von a paha sak han.
De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.
15 Ama e kâpoelawk hah, talai van a patoun. A lawk teh, karang poung lah a yawng.
Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:
16 Tadamtui hah tumuen patetlah a poe. Tadamtui kamkak e hah hraba patetlah a dan.
Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.
17 Ama e rounnaw hah vaiyei kanuinaw patetlah a pabo. Bawipa ni a pâding sak e hah apinimaw a khang thai han.
Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;
18 A lawk hah a patoun teh, hotnaw hah a kamyawt sak. Ama e kahlî a tho sak toteh, tuinaw teh a lawng awh.
Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.
19 A lawk hah Jakop miphun koe thoseh, phung hoi lawkcengnae teh Isarel miphun koe thoseh, a pâpho.
Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:
20 A louk e apipatet e miphun koehai hettelah sak boihoeh. Hote Jentelnaw teh, Lawkcengnae hah panuek awh hoeh. BAWIPA teh pholen awh.
Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!

< Sam 147 >