< Sam 139 >
1 Kathutkung: Devit Oe BAWIPA, nang ni na pâphue teh na panue toe.
Drottinn, þú rannsakar mig út og inn og veist allt um mig.
2 Kai ka tahungnae, ka thawnae pueng hah na panue. Kaie ka pouknae pueng hai ahlanae koehoi na panue.
Hvort ég sit eða stend, það veist þú. Og þú lest hugsanir mínar úr fjarlægð!
3 Ka ceinae lamthung hai thoseh, ka inae hai thoseh, na pâphue teh, ka coungnae puenghai na panue.
Þú veist hvert ég stefni og þekkir langanir mínar. Og hvort sem ég geng eða ligg, þá athugar þú það. Þú veist öllum stundum hvar ég er.
4 Kai ni lawk kam touh boehai ka dei hoeh nakunghai Oe BAWIPA, nang ni koung na panue.
Þú þekkir orðin á tungu minni áður en ég opna munninn!
5 Nang ni kai pet na kalup teh, kaie van vah na kut hah na toung toe.
Þú bæði fylgir mér og ferð á undan mér, leggur hönd þína á höfuð mitt og blessar mig.
6 Hot patet e panuenae teh kângairu, arasang, kai ni ka phat thai hoeh.
Þetta er stórkostlegt! Já, næstum of gott til að vera satt!
7 Nange Muitha hoi hlout nahanelah nâmouh ka cei thai han va. Na hmalah hoi ka hlout nahanelah nâmouh ka cei thai han va.
Hvert get ég farið frá anda þínum eða flúið frá augliti þínu?
8 Kalvan ka luen pawiteh hawvah nang teh na o. Phuen koe yannae ka phai nakunghai hawvah nang teh na o. (Sheol )
Fari ég til himna, þá ertu þar, til dánarheima, þá ertu líka þar! (Sheol )
9 Amom ratheinaw ka lat niteh, tuipui avanglae rai koe kaawm nakunghai,
Ef ég svifi á skýjum morgunroðans og settist við fjarlæga strönd,
10 hote hmuen koehai Bawipa e kut ni na thak teh, aranglae kut ni na kuet han.
einnig þar mundi hönd þín leiða mig og ég finna styrk þinn og vernd.
11 Hmonae ni ka ramuk nakunghai, karum hai kaie tengpam vah angnae lah ao han.
Og þótt ég reyndi að læðast frá þér inn í myrkrið, þá myndi nóttin lýsa eins og dagur!
12 Bawipa hmalah hmonae ni banghai ramuk thai mahoeh. Karum teh khodai patetlah a ang. Hmonae hoi angnae teh reikâvan.
Því að myrkrið hylur ekkert fyrir Guði, dagur og nótt eru jöfn fyrir þér.
13 Bawipa ni kaie kuen hah a sak teh, anu von thungvah kai hah na ramuk toe.
Öll líffæri mín hefur þú skapað, ofið þau í kviði móður minnar.
14 Kai ni na pholen han. Bangkongtetpawiteh, takikatho lah, kângailah a ru. Ka hringnae ni kacaicalah a panue.
Þökk, að þú skapaðir mig eins undursamlega og raun ber vitni! Þetta er dásamlegt um að hugsa! Handaverk þín eru stórkostleg – það er mér alveg ljóst.
15 Kai hah arulahoi na sak teh, talai thung vah na pahlawm navah, ka tak teh na hmalah hro lah awm hoeh.
Þú varst til staðar þegar ég var myndaður í leyni.
16 Nange mit niteh, kamnuek hoeh rae ka tak hai na hmu toe. Kai hanelah na hmoun e hninthanaw hnin touh boehai ao hoehnahlan hoiyah nama e cauk dawk ngit na thut e lah ao toe.
Þú þekktir mig þegar ég var fóstur í móðurkviði og áður en ég sá dagsins ljós hafðir þú ákvarðað alla mína ævidaga – sérhver dagur var skráður í bók þína!
17 Oe Cathut, kai dawkvah nange pouknae teh aphu o poung. Banghloi apap tangngak.
Hugsanir þínar, ó Guð, eru mér torskildar, en samt eru þær stórkostlegar!
18 Hote pouknae teh parei han pawiteh, sadi hlak hai apap han doeh. Ka kâhlaw toteh nang hoi pou ka o.
Ef ég reyndi að telja þær, þá yrði það mér ofviða því að þær eru fleiri en sandkorn á sjávarströnd! Já, ég mundi vakna eins og af draumi, en hugur minn, hann væri enn hjá þér!
19 Oe Cathut, tamikaponaw hah na thet pawiteh ahawi han doeh. Tami thei hanlah thi ka phuen e naw, kai koehoi tâcawt awh.
Vissulega munt þú, Guð, útrýma níðingunum. Já, burt með ykkur, þið morðingjar!
20 Ahnimouh teh, ponae lahoi Bawipa tarannae lawk a dei awh. Nange tarannaw ni na min hah ayawmyin lah a hno awh.
Þeir guðlasta og hreykja sér upp gegn þér – hvílík heimska!
21 Oe BAWIPA, nang ni na hmuhma e naw hai kai ni hai ka hmuhma nahoehmaw. Nang ka tarannaw hai kai ni ka panuet nahoehmaw.
Drottinn, ætti ég ekki að hata þá sem þig hata? Og ætti ég ekki að hafa viðbjóð á þeim?
22 Kai ni ahnimouh hah puenghoi ka hmuhma. Ka taran lah doeh ka pouk.
Jú, ég hata þá, því að þínir óvinir eru mínir óvinir.
23 Oe Cathut, kai hah na pâphue teh, kaie ka lungthin hah hmawt haw. Kai hah na noumcai nateh ka pouknae pueng panuek haw.
Prófaðu mig Guð. Rannsakaðu hjarta mitt og hugsanir mínar.
24 Kai ni lamthung kathout dawk ka dawn ou, ka dawn hoeh ou tie na khen nateh, a yungyoe e lamthung dawk na hrawi haw.
Sýndu mér það í fari mínu sem hryggir þig og leiddu mig svo áfram veginn til eilífs lífs.