< Sam 126 >

1 kathutkung: panuekhoeh A man awh teh a hrawi awh e Zioncanaw hah BAWIPA ni bout a ban sak toteh, kai teh mang ka mang e patetlah ka o.
Þegar Drottinn flutti þjóð sína aftur til Jerúsalem, heim úr herleiðingunni, þá héldum við að okkur væri að dreyma!
2 Hat toteh, kaimae pahni teh panuinae hoi thoseh, kaimae lai teh, la saknae hoi thoseh a kawi han. Ayânaw niteh, BAWIPA ni ahnimouh hanelah hno kalen a sak pouh toe, telah miphunnaw rahak vah a dei awh.
Við sungum og hlógum af gleði. Þá sögðu heiðnu þjóðirnar: „Drottinn hefur gert ótrúlega hluti fyrir þá!“
3 BAWIPA ni kaimouh hanlah hno kalen a sak toe. Kaimouh teh ka lunghawi awh.
Já, undursamlega hluti! Hvílíkt undur! Hvílík gleði!
4 Oe BAWIPA, a man awh teh, a hrawi awh e kaimanaw hah, Negeb e palangtui patetlah bout tho sak haw.
Hresstu okkur nú Drottinn, já gefðu okkur kröftuga gróðrarskúr!
5 Mitphi tui hoi cati katunaw ni lunghawi la sak laihoi a a awh han.
Þeir sem sá með tárum skulu uppskera með gleðisöng.
6 Cati ka phawt niteh, tha thout laipalah, khuika laihoi ka tâcawt e tami teh, cabongnaw hrawm vaiteh, lunghawi la sak laihoi bout a ban katang han.
Grátandi bera þeir sæðið til sáningar, en syngjandi koma þeir aftur og bera kornbindin heim!

< Sam 126 >