< Sam 126 >
1 kathutkung: panuekhoeh A man awh teh a hrawi awh e Zioncanaw hah BAWIPA ni bout a ban sak toteh, kai teh mang ka mang e patetlah ka o.
[Ein Stufenlied.] Als Jehova die Gefangenen [Eig. die Heimkehrenden] Zions zurückführte, waren wir wie Träumende.
2 Hat toteh, kaimae pahni teh panuinae hoi thoseh, kaimae lai teh, la saknae hoi thoseh a kawi han. Ayânaw niteh, BAWIPA ni ahnimouh hanelah hno kalen a sak pouh toe, telah miphunnaw rahak vah a dei awh.
Da ward unser Mund voll Lachens, und unsere Zunge voll Jubels; da sagte man unter den Nationen: Jehova hat Großes an ihnen [Eig. diesen] getan!
3 BAWIPA ni kaimouh hanlah hno kalen a sak toe. Kaimouh teh ka lunghawi awh.
Jehova hat Großes an uns getan: wir waren fröhlich!
4 Oe BAWIPA, a man awh teh, a hrawi awh e kaimanaw hah, Negeb e palangtui patetlah bout tho sak haw.
Führe unsere Gefangenen zurück, Jehova, gleich Bächen im Mittagslande!
5 Mitphi tui hoi cati katunaw ni lunghawi la sak laihoi a a awh han.
Die mit Tränen säen, werden mit Jubel ernten.
6 Cati ka phawt niteh, tha thout laipalah, khuika laihoi ka tâcawt e tami teh, cabongnaw hrawm vaiteh, lunghawi la sak laihoi bout a ban katang han.
Er geht weinend hin, tragend den Samen zum Säen; er kommt heim mit Jubel, tragend seine Garben.