< Sam 112 >
1 Kathutkung: Panuekhoeh BAWIPA teh pholen awh. BAWIPA ka taketnaw hoi kâpoelawknaw a lung kahawikhai katang e teh a yaw kahawi e doeh.
Halleluja! Sæl er den mann som ottast Herren, som hev si store lyst i hans bodord.
2 A catounnaw ni talai van a thao awh vaiteh, tami kalannaw e catounnaw teh a yawhawi awh han.
Hans avkjøme skal vera veldugt på jordi, ætti av dei ærlege skal verta velsigna.
3 A im vah hnopai a tawnta awh vaiteh, a lannae teh a yungyoe a kangning han.
Det er velstand og rikdom i hans hus, og hans rettferd stend æveleg fast.
4 Tami kalan hanelah teh hmonae koehoi angnae a tâco teh, ama teh pahrennae lungmanae, lannae hoi ka kawi e lah ao.
Det renn upp eit ljos i myrker for dei ærlege, nådig, miskunnsam og rettferdig er han.
5 Tami kahawi niteh, pahrennae lahoi a cawi sak teh, ama teh ka lan lah kho a sak han.
Vel gjeng det den mann som er miskunnsam og gjev lån, han held uppe si sak i retten.
6 Khoeroe kâhuen mahoeh. Tami kalan teh panue e lah pou ao han.
For dei skal ikkje rikka honom i all æva, den rettferdige skal vera i ævelegt minne.
7 Kamthang kahawihoehe ni taket sak mahoeh. BAWIPA a kâuep teh a lungthin a cak.
For vond tidend skal han ikkje ræddast; hans hjarta er fast, det lit på Herren.
8 A lungthin caksak lah ao dawkvah, a tarannaw koe a ngai e a pha totouh, taket mahoeh.
Hans hjarta er trygt; han ræddast ikkje, til dess han ser med lyst på sine fiendar.
9 Lungthocalah hoi a rei teh, karoedengnaw hah a poe toe. A lannae teh a yungyoe a kangning. A ki teh barinae lahoi tawm lah ao han.
Han strår ut, gjev til dei fatige, hans rettferd stend alltid, hans horn skal verta upplyft med æra.
10 Tamikathoutnaw ni hmawt awh vaiteh, a lungkhuek awh han. A hâkam kata awh vaiteh, koung atum pouh han. Tamikathoutnaw e ngainae teh koung a kahma pouh han.
Den ugudlege skal sjå det og harmast, han skal skjera tenner og tærast upp, det dei ugudlege hev lyst til, vert upp i inkje.