Sam 104
1 kasakkung: panuekhoeh Oe, ka hringnae BAWIPA teh pholen haw. Oe BAWIPA ka Cathut nang teh na lentoe tangngak. Taluenae hoi barinae hoi kamthoup e lah na o.
Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
2 Khohna patetlah angnae na khohna teh, kalvannaw hah hni patetlah na yap.
Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
3 Na onae im van adunaw hah tui dawk na pâhung teh, tâmai patet hah leng lah na coung sak teh kahlî rathei hoi na tho.
Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
4 Na patounenaw hah kahlî patetlah thoseh, thaw katawknaw hah hmaito patetlah thoseh na coung sak.
Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
5 Talai adu hah nâtuek hai a kampuen hoeh nahanlah ka caksak e lah na o
Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
6 Talai hah hni hoi khu e patetlah tui hoi na khu teh, tui hah monsom vah a kangdue.
Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
7 Na yue toteh, a yawng awh. Khoparit lawk a thai awh toteh karangpoung lah a yawng awh.
Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
8 Mon lah a luen awh teh, ravonaw dawk hoi a kum awh teh ao nahane hmuen koe koung a pha awh.
fjöllin risu og dalirnir urðu til.
9 Tuinaw bout a tho teh, talai a muem hoeh nahanlah, a tapuet thai hoeh hane khori hah a khuen pouh.
Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
10 Ravo dawk lawng hanelah tui hah a tha teh, mon hoi a lawng cathuk awh.
Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
11 Saring pueng ni nei hanelah a poe teh, kahrawng e lanaw ni hai tui kahran a dap sak awh.
Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
12 Ateng vah kalvan e tavanaw tabu a tuk awh teh, thingkungnaw dawk a cai awh.
Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
13 A im van hoi monnaw tui a awi teh, na tawk e ni talai heh ka boum lah a kawk.
Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
14 Talai ni rawca a tâco sak nahanlah saringnaw hanlah pho a paw sak teh taminaw hanlah thingthairompo a paw sak.
Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
15 Misur ni tami lungthin a nawm sak, satui ni mei a kâpi sak, rawca ni tha ao sak.
einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
16 BAWIPA e thingkung lebanon mon vah a ung e sidar thingnaw hai a boum awh.
Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
17 Hawvah, tavanaw ni a tabu a tuk awh teh, hmaica thing teh kahrawng cawmpainaw e im lah ao.
og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
18 Lungha teh Athanaw o nahanelah ao teh, savehnaw teh talung koe a kâhro awh.
Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
19 Ama ni thapa hah hnintha touk nahanlah a sak teh, kanî ni khup nahan tue a panue.
Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
20 Hmonae na sak teh hothateh karum doeh. ratu thung e saring pueng a tâconae tue lah ao.
Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
21 Sendektanca ni kei hane a tawng teh, Cathut koehoi e rawca a tawng.
Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
22 Kanî a tâco toteh a onae a kâkhu dawk lengkaleng a tabo awh.
Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
23 Tami teh thaw tawk hanelah a tâco teh, tangmin lah totouh a tawk.
en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
24 Oe BAWIPA, na sak e hno teh apap poung. Lungangnae hoi na sak e seng doeh. Talai teh na tawntanae hoi akawi.
Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
25 Hete ka kaw ni teh kalen e talîpui dawkvah, touklek thai hoeh e saring kathoung kalen a kâhlai awh.
Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
26 Haw e hmuen koe long a cei teh, hawvah ka paitun hanelah na sak e tangapui Leviathan hai ao.
Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
27 A tue a pha toteh, rawca na poe thai nahanlah abuemlahoi nang na ring awh.
Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
28 Na poe e pueng a la awh teh, na kut na dâw teh hno kahawi hoi a kâkawk awh.
Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
29 Na minhmai na hro pouh toteh, a lungpuen awh. A kâha na lat pouh pawiteh a due awh teh vaiphu lah a coung awh.
En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
30 Na Muitha na tha toteh hotnaw teh sak e lah ao. Talai meilam hai bout na katha sak.
en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
31 BAWIPA bawilennae teh yungyoe kangning seh. BAWIPA teh a sak e dawk konawm naseh.
Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
32 Talai a khet nah a pâyaw, mon a tek nah hmaikhu a tâco.
Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
33 Ka hringyung thung BAWIPA koe la ka sak vaiteh, ka hringyung thung Cathut pholen hoi la ka sak han.
Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
34 Ka khopouknae hah ahni hanelah radip naseh. BAWIPA dawk ka konawm han.
Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
35 Tamikayon teh talai hoi raphoe lah awm naseh. Tamikathout awm hanh lawiseh. Oe kahringnae BAWIPA teh pholen haw. Hallelujah.
Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
