< Sam 104 >

1 kasakkung: panuekhoeh Oe, ka hringnae BAWIPA teh pholen haw. Oe BAWIPA ka Cathut nang teh na lentoe tangngak. Taluenae hoi barinae hoi kamthoup e lah na o.
Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.
2 Khohna patetlah angnae na khohna teh, kalvannaw hah hni patetlah na yap.
Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.
3 Na onae im van adunaw hah tui dawk na pâhung teh, tâmai patet hah leng lah na coung sak teh kahlî rathei hoi na tho.
Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.
4 Na patounenaw hah kahlî patetlah thoseh, thaw katawknaw hah hmaito patetlah thoseh na coung sak.
Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.
5 Talai adu hah nâtuek hai a kampuen hoeh nahanlah ka caksak e lah na o
Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.
6 Talai hah hni hoi khu e patetlah tui hoi na khu teh, tui hah monsom vah a kangdue.
Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.
7 Na yue toteh, a yawng awh. Khoparit lawk a thai awh toteh karangpoung lah a yawng awh.
Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.
8 Mon lah a luen awh teh, ravonaw dawk hoi a kum awh teh ao nahane hmuen koe koung a pha awh.
De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.
9 Tuinaw bout a tho teh, talai a muem hoeh nahanlah, a tapuet thai hoeh hane khori hah a khuen pouh.
Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.
10 Ravo dawk lawng hanelah tui hah a tha teh, mon hoi a lawng cathuk awh.
Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.
11 Saring pueng ni nei hanelah a poe teh, kahrawng e lanaw ni hai tui kahran a dap sak awh.
Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.
12 Ateng vah kalvan e tavanaw tabu a tuk awh teh, thingkungnaw dawk a cai awh.
Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.
13 A im van hoi monnaw tui a awi teh, na tawk e ni talai heh ka boum lah a kawk.
Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.
14 Talai ni rawca a tâco sak nahanlah saringnaw hanlah pho a paw sak teh taminaw hanlah thingthairompo a paw sak.
Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.
15 Misur ni tami lungthin a nawm sak, satui ni mei a kâpi sak, rawca ni tha ao sak.
En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.
16 BAWIPA e thingkung lebanon mon vah a ung e sidar thingnaw hai a boum awh.
De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;
17 Hawvah, tavanaw ni a tabu a tuk awh teh, hmaica thing teh kahrawng cawmpainaw e im lah ao.
Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.
18 Lungha teh Athanaw o nahanelah ao teh, savehnaw teh talung koe a kâhro awh.
De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.
19 Ama ni thapa hah hnintha touk nahanlah a sak teh, kanî ni khup nahan tue a panue.
Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.
20 Hmonae na sak teh hothateh karum doeh. ratu thung e saring pueng a tâconae tue lah ao.
Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:
21 Sendektanca ni kei hane a tawng teh, Cathut koehoi e rawca a tawng.
De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.
22 Kanî a tâco toteh a onae a kâkhu dawk lengkaleng a tabo awh.
De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.
23 Tami teh thaw tawk hanelah a tâco teh, tangmin lah totouh a tawk.
De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.
24 Oe BAWIPA, na sak e hno teh apap poung. Lungangnae hoi na sak e seng doeh. Talai teh na tawntanae hoi akawi.
Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.
25 Hete ka kaw ni teh kalen e talîpui dawkvah, touklek thai hoeh e saring kathoung kalen a kâhlai awh.
Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.
26 Haw e hmuen koe long a cei teh, hawvah ka paitun hanelah na sak e tangapui Leviathan hai ao.
Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.
27 A tue a pha toteh, rawca na poe thai nahanlah abuemlahoi nang na ring awh.
Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.
28 Na poe e pueng a la awh teh, na kut na dâw teh hno kahawi hoi a kâkawk awh.
Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.
29 Na minhmai na hro pouh toteh, a lungpuen awh. A kâha na lat pouh pawiteh a due awh teh vaiphu lah a coung awh.
Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.
30 Na Muitha na tha toteh hotnaw teh sak e lah ao. Talai meilam hai bout na katha sak.
Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.
31 BAWIPA bawilennae teh yungyoe kangning seh. BAWIPA teh a sak e dawk konawm naseh.
De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.
32 Talai a khet nah a pâyaw, mon a tek nah hmaikhu a tâco.
Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.
33 Ka hringyung thung BAWIPA koe la ka sak vaiteh, ka hringyung thung Cathut pholen hoi la ka sak han.
Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.
34 Ka khopouknae hah ahni hanelah radip naseh. BAWIPA dawk ka konawm han.
Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.
35 Tamikayon teh talai hoi raphoe lah awm naseh. Tamikathout awm hanh lawiseh. Oe kahringnae BAWIPA teh pholen haw. Hallelujah.
De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!

< Sam 104 >