Cingthuilawk 20
1 Misurtui teh ayâ ni panuikhainae doeh, yamu teh kâyuenae doeh, hot patet e hno ni tami lungang sak boihoeh.
Vinen er ein spottar, rusdrykken ein ståkar, ingen som tumlar av honom, er vis.
2 Siangpahrang lungkhuek e teh sendek ka huk e patetlah ao, a lung ka khuek sak e tami teh a hringnae hanlah runae doeh.
Den rædsla kongen vekkjer, er som løveburing, den som fær hans vreide på seg, set livet sitt på spel.
3 Kâyuenae karoumsakkung teh bari a kamcu, tamipathu ni kâhemnae pou a kamtawng.
Mannsens æra er å halda seg frå trætta, men kvar uviting glefser til.
4 Tami ka pangak ni a pâding dawk laikawk kanawk ngaihoeh, canga toteh a ca hane banghai tawn mahoeh.
Letingen pløgjer ikkje um hausten, i skurdonni leitar han fåfengt etter grøda.
5 Tami lungthin hoi pouknae teh ka dungpoung e tui hoi a kâvan, hatei thaipanueknae ka tawn e ni teh haw hoi a tâco sak han.
Råd i mannsens hjarta er som vatn i djupet, men ein skynsam mann kann draga det upp.
6 Tami kapap ni amamouh hawinae dueng doeh ouk a dei awh, hatei apinimaw yuemkamcu e a hmu thai han.
Mest kvar mann råkar ein som elskar honom, men kven finn ein som er å lita på?
7 Tamikalan teh yuemkamcu lah ouk a hring, a canaw ni hai ahnie yawhawi ouk a hmawng awh.
Den som ferdast ulastande og er rettferdig, sæle er borni hans etter honom.
8 Lawkcengnae tungkhung dawk ka tahung e siangpahrang ni, a mithmu e hnokathout pueng koung a takhoe.
Ein konge som sit på domarstol, skil ut alt vondt med augo sine.
9 Ka lungthin ka thoung sak toe, yon hoi ka hlout toe telah apinimaw a dei thai.
Kven kann segja: «Eg hev halda hjarta reint og er fri frå syndi mi?»
10 Yawcu kânginghoehe hoi khinglung ka kuep hoeh e teh BAWIPA hmalah panuet a tho.
Tvo slag vegt og tvo slag mål er båe tvo ein styggedom for Herren.
11 Camo hai a tawk e lahoi panue thai, a tawk e hno a thoung hoi a lan e lahoi bangnue thai.
Alt guten syner i si gjerd um ferdi hans vert rein og rett.
12 Thaithainae hnâ hoi hmuthainae mit heh BAWIPA ni a sak e doeh.
Øyra som høyrer og auga som ser - Herren hev skapt deim båe tvo.
13 I e hah lungpataw hanh na mathoe han, na mit pakkaw lah khenhaw! cakhuem rawca na tawn han.
Elska ikkje svevn, for då vert du fatig, haldt augo uppe, so fær du brød til mette.
14 Hno karankung ni hawihoeh ati, hatei a cei hnukkhu a ran e hah a kâoupkhai.
«Klent, klent!» segjer kjøparen, men når han gjeng burt, so rosar han seg.
15 Sui hoi talung phukaawm moikapap ao, hatei panuenae pahni teh talung phukaawm e lah ao.
Vel finst det gull og mange perlor, men dyraste gogni er lippor med kunnskap.
16 Tamitavan hanelah amahkhankung teh angki amahkhan nahanelah la pouh lah ao vaiteh napui koe poe naseh.
Tak klædi hans! for han hev borga for ein annan, og panta honom for framande!
17 Dumnae vaiyei teh a tui eiteh, a ca hnukkhu a kâko dawk sadi hoi a kawi han.
Søtt er for mannen det brød han hev fenge med fals, men sidan vert munnen hans full av småstein.
18 Noenae heh kâpankhai hnukkhu caksak lah ouk ao, kahawicalah kâpan hnukkhu na taran hah tuk.
Råder vert stødige med rådleggjing, få då klok styring når du fører krig!
19 Yapliyaplap kaawm e tami ni arulawk hah ouk a pâpho, hatdawkvah a lawk ka pâhnan e tami hoi kamyawng hanh.
Den som fer med drøs, ber løynråd ut, og gapen skal du ikkje hava noko med.
20 Apipatethai, a manu hoehpawiteh a na pa thoe ka bo e teh, khohmo um a hmaiim a due pouh han.
Den som bannar far og mor, hans lampa skal slokna i kolmyrkret.
21 Râw hah hmaloe pang thai eiteh, apoutnae koe yawhawinae lah awm hoeh.
Ein arv som ein i fyrstundes er for fus på, vert på slutten utan velsigning.
22 Moi ka pathung han telah tet hanh, BAWIPA hah ring haw, ama ni na rungngang han.
Seg ikkje: «Eg vil løna med vondt!» Venta på Herren, han vil hjelpa deg.
23 Khinglung kâvan hoeh e heh BAWIPA mithmu vah panuet a tho teh, kânging hoeh e yawcu hai hawihoeh.
Tvo slag vegt er ein styggedom for Herren, og den falske skålvegt er ikkje god.
24 Tami ceinae lamthungnaw heh BAWIPA ni a sak e doeh, hatdawkvah tami ni ama ceinae lamnaw hah bangtelamaw a panue thai han.
Frå Herren kjem mannsens stig, og kor kann eit menneskje skyna sin veg?
25 Hetheh poehno kathoung doeh telah lungrang laihoi dei e teh tami hanelah karap doeh, lawkkam hnukkhu pankângainae ouk ao.
Fårlegt er det for eit menneskje å vigsla eitkvart tankelaust, og fyrst granska lovnaden etterpå.
26 A lungkaang e siangpahrang ni tamikathoutnaw hah a kâyatsak teh lengkhok hoi a coungroe.
Ein vis konge skil ut dei gudlause og let hjulet ganga yver deim.
27 Tami e muitha teh BAWIPA e hmaiim doeh, a lungthin thung e pueng pheng a tue.
Menneskjens ånd er Herrens lampa, og ho ransakar alle rom i hjarta.
28 Lungmanae hoi lawkkatang ni siangpahrang teh a kountouk, a bawitungkhung teh lungpatawnae lahoi kangdue sak lah ao.
Kjærleik og truskap er vakt um kongen, og han styd sin kongsstol på kjærleik.
29 Thoundounnaw e bawilennae teh a thaonae doeh, matawngnaw e kamcunae teh a sampo doeh.
Ei æra for ungdomar er deira kraft, og ein prydnad for dei gamle er grått hår.
30 Puenghoi hemnae ni hno kathout a thoung sak, hemnae ni thung lah von dawk e pueng hai a thoung sak.
Svidande sår reinser burt det vonde, ja, slag reinsar hjartans inste rom.
