< Milu Pareinae 9 >

1 Izip ram hoi a tâco hoi a kum pahni, thapa yung pasuek navah, BAWIPA ni Sinai ram kahrawngum vah, Mosi hah a pato teh,
و در ماه اول سال دوم بعد از بیرون آمدن ایشان از زمین مصر، خداوند موسی را درصحرای سینا خطاب کرده، گفت:۱
2 Isarel catounnaw ni ceitakhai pawi hah ama tueng dawk a sak awh naseh.
«بنی‌اسرائیل عید فصح را در موسمش بجا آورند.۲
3 Atueng teh atu e thapa hnin hrahlaipali tangmin lah na sak awh han. Ama e phunglam patetlah na hno awh han telah atipouh.
در روزچهاردهم این ماه آن را در وقت عصر در موسمش بجا آورید، برحسب همه فرایضش و همه احکامش آن را معمول دارید.»۳
4 Hahoi teh, Mosi ni Isarelnaw hah ceitakhai pawi hno hanlah a dei pouh.
پس موسی به بنی‌اسرائیل گفت که فصح رابجا آورند.۴
5 Sinai kahrawngum vah thapa ayung pasuek hnin hrahlaipali tangmin lah ceitakhai pawi a sak awh. BAWIPA ni Mosi koe kâlawk a poe e patetlah Isarelnaw ni a sak awh.
و فصح را در روز چهاردهم ماه اول، در وقت عصر در صحرای سینا بجا آوردند، برحسب هرچه خداوند به موسی‌امر فرموده بودبنی‌اسرائیل چنان عمل نمودند.۵
6 Hahoi tami bangpatet ni tami ro kecu dawk kathoung hoeh lah awm pawiteh, hot hnin vah ceitakhai pawi dawk bawk thai hoeh. Hot hnin vah Mosi hoi Aron hmalah a cei teh,
اما بعضی اشخاص بودند که از میت آدمی نجس شده، فصح را در آن روز نتوانستند بجا آورند، پس درآن روز نزد موسی و هارون آمدند.۶
7 ahnimouh ni ama koe tami ro kecu dawk kathoung hoeh toe. Bangkongmaw Isarelnaw koevah, ama tue vah, BAWIPA koe thuengnae dawk na bawk sak hoeh telah ati awh.
و آن اشخاص وی را گفتند که «ما از میت آدمی نجس هستیم؛ پس چرا از گذرانیدن قربانی خداوند در موسمش در میان بنی‌اسرائیل ممنوع شویم؟»۷
8 Mosi ni duem awm awh ei, nangmouh kong dawk BAWIPA ni bangtelamaw kâ na poe tie hah ka ring ei vai telah atipouh.
موسی ایشان را گفت: «بایستید تا آنچه خداوند در حق شما امر فرماید، بشنوم.»۸
9 BAWIPA ni Mosi hah a pato teh,
و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:۹
10 Isarel catounnaw koehoi nangmouh thung hoi thoseh, na catounnaw thung hoi thoseh, tami ro kecu dawk kathounghoehnaw thoseh, lamhla vah kahlawng kacetnaw thoseh, na awm payon pawiteh, BAWIPA hanlah ceitakhai pawi hah a hno thai awh.
«بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بگو: اگر کسی ازشما یا از اعقاب شما از میت نجس شود، یا درسفر دور باشد، مع هذا فصح را برای خداوند بجاآورد.۱۰
11 Thapa yung pahni hnin hrahlaipali hnin tangmin lah a hno thai awh han. Tonphuenhoehe vaiyei hah kakhat e a hna hoi a ca awh han.
در روز چهاردهم ماه دوم، آن را دروقت عصر بجا آورند، و آن را با نان فطیر و سبزی تلخ بخورند.۱۱
12 Tangtho hanlah bangcahai na tat awh mahoeh. A hru na khoe mahoeh. Ceitakhai pawi saknae lah a pouk e naw pueng a sak awh han.
چیزی از آن تا صبح نگذارند و ازآن استخوانی نشکنند؛ برحسب جمیع فرایض فصح آن را معمول دارند.۱۲
13 Hahoi, a thoung ngoun ei, kahlawng hai cet hoeh ei, ceitakhai pawi dawk bawk hoehpawiteh, a miphun koehoi takhoe e lah ao han. Bangkongtetpawiteh, ama tueng dawkvah, BAWIPA koe thuengnae a sak hoeh dawkvah, ama koe yon a kamtue han.
اما کسی‌که طاهرباشد و در سفر نباشد و از بجا آوردن فصح بازایستد، آن کس از قوم خود منقطع شود، چونکه قربانی خداوند را در موسمش نگذرانیده است، آن شخص گناه خود را متحمل خواهدشد.۱۳
14 Hahoi, nangmouh koe kaawm e imyin ni BAWIPA hane ceitakhai pawi dawk bawk han ngai pawiteh, ceitakhai pawi dawk pouk e hoi kâlawk patetlah a sak van han. Ram thung e tami hoi imyin naw hanelah kâvancalah phunglam na tawn awh han, telah dei pouh atipouh.
و اگر غریبی در میان شما ماوا گزیند وبخواهد که فصح را برای خداوند بجا آورد، برحسب فریضه و حکم فصح عمل نماید، برای شما یک فریضه می‌باشد خواه برای غریب وخواه برای متوطن.»۱۴
15 Hot patetlah lukkareiim kangdue sak navah, lukkareiim, lawkpanuesaknae rim hah tâmai, hmai patetlah ka kamnuek e hah lukkareiim lathueng tangmin lahoi amom totouh ao.
و در روزی که مسکن برپا شد، ابر مسکن خیمه شهادت را پوشانید، و از شب تا صبح مثل منظر آتش بر مسکن می‌بود.۱۵
16 Hot patetlah tâmai ni pou a ramuk teh tangmin teh hmai patetlah pou a kamnue.
همیشه چنین بودکه ابر آن را می‌پوشانید و منظر آتش در شب.۱۶
17 Lukkareiim dawk e tâmai a kampuen toteh, Isarel catounnaw a cei awh han. Hahoi tâmai a kangdue tangkuem vah, Isarel catounnaw ni rim a sak awh han.
وهرگاه ابر از خیمه برمی خاست بعد از آن بنی‌اسرائیل کوچ می‌کردند و در هر جایی که ابرساکن می‌شد آنجا بنی‌اسرائیل اردو می‌زدند.۱۷
18 BAWIPA kâpoe e patetlah Isarelnaw hah a cei awh vaiteh, BAWIPA kâpoe e lahoi a roe awh han. Lukkareiim dawk tâmai a kangdue yunglam teh, rim thung vah pou ao awh.
به فرمان خداوند بنی‌اسرائیل کوچ می‌کردند وبه فرمان خداوند اردو می‌زدند، همه روزهایی که ابر بر مسکن ساکن می‌بود، در اردو می‌ماندند.۱۸
19 Lukkareiim dawk tâmai kasawlah kaawm nakunghai, Isarelnaw ni BAWIPA e kâ a ngai awh dawkvah, cet laipalah ao awh.
وچون ابر، روزهای بسیار برمسکن توقف می‌نمود، بنی‌اسرائیل ودیعت خداوند را نگاه می‌داشتند وکوچ نمی کردند.۱۹
20 Hahoi teh hettelah doeh. Tâmai teh lukkareiim dawkvah, dongdeng ao navah, BAWIPA kâpoe e patetlah roenae rim dawk pou ao awh han. Hahoi BAWIPA kâpoe e patetlah a cei awh han.
و بعضی اوقات ابر ایام قلیلی بر مسکن می‌ماند، آنگاه به فرمان خداوند در اردومی ماندند و به فرمان خداوند کوچ می‌کردند.۲۰
21 Hahoi teh hettelah doeh. Tâmai teh tangmin lahoi amom totouh dueng doeh ao teh, amom lah tâmai a kampuen toteh, a cei awh han. Kanîthun hai thoseh, amom hai thoseh, tâmai a kampuen boum teh a cei awh han.
وبعضی اوقات، ابر از شام تا صبح می‌ماند و دروقت صبح ابر برمی خاست، آنگاه کوچ می‌کردند، یا اگر روز و شب می‌ماند چون ابر برمی خاست، می‌کوچیدند.۲۱
22 Lukkareiim dawk tâmai ni hnin hni touh thoseh, thapa yung touh thoseh, kum touh thoseh koe awm pawiteh, Isarelnaw ni hote hmuen cettakhai laipalah, rim thung roup ao awh. Hatei, a lathueng lah a kâtawm toteh a cei awh.
خواه دو روز و خواه یک ماه وخواه یک سال، هر قدر ابر بر مسکن توقف نموده، بر آن ساکن می‌بود، بنی‌اسرائیل در اردومی ماندند، و کوچ نمی کردند و چون برمی خاست، می‌کوچیدند.۲۲
23 BAWIPA kâpoelawk patetlah a roe awh teh, BAWIPA kâpoelawk patetlah a cei awh. Mosi hno lahoi BAWIPA kâpoe patetlah ao awh.
به فرمان خداونداردو می‌زدند، و به فرمان خداوند کوچ می‌کردند، و ودیعت خداوند را برحسب آنچه خداوند به واسطه موسی فرموده بود، نگاه می‌داشتند.۲۳

< Milu Pareinae 9 >