Mikah 5

1 Ransahu canunaw, kamkhueng awh haw. Maimanaw teh king na kalup awh toe. Isarel lawkkungnaw e a hmaibei dawk bongpai hoi a hem awh toe.

No flokkar du deg saman, du dotter «flokk». Skansar hev dei kasta upp imot oss. Med staven slær dei Israels domar på kinnbeinet.

2 Oe, Bethlehem Epharath khopui, Judah uknae thung nang teh kathoengcae kho lah na o eiteh, Isarel miphunnaw ka uk e BAWIPA teh, Kai hanlah nang koehoi a kamnue han. Talai pekkamtawngnae koehoi kamnuek e BAWIPA doeh.

Men du Betlehem, Efrata, som er so liten til å vera millom bygderne i Juda, frå deg skal eg få meg ein mann som skal vera herre yver Israel. Hans upphav er frå fordom, frå ævordoms dagar.

3 Hatdawkvah, camo ka khe hane ka khang e napui ni a khe hoehnahlan hai thoseh, Isarel miphun hoi kacawie hmaunawnghanaw teh a kâthung hoehroukrak thoseh, ahnimouh teh ka pahnawt han.

Difor gjev han deim yver i ulukka til den tid då ho som skal føda, hev født. Då skal leivningen av brørne hans snu heim att til Israels søner.

4 Ahni ni a kangdue vaiteh, BAWIPA tha o thasainae lahoi thoseh, BAWIPA Cathut e min taluenae lahoi thoseh, a tuhunaw hah a kawk han. Ahnimouh hai a cak awh han. Bangkongtetpawiteh, Ahni ni talai apout ditouh a uk vaiteh, roumnae ao han.

Og han skal standa og gjæta i Herrens kraft, i Herrens, sin Guds, høge namn; og dei skal sitja trygt; for no skal han vera stor, til endarne av jordi.

5 Assiria tami ni kaimouh ram a tho teh, maimae imnaw a coungroe navah, tukhoum sari touh hoi bawi taroe touh a tâco vaiteh,

Og han skal vera fred. Kjem Assur inn i landet vårt, stig han inn i borgerne våre, so reiser me imot honom sju hyrdingar, ja, åtte menneskje-hovdingar.

6 Tahloi hoi Assiria ram hai thoseh, khopui longkha koevah Nimrod ram hai thoseh, koung raphoenae lahoi, maimouh ram lah a tho awh vaiteh, maimae ram thung vah ka coungroe e Assiria e kut dawk hoi maimanaw hah na hlout sak awh han.

Og dei skal herja Assurs land med sverd, og Nimrods land alt inn i portarne; og han skal frelsa frå Assur når han kjem inn i landet vårt, og når han stig yver landskilet vårt.

7 Kacawie Jakop miphunnaw teh Jentel miphun moikapapnaw koe ao vaiteh, BAWIPA ni na poe e tadamtui patetlah thoseh, tami ring mahoeh. Taminaw e ngainae koe ka cet hoeh e kho ratui patetlah ao han.

Og leivningen av Jakob skal vera midt millom mange folkeslag liksom dogg frå Herren, liksom regnskurer på gras, som ikkje biar på mann eller ventar på menneskjeborn.

8 Kacawie Jakop miphunnaw ni Jentelnaw koe ao awh vaiteh, ratu e sarang sendek patetlah thoseh, tuhunaw koe sendektanca patetlah ao han. Sendek a kâen toteh apinihai ngang thai laipalah a coungroe vaiteh a ca han.

Og leivningen av Jakob skal vera millom heidningarne, midt imillom mange folk, liksom ei løva millom dyr i skogen, liksom ei ungløva inne i saueflokkar. Ho slær ned når ho fer fram, og riv sund, og det er ingen som bergar.

9 Nangmae taran koelah kambawng e naw hah na tuk awh vaiteh, na tarannaw pueng teh asung han.

Høg vere di hand yver uvenerne dine! Må alle fiendarne dine ryddjast ut!

10 BAWIPA a dei e teh, hote atueng dawkvah, nangmae umsali hai marangnaw hoi ranglengnaw koung ka raphoe han.

Og det skal ganga soleis på den dagen, segjer Herren, då vil eg rydja ut alle hestarne du hev hjå deg, og øyda vognerne dine.

11 Na ram dawk e rapanimnaw hoi khopuinaw hai ka raphoe han.

Og eg vil rydja ut byarne i landet ditt og riva ned alle borgerne dine.

12 Na ram dawk e camkathoumnaw ka raphoe vaiteh, khueyue hai awm mahoeh.

Og eg vil rydja alle trolldomskunster utor henderne på deg; og spåmenner skal ikkje lenger finnast hjå deg.

13 Meikaphawknaw hah nangmae hmaitung koung ka raphoe han. Meikaphawknaw hah nangmouh ni bout na bawk awh mahoeh toe.

Eg vil rydja ut dei utskorne gudebilæti dine og minnesteinarne dine, som du hev hjå deg, so du ikkje meir skal bøygja kne for det som henderne dine hev laga.

14 Asherahkungnaw na hmaitung vah ka phawk han. Na khopui haiyah be ka raphoe han.

Og eg vil riva upp Astarte-stolparne dine or landet ditt, og byarne dine vil eg øyda.

15 Ka lawk ka ngai hoeh e Jentelnaw hah puenghoi lungkhueknae a yon phu ka pathung han.

Og i vreide og harm tek eg hemn yver dei heidningfolk som ikkje vilde høyra.