< Matthai 12 >

1 Hatnae tueng nah, Jisuh teh Sabbath hnin vah, catun lawnaw dawk a cei navah, a hnukkâbangnaw teh a vonhlam awh dawkvah, catun vuinaw hah a pahroe awh teh a bap awh.
Naquele tempo Jesus estava indo pelas plantações de cereais no sábado. Seus discípulos tinham fome, e começaram a arrancar espigas e a comer.
2 Farasinaw ni a hmu toteh, sabbath hnin sak hoeh hane kawi hah na hnukkâbangnaw ni a sak awh, telah atipouh awh.
Quando os fariseus viram, disseram-lhe: Eis que os teus discípulos fazem o que não é lícito fazer no sábado.
3 Jisuh ni, Devit teh a huinaw hoi a vonhlam awh navah,
Ele, porém, lhes disse: Não lestes o que Davi fez quando teve fome, ele e os que com ele estavam,
4 Cathut e im dawk a kâen teh, a ma ni a cakawi hoeh e, a huinaw ni hai a cakawi hoeh e, vaihmanaw ni dueng a cakawi e vaiyei a ca e hah na touk a boihoeh maw.
Como ele entrou na casa de Deus, e comeram os pães da proposição, que a ele não era lícito comer, nem também aos que com ele estavam, a não ser somente aos sacerdotes?
5 Vaihmanaw nihaiyah, bawkim dawk sabbath hnin a hnan awh ei, tounhoehe lah ao tie hah kâlawknaw dawk na touk a boihoeh maw.
Ou não lestes na Lei que, nos sábados, os sacerdotes no Templo profanam o sábado, sem se tornarem culpados?
6 Kai ni ka dei e teh, hie hmuen koe bawkim hlak hoe kalen e ao.
Eu, porém, vos digo que o maior que o Templo está aqui.
7 Thuengnae hlak pahrennae hah ka ngai tie Cakathoung dawk kaawm e na thai panuek awh pawiteh, yon ka tawn hoeh e naw hah yonpen awh mahoeh ei.
Mas se vós soubésseis o que significa: ‘Quero misericórdia, e não sacrifício’, não condenaríeis os inocentes.
8 Tami Capa teh sabbath hnin kaukkung lah ao, atipouh.
Porque o Filho do homem é Senhor do sábado.
9 Hote hmuen koehoi a cei teh sinakok thung a kâen. A kutvang ka khem e tami buet touh ao.
E partindo dali, [Jesus] entrou na sinagoga deles.
10 Tami tangawn ni Jisuh a yon tawngnae lah, sabbath hnin vah patawnae roum sak kawi maw, titeh a pacei awh.
E eis que havia ali um homem que tinha uma mão definhada; e eles, a fim de o acusarem, perguntaram-lhe: É lícito curar nos sábados?
11 Jisuh ni, tu buet touh na tawn e ca hah sabbath hnin vah, tangkom thung bawt pawiteh rasat laipalah kaawm hane tami buet touh banghai nangmouh thung dawk na o awh maw.
E ele lhes respondeu: Qual de vós será a pessoa que, caso tenha uma ovelha, e se a tal cair em uma cova no sábado, não usará de sua força para a levantar?
12 Tami teh tu hlak aphu ao nahoehmaw. Hatdawkvah, sabbath hnin hnokahawi sak kawi lah ao, atipouh.
Ora, quanto mais vale um ser humano que uma ovelha! Assim, pois, é lícito fazer o bem nos sábados.
13 Hote a kutvang kadout e koevah, na kut hah dâw haw, atipouh navah ahni ni a kut a dâw teh, avanglae kut patetlah ao.
Então disse para aquele homem: Estende a tua mão. Ele a estendeu, e foi-lhe restaurada, sã como a outra.
14 Hattoteh Farasinaw a tâco awh teh, Jisuh bangtelah hoi maw thei han telah a kapan awh.
Então os fariseus saíram e se reuniram para planejar contra ele, como o matariam.
15 Jisuh ni a panue dawkvah, hote hmuen koehoi alouklah a cei teh, moikapap e taminaw ni a kâbang awh teh, ahnimae patawpanatnae kaawm e pueng hah a dam sak pouh.
Mas Jesus, sabendo disso, retirou-se dali. Muitos o seguiram, e ele curou a todos.
16 Ahnimouh ni pung a pathang awh hoeh nahan kâhruetcuetnae a poe.
E ele lhes ordenava que não o tornassem conhecido;
17 Hot teh, profet Isaiah e lawk a kuep nahane doeh.
Para que se cumprisse o que foi dito pelo profeta Isaías:
18 Isaiah ni a dei e lawk teh, thai awh haw, ka rawi e ka san, ka pahren poung e ahni dawkvah ka lung ahawi tangngak. Ahni dawk ka muitha ka caksak han. Jentelnaw hah lawkcengnae kâ ka poe han.
Eis aqui meu servo a quem escolhi, meu amado em quem minha alma se agrada; sobre ele porei o meu Espírito, e ele anunciará justiça às nações.
19 Oun hoeh, hram hoeh. Hatdawkvah ahnie lawk apinihai lam dawk thai mahoeh.
Ele não fará brigas, nem gritará; ninguém ouvirá pelas ruas a sua voz.
20 Coungroe e lungpumkung khoe hoeh, hmaikhu kapap e hmaipalai dout hoeh, A lawk teh tânae koe a pha nahanlah a sak han.
A cana rachada ele não quebrará, o pavio que fumega ele não apagará, até que conduza a justiça à vitória.
21 A min haiyah Jentelnaw ni a kâuep awh han, telah a pâpho.
E em seu nome as nações terão esperança.
22 Hatnavah, kahrai ni a man teh, mit ka dawn, lawk ka a e tami buet touh a ma koe a thokhai awh. A mit bout a ang teh, lawk bout a dei thai nahanlah Jisuh ni ahawi sak.
Então lhe trouxeram um endemoninhado cego e mudo; e ele o curou de tal maneira que o mudo passou a falar e a ver.
23 Hawvah ka kamkhuengnaw pueng ni a kângairu awh teh, ahni heh Devit e capa han na maw telah ati awh.
E todas as multidões se admiravam e diziam: Não é este o Filho de Davi?
24 Farasinaw ni a thai awh navah, ahni teh kahraituilinaw e bawi Beelzebub a kâuep laihoi doeh kahraituilinaw hah a pâlei thai, ati awh.
Mas quando os fariseus ouviam isso, diziam: Ele não expulsa os demônios, a não ser por Belzebu, o chefe dos demônios.
25 Jisuh ni hotnaw e pouknae a panue pouh dawkvah, bangpatet e uknaeram haiyah amamouh hoi mamouh kâpo awh hoehpawiteh, rawknae koe a pha awh han. Bangpatet e khoram hoi imthung haiyah amamouh hoi mamouh kâpo awh hoehpawiteh kangdout thai mahoeh.
Porém [Jesus], entendendo os pensamentos deles, disse-lhes: Todo reino dividido contra si mesmo é destruído; e toda cidade ou casa dividida contra si mesma não permanecerá.
26 Setan ni Setan hah pâlei pawiteh, amamouh hoi mamouh kâkapek vaiteh a uknaeram bangtelamaw a kangdue thai han vaw.
Ora, se Satanás expulsa a Satanás, contra si mesmo está dividido; como, pois, permanecerá o seu reino?
27 Kai ni Beelzebub kâuep laihoi kahraituilinaw ka pâlei pawiteh, nangmae canaw niteh, apimaw a kâuepkhai vaiteh a pâlei awh han. Hatdawkvah ahnimouh teh nangmouh lawkcengkung lah ao awh han.
E se eu expulso os demônios por Belzebu, então por quem vossos filhos os expulsam? Portanto, eles mesmos serão vossos juízes.
28 Kai ni Cathut e Muitha hah kâuep laihoi kahraituilinaw ka pâlei pawiteh, atangcalah nangmouh koe Cathut uknaeram kangdue nahane tueng teh a pha toe.
Mas se eu pelo Espírito de Deus expulso os demônios, logo o Reino de Deus já chegou sobre vos.
29 A thakaawmpounge tami, a ma hah hmaloe katek hoehpawiteh, apinimaw ahni imthung a cei vaiteh hnopainaw hah a lawp thai han. A ma hah hmaloe katek pawiteh doeh a hnopainaw hah lawp thai lah awm tih.
Ou como pode alguém entrar na casa do valente, e saquear seus bens, sem primeiro amarrar ao valente? Depois disso saqueará sua casa.
30 Kai koe lah kambawng hoeh e teh ka taran doeh. Kai hoi cungtalah kaawm hoeh e teh kampek e lah ao.
Quem não é comigo é contra mim; e quem não ajunta comigo, espalha.
31 Hatdawkvah, ka dei e teh, yonnae puenghoi Cathut dudamnae yon pueng hai taminaw ni ngaithoumnae a hmu thai awh. Hatei, Kathoung Muitha dudamnae yon teh taminaw ni ngaithoumnae hmawt thai awh hoeh.
Por isso eu vos digo: todo pecado e blasfêmia serão perdoados aos seres humanos; mas a blasfêmia contra o Espírito não será perdoada.
32 Tami Capa hah a pahni hoi ka yon e yon ngaithoum thai. Kathoung Muitha hah a pahni hoi ka yon e yon teh atu a hring na hai, due hnukkhu hring nah hai ngaithoum thai mahoeh. (aiōn g165)
E qualquer um que falar palavra contra o Filho do homem lhe será perdoado; mas qualquer um que falar contra o Espírito Santo, não lhe será perdoado, nem na era presente, nem na futura. (aiōn g165)
33 A paw dawk hoi akung e coungnae a kamnue dawkvah, a paw hawi pawiteh akung hai ahawi. A paw hawihoeh pawiteh a kung hai hawi hoeh.
Ou fazei a árvore boa, e seu fruto bom; ou fazei a árvore má, e seu fruto mau; pois pelo fruto se conhece a árvore.
34 Hrunthoe catounnaw, laplap na thoe awh nahlangva kahawi e lawk hah bangtelamaw na dei thai awh han. Lungthung kakawi e patetlah doeh pahni ni hai a dei.
Ninhada de víboras, como podeis vós falar boas coisas, sendo maus? Pois a boca fala do que o coração tem em abundância.
35 Tami kahawi ni teh a lungthung e kahawi e hno hah a rasa.
A pessoa boa tira coisas boas do bom tesouro, e a pessoa má tira coisas más do tesouro mau.
36 Ka dei e teh, taminaw ni aphu kaawm hoeh e lawk na dei e pueng hah, lawkcengnae hnin dawkvah nama ni na deicai han. Na lawknaw lahoi yah, yon hlout lah na o han.
Eu, porém, vos digo que de toda palavra imprudente que as pessoas falarem, dela prestarão contas no dia do juízo.
37 Hoehpawiteh, na lawk dei e naw lahoi yah. yon lawkceng lah na o han, atipouh.
Porque por tuas palavras serás justificado, e por tuas palavras serás condenado.
38 Hat torei teh, cakathutkungnaw hoi Farasinaw niyah, Bawipa kaimouh ni mitnoutnae buetbuet touh hmu han ka ngai, atipouh awh.
Então responderam-lhe uns dos escribas e dos fariseus, dizendo: Mestre, queremos ver de ti algum sinal.
39 Jisuh ni, tami kahawihoehnaw e catounnaw ni mitnoutnae na hei awh nah, profet Jonah laipateh alouke bang buet touh boehai kamnuek sak mahoeh.
Mas ele lhes deu a seguinte resposta: Uma geração má e adúltera pede sinal; mas não lhe será dado, exceto o sinal do profeta Jonas.
40 Jonah teh tanga von dawk hnin thum touh ao patetlah tami Capa teh talai thungvah hnin thum touh ao van han.
Porque assim como Jonas esteve três dias e três noites no ventre da baleia, assim também o Filho do homem estará três dias e três noites no coração da terra.
41 Lawkcengnae hnin navah, Nineveh kho e taminaw teh hete miphunnaw e a vang lah thaw awh vaiteh ahnimanaw a sung sak awh han. Bangkongtetpawiteh, ahnimouh teh Jawnah ni a pâpho e lawk kecu dawk pan a kângai awh. Hie hmuen koe Jawnah hlak hoe kalen e teh ao.
Os de Nínive se levantarão no Juízo com esta geração, e a condenarão; porque se arrependeram com a pregação de Jonas. E eis aqui quem é maior que Jonas.
42 Lawkcengnae hnin navah, akalah e siangpahrangnu teh hete miphunnaw e avanglah thaw vaiteh ahnimanaw hah a sung sak han. Bangkongtetpawiteh, hote siangpahrangnu teh Solomon siangpahrang e lungangnae lawk hah thai hanelah talai poutnae koehoi a tho toe. Khenhaw! hie hmuen koevah Solomon hlak ka talue e teh ao.
A rainha do sul se levantará no Juízo com esta geração, e a condenará; porque veio dos confins da terra para ouvir a sabedoria de Salomão. E eis aqui quem é maior que Salomão.
43 Kakhine muitha teh tami thung hoi a tâco teh duem ao nahane hmuen hah yuengyoe a tawng.
Quando o espírito imundo sai de alguém, anda por lugares secos buscando repouso, e não o acha.
44 A hmu hoeh toteh ka tâconae, ouk ka onae im koe lah bout ka ban han ati teh bout a tho navah hote im teh sut ka houng e lah ao tie a hmu.
Então diz: ‘Voltarei para a minha casa, de onde saí.’ E quando chega, a encontra desocupada, varrida, e arrumada.
45 Hahoi, ama hlak hoe kathoute alouke sari touh a kaw teh, hote tami thungvah bout a kâen awh teh ao awh. Hote tami teh ahmaloe e hlak a mathoe. Kathout e hete miphunnaw koevah hot patetlah ao van han telah a dei pouh.
Então vai, e toma consigo outros sete espíritos piores que ele; eles entram, e moram ali; e a última [condição] de tal pessoa se torna pior que a primeira. Assim também acontecerá com esta geração má.
46 Hottelah taminaw koevah a pâpho lahun nah a manu hoi a nawnghanaw ni pato han a ngai awh dawkvah alawilah sut a kangdue awh.
Enquanto ele ainda estava falando às multidões, eis que sua mãe e seus irmãos estavam fora, querendo falar com ele.
47 Tami buet touh ni na manu hoi na nawnghanaw ni na pato hane a ngai awh dawkvah alawilah sut a kangdue telah a dei pouh.
E alguém lhe disse: Eis que tua mãe e teus irmãos estão fora, querendo falar contigo.
48 Ka manu ka nawnghanaw teh api nama telah a pacei.
Porém ele disse em resposta ao que o avisou: Quem é minha mãe? E quem são meus irmãos?
49 A hnukkâbangnaw koe lah a kut a dâw teh, hetnaw teh ka manu, ka nawnghanaw doeh.
Então estendeu sua mão para os seus discípulos, e disse: Eis aqui minha mãe e meus irmãos;
50 Kalvan kho kaawm, a Pa e ngainae ka sak e pueng teh ka nawngha, ka tawncanu, ka manu lah doeh ao, telah atipouh.
Pois qualquer um que fizer a vontade do meu Pai, que está nos céus, esse é meu irmão, e irmã, e mãe.

< Matthai 12 >