< Mark 1 >
1 Cathut Capa Jisuh Khrih e kamthang lawk a kamtawngnae teh het telah doeh ao.
El comienzo de la Buena Nueva de Jesucristo, el Hijo de Dios.
2 Ca karuem dawk Isaiah ni a thut e teh, khenhaw! Na cei nahane lamthung ka rasoun hanelah patoune ka patoun han.
Como está escrito en los profetas, “He aquí que envío a mi mensajero ante tu faz, que te preparará el camino delante de ti:
3 Kahrawngum vah hramkhai e lawk teh, Cathut a tho nahane lamthung rasoun awh. A lamthungnaw palan awh, ati e patetlah,
la voz de uno que clama en el desierto, ‘¡Preparad el camino del Señor! Enderezad sus caminos”.
4 Jawhan teh kahrawngum vah tui dawk baptisma a poe teh, yon ngaithoum nahanelah, pankângainae baptisma kamthang dei hanelah a tho.
Juan vino bautizando en el desierto y predicando el bautismo del arrepentimiento para el perdón de los pecados.
5 Jerusalem kho thung e taminaw pueng koehoi a kamtawng teh Judah ram e tami pueng teh Jawhan koe a tho awh teh, amamae a yon a pâpho awh teh, Jordan tui dawkvah, tui baptisma a coe awh.
Toda la región de Judea y todos los de Jerusalén salieron a su encuentro. Fueron bautizados por él en el río Jordán, confesando sus pecados.
6 Jawhan teh Kalauk muen hoi kawng e angki a kho teh, a keng dawk phaivuen taisawm a kâyeng teh, samtong hoi kahrawng e khoitui hah a canei.
Juan estaba vestido con pelo de camello y un cinturón de cuero alrededor de la cintura. Comía chapulines y miel silvestre.
7 A hramkhai e teh, kai hlak hno ka sak thai e tami teh ka hnukkhu lah a tho. Ahnie khokkhawmrui tabut vaiteh rasu hane boehai ka kamcu hoeh.
Predicaba diciendo: “Después de mí viene el que es más poderoso que yo, la correa de cuyas sandalias no soy digno de agacharme y desatar.
8 Kai ni teh nangmanaw hah tui dawk baptisma na poe awh. Ahni ni teh nangmanaw hah Kathoung Muitha hoi baptisma na poe awh han telah a hramkhai.
Yo os he bautizado en agua, pero él os bautizará en el Espíritu Santo”.
9 Hatnavah, Jisuh teh Galilee ram Nazareth kho hoi a tho teh, Jawhan ni Jordan palang vah tui baptisma a poe.
En aquellos días, Jesús vino de Nazaret de Galilea y fue bautizado por Juan en el Jordán.
10 Tui dawk hoi bout a thaw navah kalvan a kamawng teh Muitha teh âbakhu patetlah Jisuh dawk a cu.
Al salir del agua, vio que los cielos se abrían y que el Espíritu descendía sobre él como una paloma.
11 Nang teh Kai ni ka pahren poung e, ka lungkuep poung e ka Capa doeh telah kalvan hoi lawk a tho.
Una voz salió del cielo: “Tú eres mi Hijo amado, en quien me complazco”.
12 Hathnukkhu Muitha ni Jisuh teh kahrawngum tang a cei sak.
Inmediatamente, el Espíritu lo condujo al desierto.
13 A hnin 40 touh kahrawngum vah ao teh, Setan e tacueknae a kâhmo. Sarangnaw hoi cungtalah ao awh teh, kalvantaminaw ni Bawipa teh a khetyawt awh.
Estuvo allí en el desierto cuarenta días, tentado por Satanás. Estaba con los animales salvajes, y los ángeles le servían.
14 Jawhan teh thongim thung a pha hnukkhu vah, Jisuh teh Galilee ram lah a cei. Cathut uknaeram kamthang hah a pâpho.
Después de que Juan fue detenido, Jesús vino a Galilea predicando la Buena Nueva del Reino de Dios,
15 Atueng a pha toe. Cathut uknaeram teh a hnai toe. Pankângai awh leih. Kamthang kahawi teh yuem awh leih, telah a pathang.
y diciendo: “¡El tiempo se ha cumplido y el Reino de Dios está cerca! Arrepiéntanse y crean en la Buena Nueva”.
16 Galilee tuipui teng a cei navah, Simon hoi a nawngha Andru tanga ka heng roi e hah a hmu. Bangkongtetpawiteh, ahnimouh roi teh tangakamankungnaw lah ao roi.
Pasando junto al mar de Galilea, vio a Simón y a Andrés, hermano de Simón, echando la red en el mar, pues eran pescadores.
17 Jisuh ni ahnimouh roi hanlah, ka hnukkâbang leih, tami kamankung lah na sak roi han atipouh teh,
Jesús les dijo: “Venid en pos de mí, y os haré pescadores de hombres”.
18 Ahnimouh roi ni a tamlawknaw a ceitakhai awh teh, a hnuk tang a kâbang roi.
Inmediatamente dejaron las redes y le siguieron.
19 Haw hoi dongdeng a cei nah, Zebedee e capa roi Jem hoi Jawhan teh long dawk tamlawk a cip roi e hah a hmu.
Al alejarse un poco de allí, vio a Santiago, hijo de Zebedeo, y a Juan, su hermano, que también estaban en la barca remendando las redes.
20 Ahnimouh roi hai tang a kaw. Ahnimouh roi ni long dawk kaawm e, a hlai e taminaw hoi a na pa Zebedee hah a ceitakhai teh a hnuk a kâbang roi.
Inmediatamente los llamó, y ellos dejaron a su padre, Zebedeo, en la barca con los jornaleros, y fueron tras él.
21 Hahoi, Kapernuam kho a cei awh teh, sabbath hnin vah sinakok a kâen teh a cangkhai.
Fueron a Capernaúm, y en seguida, el día de reposo, entró en la sinagoga y enseñó.
22 Cakathutkungnaw patetlah laipalah, kâtawnnae lahoi a cangkhai dawkvah, rangpuinaw ni a cangkhainae hah kângai lah a ru awh.
Se asombraban de su enseñanza, porque les enseñaba como quien tiene autoridad, y no como los escribas.
23 Ahnimae Sinakok thungvah, kakhine muitha ni a man e tami buet touh ao.
En seguida se presentó en la sinagoga de ellos un hombre con un espíritu impuro, que gritaba,
24 Nazareth tami Jisuh, kaimouh hoi bangtelamaw na kâseng vaw. Kaimanaw raphoe hanelah maw na tho vaw. Nang hah apimaw tie hai na panue. Cathut e kathounge tami lah na o ati teh a hramki.
diciendo: “¡Ja! ¿Qué tenemos que ver contigo, Jesús, el nazareno? ¿Has venido a destruirnos? Yo sé quién eres: el Santo de Dios”.
25 Jisuh ni kahraikathout hah, lawkkamuem awmh, hote tami thung hoi tâcawt titeh a yue.
Jesús le reprendió diciendo: “¡Cállate y sal de él!”
26 Kakhine muitha niyah, hote tami hah a pâyaw sak teh, a hramki laihoi a tâco takhai.
El espíritu inmundo, que lo convulsionaba y gritaba con fuerza, salió de él.
27 Taminaw pueng kângairu awh teh, hno tithainae hoi cangkhainae a katha e heh bangtelah nama aw. Kakhine muithanaw hai kâtawnnae lahoi kâ a poe teh, ahnimouh ni hai a lawk a ngai pouh bo aw telah buet touh hoi buet touh a kâpankhai awh.
Todos estaban asombrados, y se preguntaban entre sí, diciendo: “¿Qué es esto? ¿Una nueva enseñanza? Porque con autoridad manda hasta a los espíritus inmundos, y le obedecen”.
28 Hettelah hoi, Jisuh e kamthang teh Galilee ram kho tangkuem vah, karang poung lah a kamthang.
Inmediatamente se difundió su fama por toda la región de Galilea y sus alrededores.
29 Sinakok hoi a tâco awh teh Jem hoi Jawhan ti hoi Simon hoi Andru im vah a cei awh.
En seguida, cuando salieron de la sinagoga, entraron en casa de Simón y Andrés, con Santiago y Juan.
30 Simon e a masei napui a pataw teh, sut a yan e hah Jisuh koe karanglah a thaisak awh.
La madre de la mujer de Simón estaba enferma de fiebre, y enseguida le hablaron de ella.
31 Jisuh ni ahni koe a cei teh, a kut dawk a kuet teh a pathaw. A pathaw tahma a tak a dam dawkvah, ahnimanaw hah a khetyawt.
Él se acercó, la tomó de la mano y la levantó. La fiebre se le quitó enseguida, y les sirvió.
32 Kanî a khup hnukkhu tangmin vah, a tak ka dam hoeh e naw hoi kahraikathout ni a man e naw teh ama koevah a thokhai awh.
Al atardecer, cuando se puso el sol, le llevaron a todos los enfermos y endemoniados.
33 Kho thung e taminaw pueng teh takhang koe a kamkhueng awh.
Toda la ciudad estaba reunida a la puerta.
34 Aphunphun lah ka pataw e naw hah a dam sak teh kahraituilinaw hai a pâlei. Kahrainaw ni Jisuh teh a panue awh dawkvah, Jisuh ni ahnimanaw lawk kam touh boehai dei sak hoeh.
El curó a muchos enfermos de diversas enfermedades y expulsó a muchos demonios. No dejaba hablar a los demonios, porque le conocían.
35 Atangtho amom khodai hoehnahlan vah, Jisuh teh kahrawngum vah a cei teh, a ratoum.
De madrugada, cuando aún estaba oscuro, se levantó y salió, y se fue a un lugar desierto, y allí oró.
36 Simon hoi a huinaw ni Jisuh teh a tawng awh.
Simón y los que estaban con él lo buscaron.
37 Jisuh ma a kâhmo awh toteh taminaw pueng ni na tawng awh kaima atipouh awh.
Lo encontraron y le dijeron: “Todos te buscan”.
38 Jisuh ni a tengpam e khonaw pueng koe, phung dei hanlah cet a sei, hot hane doeh kai teh ka tho telah a hnukkâbangnaw koe atipouh.
Les dijo: “Vayamos a otra parte, a las ciudades vecinas, para que predique también allí, porque he salido por este motivo.”
39 Hatdawkvah, Galilee kho kaawm e sinakoknaw dawkvah phung a dei teh kahraituilinaw a pâlei.
Y entró en las sinagogas de ellos por toda Galilea, predicando y expulsando los demonios.
40 Ka hrikbei e tami buet touh teh Jisuh koe a tho, a khokcuengkhuem teh, na ngainae lah awm pawiteh kai hah na thoungsak haw telah pahrennae a hei.
Un leproso se acercó a él rogándole, arrodillándose ante él y diciéndole: “Si quieres, puedes limpiarme”.
41 Jisuh ni a pahren dawkvah, a kut hoi a tek teh, oe ka ngainae a o, thoung lawih, atipouh.
Conmovido por la compasión, extendió la mano, lo tocó y le dijo: “Quiero. Queda limpio”.
42 Telah a dei pouh tahma vah, hrikbei patawnae a dam teh a thoung.
Al decir esto, inmediatamente la lepra se apartó de él y quedó limpio.
43 Jisuh ni, nang kâhruetcuet.
Lo amonestó estrictamente e inmediatamente lo envió fuera,
44 Hete kong heh api koehai khoeroe dei pouh hanh lah a. Vaihmanaw koe cet nateh na tak kâpâtueh. Ayânaw ni na dam toe tie a panue awh nahanelah, Mosi ni kâ poe e patetlah lawkpanuesaknae hah sak leih, ati pouh teh a cei sak.
y le dijo: “Mira que no digas nada a nadie, sino ve a presentarte al sacerdote y ofrece por tu limpieza lo que Moisés mandó, para que les sirva de testimonio.”
45 Hatei hote tami ni, pâphat laipalah hoehoe a dei dawkvah, peng a kamthang. Hatdawkvah, Bawipa Jisuh teh kho thungvah kâen thai laipalah, kho alawilah kingdinae hmuen koevah ama dueng ao teh, ahni koevah a tho awh.
Pero él salió, y comenzó a proclamarlo mucho, y a difundir el hecho, de modo que Jesús ya no podía entrar abiertamente en una ciudad, sino que estaba fuera, en lugares desiertos. La gente acudía a él de todas partes.