Luk 14
1 Jisuh teh sabbath hnin vah bu ca hanelah Farasi bawi buet touh im a kâen teh, hatnavah ahnimouh ni Bawipa teh a tuet awh.
Et factum est cum intraret Iesus in domum cuiusdam principis Pharisæorum Sabbato manducare panem, et ipsi observabant eum.
2 A hmalah phing patawnae ka tawn e tami buet touh teh ao.
Et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum.
3 Sabbath hnin patawnae dam sak han maw telah Farasinaw hoi cakathutkungnaw hah Jisuh ni a pacei navah,
Et respondens Iesus dixit ad legis peritos, et Pharisæos, dicens: Si licet Sabbato curare?
4 ahnimouh teh lawkkamuem ao awh. Jisuh ni hote tami a kaw teh patawnae dawk hoi hlout sak hnukkhu bout a tha.
At illi tacuerunt. Ipse vero apprehensum sanavit eum, ac dimisit.
5 Hathnukkhu ahnimanaw koe, sabbath hnin vah na capa hoehpawiteh na maito tangkom dawk bawt pawiteh rasat laipalah apimouh na kaawm awh han telah a pacei.
Et respondens ad illos dixit: Cuius vestrum asinus, aut bos in puteum cadet, et non continuo extrahet illum die Sabbati?
6 Ahnimouh ni lawk kam touh boehai pathung thai awh hoeh.
Et non poterant ad hæc respondere illi.
7 Hatnavah kaw e tami teh bari kaawm e tahungnae dawk a rawi awh e hah a hmu torei teh ahnimanaw han bangnuenae a dei pouh.
Dicebat autem et ad invitatos parabolam, intendens quomodo primos accubitus eligerent, dicens ad illos:
8 Tami ni yuvâ kâpaluennae pawi koe nang na kaw navah bari kaawm e hmuen koe tahung hanh. Hottelah na tahung pawiteh nang hlak ka talue e tami pawi koe tho pawi teh,
Cum invitatus fueris ad nuptias, non discumbas in primo loco, ne forte honoratior te sit invitatus ab illo,
9 nangmouh ka kaw e tami ni hete tami hmuen poe leih telah a dei han. Hatnavah nang teh yeiraipo hoi ka rahnoum e hmuen koe na kum han.
et veniens is, qui te et illum vocavit, dicat tibi: Da huic locum: et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere.
10 Tami ni nang na kaw navah cet nateh ka rahnoum e hmuen dawk tahung. Hottelah na awm pawiteh nang ka kaw e tami a tho navah ka hui haw e hmuen koe luen telah ati han. Hatnavah nang hoi cungtalah ka tahung e taminaw hmalah nang teh bari e lah na o han.
Sed cum vocatus fueris, vade, recumbe in novissimo loco: ut, cum venerit qui te invitavit, dicat tibi: Amice, ascende superius. Tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus:
11 Amahoima kârasang e tami teh rahnoum sak lah ao vaiteh, amahoima kârahnoum e tami teh rasang sak lah ao han atipouh.
quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur: et qui se humiliat, exaltabitur.
12 Jisuh ni ama ka kaw e tami koe bout a dei pouh e teh nang ni amombu, tangminbu na paca navah huikonaw, hmaunawnghanaw, miphunnaw hoi ka tawnta e imtenglawpamnaw na kaw mahoeh. Hottelah na kaw pawiteh a hnuk khu torei nang bout na kaw awh vaiteh na patho awh han.
Dicebat autem et ei, qui invitaverat: Cum facis prandium, aut cœnam, noli vocare amicos tuos, neque fratres tuos, neque cognatos, neque vicinos divites: ne forte te et ipsi reinvitent, et fiat tibi retributio.
13 Pawi na to navah ka mathoe e tami, kuepcing hoeh e tami, a khokkhem e tami hoi a mit ka dawn e taminaw hah kaw awh.
Sed cum facis convivium, voca pauperes, debiles, claudos, et cæcos:
14 Hottelah na kaw pawiteh yawhawinae ao han. A lamthung teh hote taminaw ni na patho thai hoeh e lah ao dawkvah tami kalannaw a thawnae tueng dawkvah nang teh patho lah na o han telah atipouh.
et beatus eris, quia non habent retribuere tibi: retribuetur enim tibi in resurrectione iustorum.
15 Caboi koe ka tahung e tami buet touh ni hote lawk a thai navah Cathut uknaeram pawi dawk kâen e tami teh yawhawinae ao telah a dei navah,
Hæc cum audisset quidam de simul discumbentibus, dixit illi: Beatus, qui manducabit panem in regno Dei.
16 Jisuh ni tami buet touh teh ka talue poung lah pawi a sak teh taminaw pueng a kaw.
At ipse dixit ei: Homo quidam fecit cœnam magnam, et vocavit multos.
17 Pawitonae tueng a pha toteh kaw tangcoung e taminaw koe tami a patoun teh, tho awh bangpuengpa coungkacoe lah ao toe telah a thai sak.
Et misit servum suum hora cœnæ dicere invitatis ut venirent, quia iam parata sunt omnia.
18 Kaw kamcu e taminaw pueng ni a panuiparingkhai awh. Buet touh ni kai im hmuen ka ran. Ka cei vaiteh ka khet han. Kai na ngaithoum ei telah a kahei.
Et cœperunt simul omnes excusare. Primus dixit ei: Villam emi, et necesse habeo exire, et videre illam: rogo te habe me excusatum.
19 Buet touh ni kai maito bo panga touh ka ran toe. Ka cei vaiteh ka tanouk han rah. Kai na ngaithoum ei telah a kâhei.
Et alter dixit: Iuga boum emi quinque, et eo probare illa: rogo te habe me excusatum.
20 Buet touh ni kai ka yu hoi ka paluen toe. Hatdawkvah kai ka tho thai mahoeh.
Et alius dixit: Uxorem duxi, et ideo non possum venire.
21 A san ni bawipa koe bout a tho teh hote akongnaw a dei pouh. Hatnavah imkung a lungkhuek teh, kho thung lam teng lam rahak kaawmnaw, mathoenaw, kuepcinghoehnaw, khokkhemnaw hoi mitdawnnaw pueng kaw telah a san koe a dei pouh.
Et reversus servus nunciavit hæc domino suo. Tunc iratus paterfamilias, dixit servo suo: Exi cito in plateas, et vicos civitatis: et pauperes, ac debiles, et cæcos, et claudos introduc huc.
22 A san ni hai Bawipa kâ na poe e patetlah ka sak toe. Hatei tahung nahane hmuen ka houng e ao rah telah a dei pouh.
Et ait servus: domine, factum est ut imperasti, et adhuc locus est.
23 Hahoi, Bawipa ni kho lawi, lam dawk, takha teng cet ei, kaie im dawk muen akawi thai nahan koung kaw lawih.
Et ait dominus servo: Exi in vias, et sepes: et compelle intrare, ut impleatur domus mea.
24 Hmaloe kaw e taminaw buet touh hai kaie tangminbu patek mahoeh telah a san koe a dei pouh, telah atipouh.
Dico autem vobis quod nemo virorum illorum, qui vocati sunt, gustabit cœnam meam.
25 Hathnukkhu tamihupui teh Bawipa hnuk a kâbang awh teh, a kamlang sin teh a khet navah,
Ibant autem turbæ multæ cum eo: et conversus dixit ad illos:
26 apihai amae manu, napa, yuca, hmaunawnghanaw dueng laipalah amae hringnae patenghai pahnawt hoehpawiteh, ka hnuk kâbang lah awm thai hoeh.
Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, et matrem, et uxorem, et filios, et fratres, et sorores, adhuc autem et animam suam, non potest meus esse discipulus.
27 Ama e thingpalam hrawm hoi ka hnuk kâbang hoeh e tami teh ka hnuk kâbang e lah awm thai hoeh.
Et qui non baiulat crucem suam, et venit post me, non potest meus esse discipulus.
28 Nangmouh thung dawkvah tami buetbuet touh ni, imrasang sak hanlah ngai pawiteh, hote im a cum totouh phoisa a khout hoi a khout hoeh e hah hmaloe tahung vaiteh, to laipalah ao han namaw.
Quis enim ex vobis volens turrim ædificare, non prius sedens computat sumptus, qui necessarii sunt, si habeat ad perficiendum,
29 Hottelah to laipalah hoi khomkhu a tapu teh im cum thai hoehpawiteh ka hmawt e pueng ni a pathoe awh han nahoehmaw.
ne, posteaquam posuerit fundamentum, et non potuerit perficere, omnes, qui vident, incipiant illudere ei,
30 Hete tami ni a kamtawng eiteh cum thai hoeh telah a pathoe awh han.
dicentes: Quia hic homo cœpit ædificare, et non potuit consummare?
31 Hothloilah siangpahrang buet touh ni alouke siangpahrang hoi kâtuk han ati navah, ransa 20,000 touh hoi ka târun e hah, ransa 10,000 touh hoi tâ hoi tâ hoeh hane hmaloe pouk mahoeh maw.
Aut quis rex iturus committere bellum adversus alium regem, non sedens prius cogitat, si possit cum decem millibus occurrere ei, qui cum viginti millibus venit ad se?
32 Tâ thai mahoeh tetpawiteh alouke Siangpahrang ahlanae koe ao lahun navah laicei a patoun vaiteh roumnae ao thai nahan ngaithoumnae a hei han na vaiyaw.
Alioquin adhuc illo longe agente, legationem mittens rogat ea, quæ pacis sunt.
33 Hot patetlah nangmanaw pueng hai mae tawn e hnopainaw pueng na cettakhai hoehpawiteh kaie ka hnuk kâbang lah na awm thai hoeh.
Sic ergo omnis ex vobis, qui non renunciat omnibus, quæ possidet, non potest meus esse discipulus.
34 Palawi teh ahawi. Hatei palawi teh a paannae kahmat pawiteh bangtelah hoi maw bout paan thai han.
Bonum est sal. Si autem sal evanuerit, in quo condietur?
35 Talai hanelah thoseh, ei lahai thoseh, hawikhangnae ao hoeh toung dawkvah, alawilah ouk a tâkhawng awh. Thai nahane hnâ ka tawn e tami ni thai naseh telah atipouh.
Neque in terram, neque in sterquilinium utile est, sed foras mittetur. Qui habet aures audiendi, audiat.
