< Khuinae 3 >

1 Kai teh nama e lungkhueknae dawk reithai rucatnae ka kâhmo e tami lah ka o.
Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
2 Kai hah na pâlei teh angnae dawk laipalah hmonae dawk na cei sak.
Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
3 Atangcalah, kai hah hnin touh thung a kut hoiyah na pakhuppathan.
Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
4 Ka tak hoi ka vuennaw a hmawn sak teh, ka hrunaw hah a khoe.
Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
5 Kai koe lah na rakhan teh reithai rucatnae hoi na kalup.
Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
6 Ka dout tangcoungnaw patetlah a hmonae thung na o sak.
Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
7 Na paung teh karipoung e rui hoi kahlout thai hoeh nahanlah na katek.
Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
8 Hramki hoi ka ka teh, pahrennae ka kâhei nakunghai, ka ratoumnae hah na coe pouh hoeh.
Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
9 Ka lamthung hai talung a e hoi na khan pouh. Ka lamthung a longkawi sak.
Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
10 Kai na ka pawm e tavom patetlah kâhronae dawk kaawm e sendek patetlah na o sak.
Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
11 Ka lamthung na phen sak teh, kai hah thawkthawk na raboung. Kângue han awm laipalah na o sak.
Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
12 Ahnie licung a sawn teh, pala hoi ka hanelah a nue e patetlah na ta.
Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
13 Ahnie palacung teh ka kuen thung a kâen sak.
Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
14 Kai teh ka taminaw e hmalah hnin touh thung dudamnae hoi la lah na sak awh hanelah ka o toe.
Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
15 Na min ni kakhat e kung hoi na kawi sak teh, lungkhueknae hoi na phum.
Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
16 Ka hâ teh talung kate e hoi a khoe. Hraba hoi muen a ramuk.
Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
17 Ka lungthin muitha teh roumnae thung hoi na takhoe toung dawkvah, bawinae tie teh ka pahnim toe.
De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
18 Ka ngaihawinae hoi ka lentoenae teh, BAWIPA ama koehoi a kahma toe telah ka ti.
Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
19 Kaie reithai rucat ka khangnae, lungkhueknae hoi kakhat e naw na pahnim pouh hanh.
Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
20 Ka hringnae ni hote hnonaw hah pahnim hoeh niteh, ka thungvah pou ao. Kaie lungthin muitha hah tha ayoun sak.
Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
21 Hettelah ka lungthin bout na pouk sak nah ka ngaihawinae bout ka tawn.
Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
22 Bangkongtetpawiteh, BAWIPA mae pahren lungmanae hoi ngaithoumnae teh nâtuek hai a poutnae ao hoeh dawkvah, maimouh teh rawk laipalah o awh.
Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
23 Amom tangkuem a tha lah pahren lungmanae na pang sak. Nama e yuemkamcunae teh a lenpoung.
Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
24 BAWIPA teh kai hanelah doeh ao. Hatdawkvah, ka lungthin muitha ni ama teh a ngaihawi.
Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
25 BAWIPA teh ama ka tawng e hoi ama kâuepnaw hanelah, ahawinae a sak pouh.
Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
26 BAWIPA e rungngangnae duem ka ring e teh, kahawi e hno doeh.
Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
27 Nawsai nah kahnam phu hanelah ao.
Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
28 Cathut ni a van kahnam a toung dawkvah, amadueng a tahung vaiteh, duem awm naseh.
Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
29 Hote hmuen koe ngaihawinae ao thai dawkvah, amae a pahni teh vaiphu dawk hrueng naseh.
Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
30 Ka tambei e tami hah hmaibei vang rek patueng pouh, a minhmai mathout naseh.
Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
31 Bangkongtetpawiteh, Bawipa ni a yungyoe na pahnawt mahoeh.
Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
32 Ama ni lung na mathoe sak nakunghai, a lentoe lungmanae hoi bout na pahren han doeh.
Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
33 Bangkongtetpawiteh, taminaw lungmathoe sak e hoi rucatnae pha sak hanelah ngai hoeh.
Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
34 Talai dawkvah, thongkabawtnaw khok rahim coungroe e hai thoseh,
Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
35 A lathueng Poung Cathut hmalah tami e lannae pahnawtnae hai thoseh,
Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
36 Kayanae lahoi ayâ sungsaknae hai thoseh, Bawipa ni a ngai e nahoeh.
Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
37 Bawipa ni kâpoenae awm laipalah, tami ni dei e hah coung thai han namaw.
Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
38 A lathueng Poung e Cathut e pahni dawk hoi yawhawinae yawthoenae teh ka tho e doeh.
Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
39 Ama e yon dawk reknae a khang e hah tami ni bangkongmaw a phuenang awh vaw.
Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
40 Maimae lamthungnaw hah maimouh ni tanouknae hoi tawng awh sei. BAWIPA koe lah bout kamlang awh sei.
Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
41 Kalvan kaawm e Cathut koe maimae lungthin hoi kutnaw dâw awh sei.
Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
42 Kaimanaw ni ka payon teh na taran awh toe. Nama ni kayonnae na ngaithoum hoeh.
Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
43 Nama e lungkhueknae dawk minhmai na kamlang takhai teh, kaimouh koe lungmanae awm laipalah na thei toe.
Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
44 Kaimae ratoumnae teh nama koe a cei thai hoeh nahanelah, tâmai hoi na ramuk pouh toe.
U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
45 Nama ni kaimanaw teh miphunnaw e rahak vah, kakhin e hoi panuettho e eitaboung lah na o sak.
Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
46 Tarannaw ni kaimouh koe lah a pahni a ang awh.
Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
47 Kaimouh koe takinae hoi karap teh a pha toe.
Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
48 Kaie tami tanglanaw a rawk dawkvah, ka mit teh palang tui patetlah a lawng.
Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
49 Ka mitphi teh palang tui ka lawng e patetlah poutnae awm laipalah a lawng.
Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
50 BAWIPA ni kalvan hoi a khetcathuk teh a hmu.
Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
51 Ka khopui thung e canu tanglanaw abuemlae kecu dawk, ka mit ni ka lungthin dawk a pataw sak.
Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
52 Bang hoeh e dawk ka tarannaw ni, tava patetlah na pâyuep awh.
Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
53 Ahnimouh ni ka hringo tangkom dawk na pabo teh, talungnaw hoi na ratet sin awh.
Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
54 Ka lû dawk hoi tui ni muen na licung teh, ka due han toe telah ka pouk.
Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
55 Oe BAWIPA, kai ni tangkom thung hoi nama e na min teh ka kaw.
Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
56 Kaie ka kâheinae lawk na thai teh ka ka navah, na hnâpakeng laipalah awm hanh.
Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
57 Kai ni nama na kawnae hnin nah ka teng na tho teh, taket hanh na ti pouh.
Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
58 Oe BAWIPA nama ni ka lungthin na rungngang pouh teh, ka hringnae na ratang.
Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
59 Oe BAWIPA nama ni kapayonnaw na hmu toe. Kai hanlah lawk na ceng pouh haw.
Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
60 Nama ni kai ka tak dawk thoe ka sak e taminaw e kahawihoehe pouknae hah na hmu pouh.
Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
61 Oe BAWIPA kai ka tak dawk thoe ka sak e pathoenae hoi khokhannae pueng teh, nama ni na thai.
Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
62 Ka tarannaw ni a dei e hoi a pouk e naw pueng teh, hnin touh thung a sak awh.
Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
63 Ahnimae tahungnae kangduenae hah khenhaw! Kai teh ahnimouh e pathoe hanelah ka o.
Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
64 Oe BAWIPA amamae kut hoi a sak e pueng dawk aphu teh bout poe haw.
Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
65 Ahnimae lungthin patak sak nateh, nama e thoebonae ahnimae lathueng phat naseh.
Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
66 BAWIPA e kalvan rahim hoi na lungkhueknae hoi ahnimanaw teh be raphoe haw.
Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!

< Khuinae 3 >