< Lawkcengkung 5 >

1 Hat nah hnin vah, Deborah hoi Abinoam capa Barak ni la a sak roi.
E cantou deborah e Barac, filho de Abinoam, naquele mesmo dia, dizendo:
2 Kahrawikung bawinaw ni Isarelnaw a hrawi teh, taminaw ni amamouh lungthocalah hoi a kâhmoun awh teh, BAWIPA teh a pholen awh.
Porquanto os chefes se puseram à frente em Israel, porquanto o povo se ofereceu voluntariamente, louvai ao Senhor
3 Oe siangpahrangnaw thai awh haw, Oe bawinaw thai awh haw, BAWIPA koe la ka sak vai, Isarelnaw e BAWIPA Cathut koe la hoi ka pholen vai.
Ouvi, reis; dai ouvidos, príncipes: eu, eu cantarei ao Senhor; salmodiarei ao Senhor Deus de Israel.
4 BAWIPA nang ni Sisera mon lahoi na tho teh, Edom kahrawng hoi taran na tuk navah, talai a kâhuet teh, tâmai dawk hoi kho thouk na rak sak.
Ó Senhor, saindo tu de Seir, caminhando tu desde o campo de Edon, a terra estremeceu; até os céus gotejaram: até as nuvens gotejaram águas.
5 BAWIPA hmalah monnaw teh a kâhuet. Isarelnaw e BAWIPA Cathut hmalah vah, Sinai mon a kâhuet.
Os montes se derreteram diante do Senhor, e até Sinai diante do Senhor Deus de Israel.
6 Anath capa Shamgar se nah, Jael se nahaiyah lamthungnaw teh kingdi dawkvah, kahlawng kacetnaw ni lamtalawi dawk hoi a cei awh.
Nos dias de Samgar, filho de Anath, nos dias de Jael cessaram os caminhos de se percorrerem: e os que andavam por veredas iam por caminhos torcidos.
7 Isarel miphunnaw koe bawi kâkuen laipalah ao. Kai Deborah ka tâco hoehnahlan, Isarel miphun dawk a manu a tâco hoeh nah totouh, bawi kâkuen laipalah ao.
Cessaram as aldeias em Israel, cessaram: até que eu, deborah, me levantei, por mãe em Israel me levantei.
8 Isarelnaw ni cathut kathanaw hah a kârawi awh. Hat toteh, ahnimae khopuinaw hah tarannaw ni a tuk pouh awh.
E se escolhia deuses novos, logo a guerra estava às portas: via-se por isso escudo ou lança entre quarenta mil em Israel?
9 Isarel miphun 40, 000 touh teh, bahling, tahroe buet touh hai tawn awh hoeh.
Meu coração é para os legisladores de Israel, que voluntariamente se ofereceram entre o povo; louvai ao Senhor.
10 Nangmouh marang pangaw dawk kâcuinaw, kalan lah lawkcengkungnaw, lam dawk na ka cet e naw,
Vós os que cavalgais sobre jumentas brancas, que vos assentais em juízo, e que andais pelo caminho, falai disto.
11 a coe awh e hnopainaw hah, tuido teng a kârei awh e lawk na thai awh navah, la sak awh. BAWIPA e lannae, Isarel khocanaw koe lannae lahoi thaw tawknae naw hah hote hmuen koe a pholen awh han. Hahoi teh, amamouh onae kho koelah, BAWIPA e taminaw teh bout a ban awh toe.
De onde se ouve o estrondo dos flecheiros, entre os lugares onde se tiram águas, ali falai das justiças do Senhor, das justiças que fez às suas aldeias em Israel: então o povo do Senhor descia às portas.
12 Kâhlaw leih, kâhlaw leih, Deborah kâhlaw leih. Kâhlaw leih, la sak leih. Tho haw Barak, na man e taminaw hah thokhai haw, Oe Abinoam capa.
Desperta, desperta, deborah, desperta, desperta, entôa um cântico: levanta-te, Barac, e leva presos a teus prisioneiros, tu, filho de Abinoam.
13 Na man awh e taminaw thokhai haw. Kacawie naw teh ransanaw koe a ban awh. BAWIPA e taminaw ni a tha kaawm, athakaawme taminaw tuk hanlah kai hanlah a cei awh.
Então o Senhor fez dominar sobre os magníficos entre o povo aos que ficaram de resto: fêz-me o Senhor dominar sobre os valentes.
14 Amalek tengpam kaawm e naw niyah, Ephraim hoi a kamthaw awh. Ahnimae hnuklah, na ransabawinaw thung dawk e Benjaminnaw teh a kâbang awh. Makhir bawinaw, Zebulun kâ kapoekungnaw teh a kamthaw awh.
De Ephraim saiu a sua raiz contra Amalek: e após de ti vinha Benjamin dentre os teus povos: de Machir e Zebulon desceram os legisladores, passando com o cajado do escriba.
15 Issakhar bawi hai Deborah hoi a tho teh, Issakhar teh Barak ni a kâuep e lah ao awh. Barak hnuk vah ayawn dawk a pâlei awh. Reuben miphunnaw teh lungthin kâounnae a tawn awh.
Também os principais de Issacar, foram com deborah; e como Issacar, assim também Barac, foi enviado a pé para o vale: nas correntes de Ruben foram grandes as resoluções do coração.
16 Nang ni tu hram lawk thai hanelah, bangkongmaw mon rahak vah sut na tahung. Reuben miphunnaw teh lung koung a samphei awh.
Porque ficaste tu entre os currais para ouvires os balidos dos rebanhos? nas correntes de Ruben tiveram grandes esquadrinhações do coração.
17 Gilead teh Jordan namran lah ao. Dannaw teh long kâhatnae koe bangkongmaw sut ao awh vaw. Ashernaw teh long kâhatnae koe a kongteng vah, kâroe laipalah bangkongmaw sut ao rumram awh vaw.
Gilead se ficou de além do Jordão, e Dan porque se deteve em navios? Aser se assentou nos portos do mar, e ficou nas suas ruínas.
18 Zebulunnaw teh hring poe ditouh a lungsa awh. Naphtalinaw hai ka rasang e kahrawngnaw dawk a lungsa awh.
Zebulon é um povo que expôs a sua vida à morte, como também Naphtali, nas alturas do campo.
19 Siangpahrangnaw ni a tho awh teh, a tuk awh. Kanaan siangpahrangnaw ni Megiddo tui Taanakh kho teng a tuk awh ei, sui ngun hnopai lawm thai awh hoeh.
Vieram reis, pelejaram: então pelejaram os reis de Canaan em Thaanak, junto às águas de Megiddo: não tomaram ganho de prata.
20 Kalvan lahoi taran tuk a kabawp awh teh, Âsinaw a kâhei awh navah, Sisera teh a tuk awh.
Desde os céus pelejaram: até as estrelas desde os lugares dos seus cursos pelejaram contra Sisera.
21 Ahnimanaw teh kalawng e Kishion tui ni he a pâyo awh. Oe ka muitha nang ni athakasaipoung e na tâ toe.
O ribeiro de Kison os arrastou, aquele antigo ribeiro, o ribeiro de Kison. Pisaste, ó alma minha, a força.
22 Hat toteh, marangransanaw ni marangnaw a yawng sak awh teh, marangnaw ni talai hah khoktabei hoi a takhawi laihoi a yawng awh.
Então as unhas dos cavalos se despedaçaram: pelo galopar, o galopar dos seus valentes.
23 Meroz teh thoebo hottelah BAWIPA e kalvantami ni ati. Athung e kaawm e puenghai thoebo haw. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA a kabawp hoeh dawk doeh. Athakaawme tuk han BAWIPA kabawp hoeh dawkvah.
Amaldiçoai a Meroz, diz o anjo do Senhor, acremente amaldiçoai aos seus moradores: porquanto não vieram ao socorro do Senhor, ao socorro do Senhor com os valorosos.
24 Ken tami, Heber e a yu Jael teh, napui thung dawk a yawkahawipoung e lah awmseh. Rim thung kaawm e napui thung dawk, a yawkahawipoung e lah awmseh.
Bendita seja sobre as mulheres Jael, mulher de Heber, o keneu: bendita seja sobre as mulheres nas tendas.
25 Tui a hei nah, Jael ni maito sanutui a pânei. Bawi manang dawk hoi maito sanutui a poe.
água pediu ele, leite lhe deu ela: em taça de príncipes lhe ofereceu manteiga.
26 Rim hetnae cawt a la teh, aranglae kut hoi thaw tawknae cakkin hoi Sisera teh a hem teh, a hnâlakheng dawk pawkkayawng lah a hem.
Á estaca estendeu a sua mão esquerda, e ao maço dos trabalhadores a sua direita: e matou a Sisera, e rachou-lhe a cabeça, quando lhe pregou e atravessou as fontes.
27 A khok koe a rawp teh a rawpnae hmuen koe a due.
Entre os seus pés se encurvou, caiu, ficou estirado: entre os seus pés se encurvou caiu: onde se encurvou ali ficou abatido.
28 Hlalangaw dawk hoi a khet teh Sisera manu ni a khui. Bangkongmaw ahnie sumranglengnaw teh, bangkongmaw a tho hnai hoeh. Rangleng khoknaw teh bangkongmaw a hnawng telah a khui.
A mãe de Sisera olhava pela janela, e exclamava pela grade: Porque tarda em vir o seu carro? porque se demoram os passos dos seus carros?
29 A lungkaang e napuinaw ni a dei pouh e hloilah, amahoima ni a kâpathung e teh,
As mais sabias das suas damas responderam; e até ela se respondia a si mesmo:
30 amamouh ni a hmu awh e hnonaw a kârei awh mue toe. Ransanaw koe tanglakacuem buet touh hoehpawiteh kahni touh, Sisera hanlah, asî bu e khohna, a em kaawm lah asî bu e khohna, a lahuen dawk awi hane, ka talue e khohna hah a lawp awh teh, a kârei awh mue toe telah ouk a khui.
Porventura não achariam e repartiriam despojos? uma ou duas moças a cada homem? para Sisera despojos de várias cores, despojos de várias cores de bordados; de várias cores bordadas de ambas as bandas, para os pescoços do despojo?
31 Hot patetlah a tarannaw pueng teh, be rawk naseh. Hateiteh, BAWIPA ka lungpataw naw teh kanî a tâco e patetlah, a tho onae hah kho lah yansei seh, telah la a sak awh. Hahoi hote ram teh kum 40 touh a roum.
Assim, ó Senhor, pereçam todos os teus inimigos! porém os que o amam sejam como o sol quando sai na sua força. E sossegou a terra quarenta anos.

< Lawkcengkung 5 >