< Job 9 >
1 Job ni bout a pathung teh,
Y respondió Job, y dijo:
2 Hetheh doeh tie hah atangcalah ka panue, hateiteh, Cathut e hmalah bangtelamaw tami teh a lan thai han.
Ciertamente yo conozco que es así: ¿y como se justificará el hombre con Dios?
3 Ama oun han ka ngai e awm pawiteh, avai 1,000 touh dawkvah vai touh boehai pathung thai mahoeh.
Si quisiere contender con él, no le podrá responder a una cosa de mil.
4 Cathut teh, lungkaang poung e, athakaawme thayung lah ao. Ama taranlahoi lung ka patak sak e, a lam ka cawn e apimaw kaawm boi.
El es sabio de corazón, y fuerte de fuerza: ¿quién fue duro contra él, y quedó en paz?
5 Monnaw hah a puen teh, a lungkhueknae hoi a pathung torei teh, panuek awh hoeh.
Que arranca los montes con su furor, y no conocen quien los trastornó.
6 Talai a onae hmuen koehoi a kâhuet teh, a khomnaw hah koung a kâhuet sak.
Que remueve la tierra de su lugar, y hace temblar sus columnas.
7 Kanî hah kâ a poe teh, tâcawt hoeh. Âsi angnae hah muen a ramuk.
Que manda al sol, y no sale; y a las estrellas sella.
8 Ama dueng lahoi kalvan hah a ramuk teh, tuipui tuicapa van a cei.
El que solo extiende los cielos, y anda sobre las alturas de la mar.
9 Ama ni Latum, Kangduetaphai, Baritca, hoi akalae âsinaw hah a sak.
El que hizo el Arcturo, y el Orión y las Pléyades, y los lugares secretos del mediodía.
10 Be panue thai hoeh e hnokalen e hai, touk thai hoeh e kângairu hnonaw hah a sak.
El que hace grandes cosas, e incomprensibles, y maravillosas sin número.
11 Ka teng vah a cei ei ama teh, ka hmawt hoeh. Na ceihlawi e hai ka panuek hoeh.
He aquí, que él pasará delante de mí, y yo no le veré; pasará, y no le entenderé.
12 Ama ni lat pawiteh, apinimaw a haw pouh thai han. Apinimaw bangmaw na sak, atipouh thai han.
He aquí, arrebatará: ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá: Qué haces?
13 A lungkhueknae dawk hoi, Cathut ni kamlang takhai mahoeh toe. A khok rahim vah tami kâoup e kabawmnaw teh a tabut awh.
Dios no tornará atrás su ira, y debajo de él se encorvan los que ayudan a la soberbia.
14 Kai ni ama teh bangtelamaw, ka pathung thai han. Ama oun nahanelah, bangpatet e lawk maw kârawi han
¿Cuánto menos le responderé yo, y hablaré con él palabras estudiadas?
15 Bangtelah kalan nakunghai, ama teh ka pathung thai mahoeh. Kai lawkcengkung koe pahrennae doeh ka hei hnawn han.
Que aunque yo sea justo, no responderé: antes habré de rogar a mi juez.
16 Ka kaw pawiteh, ama ni na pato han. Ama ni ka lawk na thai pouh hane ka yuem hoeh.
Que si yo le invocase, y él me respondiese, aun no creeré que haya escuchado mi voz.
17 Bangkongtetpawiteh, kahlî kathout ni na hmang teh, a khuekhaw awm laipalah ka hmânaw hah a kampai sak.
Porque me ha quebrado con tempestad, y ha aumentado mis heridas sin causa.
18 Ka kâha thai laipalah, reithai hoi na kawi sak.
Que aun no me ha concedido que tome mi aliento, mas háme hartado de amarguras.
19 A thasainae dawkvah ama teh, athakaawme lah ao. A lannae, kong dawk tetpawiteh, lawkcengnae dawk apinimaw ka hnin hah a khoe thai han.
Si habláremos de su poder, fuerte ciertamente es: si de su juicio, ¿quién me lo emplazará?
20 Ka kuep nakunghai, ka pahni ni yon na pen han, tanouk hanelah kaawm hoeh nakunghai, ka lanhoehnae hah a kamnue sak han.
Si yo me justificare, mi boca me condenará: si me predicare perfecto, él me hará inicuo.
21 Toun hoeh nahanlah ka o. Hateiteh, ka kâpanuek hoeh, ka hringnae heh ka hnueai toe.
Si yo me predicare acabado, no conozco mi alma: condenaré mi vida.
22 Be kâvan doeh. Hat dawk nahoehmaw, tamikathoutnaw hoi toun han kaawm hoeh e hoi, be raphoe han telah ka dei vaw.
Una cosa resta, es a saber, que yo diga: Al perfecto y al impío, él los consume.
23 Hemnae ni vai touh hoi thet boipawiteh, kayonhoehe khangnae teh, a panuikhai han.
Si es azote, mate de presto, él se rie de la tentación de los inocentes.
24 Talai heh tamikathout e kut dawk poe lah ao teh, a lawkcengkungnaw e minhmai a ramuk. Ahni hoehpawiteh, api han na maw.
La tierra es entregada en manos de los impíos, y él cubre el rostro de sus jueces. Sino es él que lo hace, ¿dónde está? ¿quién es?
25 Ka hninnaw hateh, ka yawng e hlak hai hoe a rang, a kamleng awh teh, hawinae hmawt awh hoeh.
Mis días fueron más ligeros que un correo: huyeron, y nunca vieron bien.
26 Karang poung e lawng patetlah a khup teh, Mataw ni moithang a ka cawp e patetlah a rang.
Pasaron con los navíos de Ebeh: o como el águila que se abate a la comida.
27 Ka phuenangnae ka pahnim vaiteh, ka lungmathoenae minhmai he ka ta vaiteh, minhmai kapancala ka o han ka ti navah,
Si digo: Olvidaré mi queja, dejaré mi saña, y esforzarme he:
28 Ka khangnae naw pueng heh, makkhak ka taki teh, tamikayon hoeh e lah na pouk hoeh langvaih tie hah ka panue.
Temo todos mis trabajos: sé que no me perdonarás.
29 Yon pen e lah kaawm pawiteh, bangdawkmaw ahrawnghrang e meng ka tawk han.
Si yo soy impío, ¿para que trabajaré en vano?
30 Tadamtui hoi ka kamhluk nakunghai, ka kut heh sapet hoi ka kamsin nakunghai,
Aunque me lave con aguas de nieve, y aunque limpie mis manos con la misma limpieza;
31 tangdong dawk na tâkhawng teh, ka khohna ni patenghai na panuet han doeh.
Aun me hundirás en la huesa: y mis propios vestidos me abominarán.
32 Bangkongtetpawiteh, lawkcengnae koe rei cet vaiteh, ama teh ka pathung thai nahanelah, ama teh tami lah tho hoeh.
Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, y vengamos juntamente a juicio.
33 Maimouh roi e van kut ka toung hanelah, maimae rahak laicei awm hoeh.
No hay entre nosotros árbitro que ponga su mano sobre nosotros ambos.
34 Kai koe e sonron lat naseh taki a thonae ni na taket sak hanh seh.
Quite de sobre mí su verdugo, y su terror no me perturbe;
35 Hatdawkvah ama taket laipalah lawk hah ka dei han. Hateiteh, kai koevah hottelah bout awm kalawn hoeh.
Y hablaré, y no le temeré: porque así no estoy conmigo.