Job 9
1 Job ni bout a pathung teh,
Et respondens Iob, ait:
2 Hetheh doeh tie hah atangcalah ka panue, hateiteh, Cathut e hmalah bangtelamaw tami teh a lan thai han.
Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
3 Ama oun han ka ngai e awm pawiteh, avai 1,000 touh dawkvah vai touh boehai pathung thai mahoeh.
Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
4 Cathut teh, lungkaang poung e, athakaawme thayung lah ao. Ama taranlahoi lung ka patak sak e, a lam ka cawn e apimaw kaawm boi.
Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
5 Monnaw hah a puen teh, a lungkhueknae hoi a pathung torei teh, panuek awh hoeh.
Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
6 Talai a onae hmuen koehoi a kâhuet teh, a khomnaw hah koung a kâhuet sak.
Qui commovet terram de loco suo, et columnae eius concutiuntur.
7 Kanî hah kâ a poe teh, tâcawt hoeh. Âsi angnae hah muen a ramuk.
Qui praecipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
8 Ama dueng lahoi kalvan hah a ramuk teh, tuipui tuicapa van a cei.
Qui extendit caelos solus, et graditur super fluctus maris.
9 Ama ni Latum, Kangduetaphai, Baritca, hoi akalae âsinaw hah a sak.
Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
10 Be panue thai hoeh e hnokalen e hai, touk thai hoeh e kângairu hnonaw hah a sak.
Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
11 Ka teng vah a cei ei ama teh, ka hmawt hoeh. Na ceihlawi e hai ka panuek hoeh.
Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
12 Ama ni lat pawiteh, apinimaw a haw pouh thai han. Apinimaw bangmaw na sak, atipouh thai han.
Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
13 A lungkhueknae dawk hoi, Cathut ni kamlang takhai mahoeh toe. A khok rahim vah tami kâoup e kabawmnaw teh a tabut awh.
Deus, cuius irae nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
14 Kai ni ama teh bangtelamaw, ka pathung thai han. Ama oun nahanelah, bangpatet e lawk maw kârawi han
Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
15 Bangtelah kalan nakunghai, ama teh ka pathung thai mahoeh. Kai lawkcengkung koe pahrennae doeh ka hei hnawn han.
Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
16 Ka kaw pawiteh, ama ni na pato han. Ama ni ka lawk na thai pouh hane ka yuem hoeh.
Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
17 Bangkongtetpawiteh, kahlî kathout ni na hmang teh, a khuekhaw awm laipalah ka hmânaw hah a kampai sak.
In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
18 Ka kâha thai laipalah, reithai hoi na kawi sak.
Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
19 A thasainae dawkvah ama teh, athakaawme lah ao. A lannae, kong dawk tetpawiteh, lawkcengnae dawk apinimaw ka hnin hah a khoe thai han.
Si fortitudo quaeritur, robustissimus est: si aequitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
20 Ka kuep nakunghai, ka pahni ni yon na pen han, tanouk hanelah kaawm hoeh nakunghai, ka lanhoehnae hah a kamnue sak han.
Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
21 Toun hoeh nahanlah ka o. Hateiteh, ka kâpanuek hoeh, ka hringnae heh ka hnueai toe.
Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et taedebit me vitae meae.
22 Be kâvan doeh. Hat dawk nahoehmaw, tamikathoutnaw hoi toun han kaawm hoeh e hoi, be raphoe han telah ka dei vaw.
Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
23 Hemnae ni vai touh hoi thet boipawiteh, kayonhoehe khangnae teh, a panuikhai han.
Si flagellat, occidat semel, et non de poenis innocentum rideat.
24 Talai heh tamikathout e kut dawk poe lah ao teh, a lawkcengkungnaw e minhmai a ramuk. Ahni hoehpawiteh, api han na maw.
Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
25 Ka hninnaw hateh, ka yawng e hlak hai hoe a rang, a kamleng awh teh, hawinae hmawt awh hoeh.
Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
26 Karang poung e lawng patetlah a khup teh, Mataw ni moithang a ka cawp e patetlah a rang.
Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
27 Ka phuenangnae ka pahnim vaiteh, ka lungmathoenae minhmai he ka ta vaiteh, minhmai kapancala ka o han ka ti navah,
Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
28 Ka khangnae naw pueng heh, makkhak ka taki teh, tamikayon hoeh e lah na pouk hoeh langvaih tie hah ka panue.
Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
29 Yon pen e lah kaawm pawiteh, bangdawkmaw ahrawnghrang e meng ka tawk han.
Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
30 Tadamtui hoi ka kamhluk nakunghai, ka kut heh sapet hoi ka kamsin nakunghai,
Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserint velut mundissimae manus meae:
31 tangdong dawk na tâkhawng teh, ka khohna ni patenghai na panuet han doeh.
Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
32 Bangkongtetpawiteh, lawkcengnae koe rei cet vaiteh, ama teh ka pathung thai nahanelah, ama teh tami lah tho hoeh.
Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri.
33 Maimouh roi e van kut ka toung hanelah, maimae rahak laicei awm hoeh.
Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
34 Kai koe e sonron lat naseh taki a thonae ni na taket sak hanh seh.
Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
35 Hatdawkvah ama taket laipalah lawk hah ka dei han. Hateiteh, kai koevah hottelah bout awm kalawn hoeh.
Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.
