Job 4
1 Hahoi Teman tami Eliphaz ni ahni koe bout a dei e teh,
Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit:
2 nang koe lawk kam touh ka dei haw vai, na thaima han vaimoe. Hatei apinimaw dei laipalah ao thai han.
Si cœperimus loqui tibi, forsitan moleste accipies, sed conceptum sermonem tenere quis poterit?
3 Tami moikapap na cangkhai toe. Kut tha kaawm hoeh e tha na o sak.
Ecce docuisti multos, et manus lassas roborasti:
4 Na lawk ni karawmnaw hah a thaw sak teh, khokpakhu tha kaawm hoeh e tha ao sak.
Vacillantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti:
5 Hateiteh, atu nama koe a pha teh, na lung sut a pout. Na tek teh, na ngaihmang.
Nunc autem venit super te plaga, et defecisti: tetigit te, et conturbatus es.
6 Na barilawa e hoi na kâuepkhai e nahoehmaw, kakuep e lamthung hah na ngaihawi e nahoehmaw.
Ubi est timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, et perfectio viarum tuarum?
7 Atu pouk haw, kayonhoehe apimaw kahmakata boi vai. Hat hoehpawiteh, tamikalan hah nâmaw tâkhawng e lah ao boi.
Recordare obsecro te, quis umquam innocens periit? aut quando recti deleti sunt?
8 Kahmanae dawkvah payonpakainae, talai kanawk teh runae ka tu e ni doeh ouk a a.
Quin potius vidi eos, qui operantur iniquitatem, et seminant dolores, et metunt eos,
9 Cathut e kâha dawk a kahma awh teh, a lungkhueknae kâha dawk be a kak awh.
Flante Deo perisse, et spiritu iræ eius esse consumptos:
10 Sendek huk e pawlawk hoi, ka matheng poung e sendektan kanaw e a hâ hah a kâkhoe.
Rugitus leonis, et vox leænæ, et dentes catulorum leonum contriti sunt.
11 Ca hane ao hoeh dawkvah Sendek matawngnaw a kamlum teh, Sendek manu e a canaw teh koung kâkapek awh.
Tigris periit, eo quod non haberet prædam, et catuli leonis dissipati sunt.
12 Atu arulahoi kai koe lawk a pha teh, ka hnâ ni arulahoi pouk e hah a thai.
Porro ad me dictum est verbum absconditum, et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius.
13 Karoumcalah a i awh lahun navah, karum vah vision hah pouk lahun navah,
In horrore visionis nocturnæ, quando solet sopor occupare homines,
14 Takinae hoi pâyawnae kai koe a pha. Ka hrunaw pueng koung kâhlehlawk sak e han,
Pavor tenuit me, et tremor, et omnia ossa mea perterrita sunt:
15 Hottelah muitha teh, ka hmalah a kâhlai teh, ka muen rueng a thaw.
Et cum spiritus me præsente transiret, inhorruerunt pili carnis meæ.
16 Hote muitha hah a kangdue teh, ka kamnuek e hah kapek thai hoeh. Ka mithmu vah hno buet touh a kamnue, duem ao teh lawk hah ka thai.
Stetit quidam, cuius non agnoscebam vultum, imago coram oculis meis, et vocem quasi auræ lenis audivi.
17 Ka dout thai e tami heh, Cathut hlak vah a lan thai maw, tami heh kasakkung hlak vah a thoung thai na maw.
Numquid homo, Dei comparatione iustificabitur, aut Factore suo purior erit vir?
18 A sannaw patenghai kâuepkhai hoeh niteh, kalvantaminaw hai na payon tet pouh pawiteh,
Ecce qui serviunt ei, non sunt stabiles, et in angelis suis reperit pravitatem:
19 amhru im dawk kho ka sak niteh, a kungpui teh, vaiphu lah ao teh, ahnimanaw teh, khakbara ni patenghai a tâ thai e hah bangtelamaw hoe a yuem thai han.
Quanto magis hi qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum, consumentur velut a tinea?
20 Amon hoi tangmin totouh katipcalah a kâbawng teh, apinihai tek laipalah a yungyoe a kahma awh.
De mane usque ad vesperam succidentur: et quia nullus intelligit, in æternum peribunt.
21 Ahawi poungnae naw hai koung takhoe lah ao teh, lungangnae awm laipalah be a due awh telah atipouh.
Qui autem reliqui fuerint, auferentur ex eis: morientur, et non in sapientia.
