Job 31
1 Ka mit ni lawkkamnae a sak, Bang kecu dawk maw tangla hah ka mit ni a khet han.
Pepigi fœdus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine.
2 Hatdawkvah, lathueng lae Cathut koehoi ka coe hane hoi, Athakasaipounge koehoi a parâw e teh bangmaw.
Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hereditatem Omnipotens de excelsis?
3 Tamikathoutnaw raphoe teh, payonpakainae ka sak e naw rawkphainae nahoehmaw.
Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus iniustitiam?
4 Ama ni ka lamthung hah a hmu teh, ka khokhnuk pueng hai be a touk nahoehmaw.
Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat?
5 Kalan hoeh e lah ka hring pawiteh, hoeh pawiteh, dumyennae hoi ka khok a hue rang pawiteh,
Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus:
6 Kânging e yawcu khingnae hoi na khing haw, Cathut ni ka lannae hah a panue thai han.
Appendat me in statera iusta, et sciat Deus simplicitatem meam.
7 Ka pahni ni lamthung phen boipawiteh, ka mit hoi ka hmu e patetlah lungthin ka tawn pawiteh, ka kut dawk ka tamang e kâbet pawiteh,
Si declinavit gressus meus de via, et si secutum est oculos meos cor meum, et si manibus meis adhæsit macula:
8 Cati na tu sak haw, ayâ louk ni cat naseh, ka a hane be phawng naseh.
Seram, et alium comedat: et progenies mea eradicetur.
9 Napui ni ka lungthin na pasawt payon pawiteh, ka imri e takhang arulahoi ka tuet pawiteh,
Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum:
10 ka yu ni ayâ hane cakang phawm naseh. Ayâ ni ipkhai naseh.
Scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.
11 Bangkongtetpawiteh, hot teh kathoute lah awm vaiteh, lawkcengnae koe tâcokhai hanelah kamcu e payonnae lah ao han.
Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.
12 Bangkongtetpawiteh, raphoe hanelah hmai ni a kak e lah ao han, Ka tawn e abuemlah be kahmat e lah ao han.
Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.
13 Ka sannu sanpanaw ni kai koe a phuenang awh navah, noutna laipalah kaawm pawiteh,
Si contempsi subire iudicium cum servo meo, et ancilla mea, cum disceptarent adversum me:
14 BAWIPA a thaw torei teh, kai ni bangmaw ka sak han. Na toun navah bangtelamaw ka pato han.
Quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus? et cum quæsierit, quid respondebo illi?
15 Von thung vah kai ka sak e ni, ahnimouh hai sak hoehnamaw, ama ni manu e von thung rei na sak hoehnamaw.
Numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est: et formavit me in vulva unus?
16 Karoedengnaw, e a ngainae hah poe laipalah kaawm pawiteh, lahmainaw lung ka pout sak pawiteh,
Si negavi, quod volebant, pauperibus, et oculos viduæ expectare feci:
17 naranaw hah canei hane rei laipalah, kama dueng ouk ka cat pawiteh,
Si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea:
18 Hateiteh, ahni hah ka nawca hoi a na pa patetlah ka okhai, anu e von thung hoi lahmai patetlah ka khetyawt toe.
(Quia ab infantia mea crevit mecum miseratio: et de utero matris meæ egressa est mecum.)
19 Tami bangpatet hai hnicu laipalah kadout e hoi, tami karoedengnaw kâkhu han ka tawn hoeh e ka hmawt boipawiteh,
Si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem:
20 A lungthin hoi kai yawhawi na poe hoeh teh, ka tumuen hoi phu ka bet sak hoehpawiteh,
Si non benedixerunt mihi latera eius, et de velleribus ovium mearum calefactus est:
21 longkha koe e kabawpnae ka hmu torei teh, naranaw taranlahoi ka kut ka dâw pawiteh,
Si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem:
22 ka kut heh ka loung dawk hoi kârakhing naseh, ka lounghrunaw hah kâkhoe naseh.
Humerus meus a iunctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
23 Bangkongtetpawiteh, Cathut koehoi rawkphainae teh, kai hanelah taki a tho poung, bangkongtetpawiteh, a lentoenae teh ka khang thai mahoeh.
Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus eius ferre non potui.
24 Sui hah ngaihawinae hoi ka sak teh, nang teh ka lungmawngnae doeh, telah suikathoung koe ka dei boipawiteh,
Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea.
25 ka kut hoi ka tawk e ni moikapap a hmu teh, ka tawntanae a len poung dawkvah, lunghawinae ka tawn boipawiteh,
Si lætatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea.
26 kanî a sei torei ka pouk teh, a angnae hoi ka cet e thapa hah a lawkpui lah ka pouk teh,
Si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare:
27 hottelah ka lungthin hah arulahoi a pasawt teh, ka pahni ni ka kut pahnuem pawiteh,
Et lætatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo.
28 het haiyah lawkcengnae hmuen koe phakhai han kamcu e payonnae doeh. Bangkongtetpawiteh, lathueng la kaawm e Cathut hah pahnawt e lah ao.
Quæ est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
29 Ka hmuhma e lathueng vah, rawkphainae a pha navah, ka lunghawi teh, a lathueng vah kathout e ka hmu navah, kai kâoup pawiteh,
Si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat, et exultavi quod invenisset eum malum.
30 Ka pahni ni yonnae dawk thoseh, a hringnae hah thoebo hane kâpoe hanelah ka pasoung hoeh e thoseh,
Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam eius.
31 Lukkareiim dawk taminaw ni a teng vah kaawm e apimaw von ka hlam e kaawm boi,
Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus eius ut saturemur:
32 Hateiteh, imyin ni lam vah roe boi hoeh, Bangkongtetpawiteh, kahlawng ka cet naw hanelah ka im vah tho ouk ka paawng pouh.
Foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit.
33 Adam patetlah kâtapoenae hah ka ramuk teh, ka payonpakainae hah ka lungtabue thung ka hrawk pawiteh,
Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam.
34 Tamimaya a pap poung dawkvah, ka taki teh ka imthungnaw dudamnae ka taki kecu dawkvah, duem ka o e hoi alawilah tâco thai hoeh e lah kaawm pawiteh,
Si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
35 Oe, kapanuekkhaikung buet tabang awm haw pawiteh, khenhaw! hetteh kaie kutnout doeh, Athakasaipounge ni, na pato haw pawiteh, kai na katarannaw ni cauk dawk thut haw pawiteh,
Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens: et librum scribat ipse qui iudicat.
36 Ka loung dawk hoi roeroe ka sin vaiteh, bawilukhung patetlah ka kâmuk han ei.
Ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi?
37 Ka khokhnuknaw pueng hai ama koe ka pâpho han, bawi patetlah ama teh ka hnai han ei.
Per singulos gradus meos pronunciabo illum, et quasi principi offeram eum.
38 Ka ram ni kai taranlahoi a hram teh, laikawk kongnaw ni cungtalah khui awh pawiteh,
Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent:
39 aphu poe laipalah a pawnaw hah ka ca teh, katawnkungnaw hringnae sung sak e lah kaawm boipawiteh,
Si fructus eius comedi absque pecunia, et animam agricolarum eius afflixi:
40 hottelah cang yueng lah pâkhing paw naseh, Catun yueng lah phovainaw paw naseh telah a ti, Job e lawk a pâpout toe.
Pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina. (Finita sunt verba Iob.)
