Job 30
1 Hatei, atuteh kai hlak ka camo e naw ni Kai na pathoe awh. A napanaw hah kai ni ka panuet teh, kaie tuhu ka ring e uinaw koe patenghai bawk van hoeh.
Nunc autem derident me iuniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:
2 A thaonae hah kai hanelah bangmaw cungkeinae kaawm. A thayung tawn awh hoeh toe.
Quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni.
3 Takangnae hoi voutthoup dawk a kamsoe awh teh, kahrawngum kingdinae hmuen koe tang a yawng awh.
Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate, et miseria.
4 Pho um e angmai hna a la awh teh, samphokung e a tangpha hah rawca hanelah a tai awh.
Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix iuniperorum erat cibus eorum.
5 Ahnimouh teh, tami koehoi pâlei awh teh, tamru patetlah a hramsin awh.
Qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
6 Tangkom thung hoi lungngoum thung o hanelah doeh ao awh. Talai hoi talung kâko dawk ao awh.
In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terræ, vel super glaream.
7 Caprapum vah a hram awh teh, pâkhingum vah a tabo awh.
Qui inter huiuscemodi lætabantur, et esse sub sentibus delicias computabant.
8 Ahnimouh teh tamipathu e canaw doeh. Bang pato patang hoeh e canaw doeh. Ram thung hoi hrek e naw doeh.
Filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.
9 Atu teh la lah na sak awh hanelah ka o toe. Na pathoe e lah ka o toe.
Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.
10 Na panuet awh teh kai hoi kâhlat lah na o awh. Ka minhmai na tamthawi awh.
Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.
11 Bangkongtetpawiteh, lirui hah a rasu awh teh, na ka pacekpahlek awh. Ka hmalah kammoumrui a rasu awh.
Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.
12 Kaie aranglah nawsainaw a kangdue teh, ka khok hah a phen awh. A rawkphainae lamthung hah kai taranlahoi a sak awh.
Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
13 Ka lamthung hah a raphoe awh. Kai ka tâlaw nahanelah a kâyawm awh. Ahnimouh kâhruetcuet ka poe hane apihai awm hoeh.
Dissipaverunt itinera mea, insidiati sunt mihi, et prævaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium.
14 Ka kaw poung e kâko dawk hoi a tho awh teh, ningkatim rahim vah na kalup awh.
Quasi rupto muro, et aperta ianua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.
15 Takithopoung e ka lathueng vah a pha. Bari lah ka onae hah kahlî patetlah a pâlei awh. Ka tawn e naw hah tâmai patetlah a kahma.
Redactus sum in nihilum: abstulisti quasi ventus desiderium meum: et velut nubes pertransiit salus mea.
16 Ka kângairunae ni ka hringnae teh a rabawk toe. Ka khangnae hninnaw ni khak na kuet.
Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.
17 Karum lah ka hru hah koung a thut teh, ka tharui patawnae ni roum thai hoeh.
Nocte os meum perforatur doloribus: et qui me comedunt, non dormiunt.
18 Ka patawpoung e ni hnicu hoi kayo e patetlah na kayo teh, angki lahuen patetlah na katek.
In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capito tunicæ succinxerunt me.
19 Tangdong dawk na tâkhawng teh, hraba hoi vaiphu patetlah ka o toe.
Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillæ et cineri.
20 Nama koe ka hram, hateiteh, na pato hoeh. Ka kangdue teh na khet.
Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.
21 Hatei, kai hanelah ka pahngawpahrak e lah na o. Na kut thasainae ni na taran.
Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
22 Kahlî dawk na tawm teh, a lathueng vah na kâcui sak.
Elevasti me, et quasi super ventum ponens elisisti me valide.
23 Bangkongtetpawiteh, nama ni duenae dawk na ceikhai hane hah ka panue. Hringnae katawnnaw pueng hanelah, na pouk pouh tangcoung e im dawkvah.
Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.
24 BAWIPA ni a kut a dâw torei teh, a kâhei nakunghai, banglah tho hoeh toe. A raphoe torei teh, a hram nakunghai hawinae awm hoeh toe.
Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam: et si corruerint, ipse salvabis.
25 Runae ka kâhmonaw hanlah ouk ka ka nahoehmaw. Karoedengnaw hanlah lungreithai hoi kaawm boihoeh maw.
Flebam quondam super eo, qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.
26 Hateiteh, hawinae ka tawng navah, hno kahawihoehe hah ka lathueng vah a pha. Angnae ka ring navah hmonae a pha.
Expectabam bona, et venerunt mihi mala: præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
27 Ka lungthin a tâsue teh roum thai hoeh. Ka khangnae hninnaw ni na tho sin.
Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie, prævenerunt me dies afflictionis.
28 Panuinae koelah tho hoeh niteh, lungmathoe koelah ka cei. Kamkhuengnaw rahak vah, ka kangdue teh, kabawpnae ka hei teh ka hram.
Mœrens incedebam, sine furore, consurgens, in turba clamabam.
29 Kahrawnguinaw e hmaunawngha lah ka o. Kalauk tavanaw hoi huiko lah ka o.
Frater fui draconum, et socius struthionum.
30 Ka vuen teh hoehoe a tamang teh kai koehoi a bo, Ka hrunaw teh puenghoi a kâan
Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt præ caumate.
31 Ka ratoung teh ka lungmathoenae lah a coung, ka tamawi teh kâlawk lah a coung.
Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.
