< Job 28 >

1 Ngun tainae tangkom ao katang, sui sôlêinae a hmuen hai ao.
Habet argentum, venarum suarum principia: et auro locus est, in quo conflatur.
2 Sum teh talai dawk hoi la e lah a o, rahum teh talung dawk hoi thawng e lah ao.
Ferrum de terra tollitur: et lapis solutus calore, in aes vertitur.
3 Tami ni hnonae dawk a pout sak teh, a hmuen kingkadi e pueng totouh a tawng awh, duenae tâhlip hoi hmonae thung vah a cei awh teh a tawng awh.
Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat, lapidem quoque caliginis, et umbram mortis.
4 Tami a ohoehnae koe vah tangkom a tai teh, khok ni a pahnim e hmuennaw hah tami hoi a kâhlanae hmuen koe a bang awh teh, pou a kâhuet awh.
Dividit torrens a populo peregrinante, eos, quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
5 Talai e tui dawk hoi rawca tâconae lah a o, a rahim lah teh hmai ni talai a kâthungsak e patetlah ao.
Terra, de qua oriebatur panis in loco suo, igni subversa est.
6 Hote talungnaw teh, sapphire talung a phukaawm a tâconae a kung lah ao. Sui kanuinaw hai ao.
Locus sapphiri lapides eius, et glebae illius aurum.
7 Hote lamthung teh tavanaw ni panuek hoeh, mataw e mit ni hai hmawt hoeh.
Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.
8 Ka po e sendek ni hai coungroe hoeh, ka matheng e sendek hai cet boihoeh.
Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leaena.
9 Talung dawk tami ni kut a toung teh, mon hah a kung koehoi pakhuppathan lah dek a palei.
Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.
10 Lungsongpui hah a kavi teh, ravohong a sak teh, a mit hoi a phukaawm poung e hno hah a hmu.
In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus eius.
11 Tui ka phuek e hah a tawng teh, kâhrawk e hnonaw hah angnae dawk a tâcokhai.
Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.
12 Hateiteh, nâ lah maw lungangnae hmuthainae teh, nâ lah maw panuethainae hmuen hah ao.
Sapientia vero ubi invenitur? et quis est locus intelligentiae?
13 Aphu onae tami ni panuek hoeh, Tami onae ram dawk hmu thai lah awm hoeh.
Nescit homo pretium eius, nec invenitur in terra suaviter viventium.
14 Kadunge ni kai koe awm hoeh telah a ti, talî ni kai koe awm hoeh a ti.
Abyssus dicit: Non est in me: et mare loquitur: Non est mecum.
15 Sui hoi ran thai lah awm hoeh, aphu teh ngun hoi hai bangnue thai lah awm hoeh.
Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione eius.
16 Ophir talung phu kaawm ni hai phat thai hoeh, aphu kaawm poung e onyx hoi sapphire ni hai phat thai hoeh.
Non conferetur tinctis Indiae coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo, vel sapphiro.
17 Sui hoi talung phukaawm ni hai phat thai hoeh, sui kathoung hoi hai thung thai lah awm hoeh.
Non adaequabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri:
18 Koral hoi jasper hai deipan han kamcu hoeh, Bangkongtetpawiteh, lungangnae phu teh, Rubies talung hlak hai a phu hoe a rasang.
Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione eius: trahitur autem sapientia de occultis.
19 Ethiopia ram e topaz talung phu kaawm ni phat thai hoeh, sui kathoung ni hai aphu onae phat thai hoeh.
Non adaequabitur ei topazius de Aethiopia, nec tincturae mundissimae componetur.
20 Hot patet lae lungangnae teh, nâhoi maw a tho, thoumthainae hmuen teh nâ lah maw ao.
Unde ergo sapientia venit? et quis est locus intelligentiae?
21 Kahringnaw pueng e mit ni a khet teh hmawt thai hoeh, kalvan e tavanaw ni hai a tawng teh hmawt thai hoeh.
Abscondita est ab oculis omnium viventium, volucres quoque caeli latet.
22 Rawkphainae hoi duenae ni a dei awh e kamthang hah, ka hnâ ni a thai telah ati awh.
Perditio et mors dixerunt: Auribus nostris audivimus famam eius.
23 Cathut ni a lamthung hah a panue pouh teh, hmuen hai a panue
Deus intelligit viam eius, et ipse novit locum illius.
24 Bangkongtetpawiteh, ama ni talai apout totouh a khet, kalvan rahim pueng hah a hmu.
Ipse enim fines mundi intuetur: et omnia, quae sub caelo sunt, respicit.
25 Kahlî teh khing hane hoi, tui teh bangnuenae hoi bangnue hane,
Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.
26 kho a rak nahanelah lamthung a sak pouh teh, khoparitnae hoi sumpapalik nahane lamthung a sak pouh navah,
Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus:
27 Lungangnae a hmu teh a pâpho, a caksak teh a tawng.
Tunc vidit illam, et enarravit, et praeparavit, et investigavit.
28 Tami koe khenhaw! BAWIPA takinae teh lungangnae doeh, kahawihoehe ceitakhai e teh panuethainae doeh telah a ti.
Et dixit homini: Ecce timor Domini, ipsa est sapientia: et recedere a malo, intelligentia.

< Job 28 >