< Job 23 >
1 Hahoi Job ni a pathung teh.
Respondens autem Iob, ait:
2 Sahnin hai ka phuenangnae a patawpoung. Ka kâhram lawi vah ka kut ni thayung awm hoeh toe.
Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.
3 Oe, ama teh nâ lah maw ao tie hah ka panue vaiteh, a tahungnae koe ka phat haw pawiteh.
Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium eius?
4 A hmalah ka kong heh ka phakhai vaiteh, ka pahni teh na lawkpanuesaknae hoi a kawi han ei.
Ponam coram eo iudicium, et os meum replebo increpationibus.
5 Na pathungnae lawk hah ka panue vaiteh, kai koe a dei hane hah ka thaipanuek han ei.
Ut sciam verba, quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
6 Ka lentoe e hnotithainae hoi na taran han namaw Na taran mahoeh, ka kong hah hoe na pouk pouh han doeh.
Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.
7 Hawvah ama hoi tamikalan ni pouk thai awh vaiteh, lawkcengkungnaw koehoi yungyoe ka hlout han toe.
Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam iudicium meum.
8 Khenhaw! hmalah ka cei, hateiteh ama la awm hoeh. Hnuklah bout ka ban eiteh, ama teh ka hmawt thai hoeh.
Si ad Orientem iero, non apparet: si ad Occidentem, non intelligam eum.
9 Avoilae kut hoi a tawk navah ama teh ka khen thai hoeh. Aranglae kut dawk a kamlang toteh ama hah ka hmawt thai hoeh.
Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum: si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
10 Hateiteh, ka dawn e lamthung hah ama ni a panue. Na tanouk toteh sui patetlah ka tâco han.
Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum, quod per ignem transit:
11 A khok dawk ka khok ni kacakcalah a kamtung teh, a lamthung hah phen laipalah ka dawn.
Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi, et non declinavi ex ea.
12 A pahni dawk hoi kâpoelawk hah ka cettakhai hoeh. A pahni dawk hoi ka tâcawt e lawk hah ka panki e rawca hlak hai ka pâtung.
A mandatis labiorum eius non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris eius.
13 Hateiteh, ama teh buet touh lah ao dawkvah, apinimaw a dum thai han. A hringnae ni a sak han a ngai e pueng hah a sak.
Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem eius: et anima eius quodcumque voluit, hoc fecit.
14 Kai hanelah a pouk e hah a sak. Ama dawk hot patet e hah moikapap ao.
Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.
15 Hatdawkvah, a hmalah o e hah ka taki. Hetheh ka pouk navah ama ka taki.
Et idcirco a facie eius turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.
16 Cathut ni ka lung a pout sak teh, Athakasaipounge hah na taki sak.
Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
17 Hatei, hmonae dawk hoi na kapek hoeh teh, ka hma lae hmonae kadung poung e dawk na ramuk hoeh.
Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.