Job 20
1 Hahoi Naamath tami Zophar ni a pathung teh,
Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
2 Hatdawkvah ka pouk lawi, pathung nahane na poe, bangkongtetpawiteh, ka thung e lungreithai kecu dawk doeh.
Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
3 Tounnae ni na yue e hah ka thai toe. Ka muitha ni thaipanueknae hoi pathungnae na sak pouh.
Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
4 Ayan hoi talaivan tami ao totouh hoi,
Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
5 tamikathoutnaw tânae tueng teh a duem. Cathut bang lah kangaihoehnaw e lunghawinae teh, dawngdengca doeh tie hah na panuek awh hoeh maw.
Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
6 A kâoupnae hah kalvan totouh a pha teh, a lû ni tâmai hah ka phat nakunghai,
Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
7 A payungpaei patetlah a yungyoe kahmat vaiteh, ahni kahmawtnaw pueng ni na maw ao telah ati awh han.
[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
8 Mang patetlah yout kahmat vaiteh, hmawt mahoeh toe. Karum e mang patetlah yout kahma e patetlah ao han.
Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
9 Ahni kahmawt e mit ni vah hmawt mahoeh toe. Hoeh pawiteh, hmuen ni hai kuen mahoeh toe.
Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
10 A canaw ni tami ka roedeng minhmai kahawi hah tawng awh vaiteh, a kut hoi hnopai hah bout a bankhai han.
Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
11 A hrunaw teh nawcanae thaonae hoi akawi han. Hateiteh, vaiphu dawk a ikhai han.
Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
12 A pahni dawk kahawihoehe a radip. A lai rahim vah a hro nakunghai,
A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
13 Pasoung laipalah a pâkuem. A kâko dawkvah a hro nakunghai,
Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
14 A rawca teh, a vonthung vah a ui vaiteh, tahrunsue lah a kangcoung han.
[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
15 A tawnta e hnopai hah padoun vaiteh bout a palo han. Cathut ni a von thung hoi a tâkhawng pouh.
Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
16 Tahrun sue hah a pahap teh, tahrun lai ni a ma a thei han.
Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
17 Kalawng e palang, khoitui hoi maito sanutui kamkak vaiteh, ka lawng e hmawt mahoeh.
Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
18 A tawk e thaw ni a coung sak han ei, von paha nahanelah hno mahoeh.
Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
19 Karoenaw hah a ceitakhai hoi, a coungroe teh, Ama ni a sak hoeh e im hah a lawp.
Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
20 A lung thung hoi roumnae hah a panue hoeh dawk. A ngai e hno buet touh boehai cawi mahoeh.
Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
21 A ca hanelah a pek e banghai awm hoeh. Hatdawkvah a nawmnae ni kasaw awm mahoeh.
Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
22 A nawm lahun nah kângairu vaiteh, ama taranlahoi kângairu patawpoung e kut dawk a pha han.
Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
23 A von a paha lahun nah Cathut ni a lungkhueknae hmai hah ahni koe a tha poeh han. A ca lahun nah a lathueng vah lungkhueknae kho a rak pouh han.
Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
24 Sum e senehmaica teh, a yawng takhai han ei, rahumpala ni pawkkayawng lah a ka awh han.
[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
25 Pala teh a phawk, a tak dawk hoi a tâco pouh. Loukloukkaang e a hmo hah hmue thung hoi a tâco. Takikatho poung e a lathueng vah a pha.
Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
26 Runae pueng teh ama hanelah pâtung lah ao. Tami ni patawi hoeh e hmai ni be a kak vaiteh, a im dawk kaawm e pueng ama hoi a kak han.
Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
27 Kalvannaw ni a payonnae hah a pâpho han, talai ni ama hah a taran han.
Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 A im e hnopainaw hah be kahmat vaiteh, a lungkhueknae hnin dawk hnokahawinaw hah tui patetlah a lawng han.
Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
29 Hetheteh Cathut koehoi tamikathoutnaw ni a coe hanelah ao. Cathut ni a coe hane râw a pouk pouh e doeh telah a ti.
Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
