< Job 19 >
Respondens autem Iob, dixit:
2 Atueng nâsittouh maw ka hringnae he runae na poe awh teh, lawk hoi kai na raphoe awh han.
Usquequo affligitis animam meam, et atteritis me sermonibus?
3 Vai hra totouh na pathoe awh e ka tak dawkvah na payon awh nakunghai na kayak awh hoeh.
En, decies confunditis me, et non erubescitis opprimentes me.
4 Ka payon katang pawiteh, ka payonnae teh kai dawk pou ao han.
Nempe, et si ignoravi, mecum erit ignorantia mea.
5 Kai na taranlahoi na kâoup awh teh, kai kayanae heh kai na tarannae lah na hno awh pawiteh,
At vos contra me erigimini, et arguitis me opprobriis meis.
6 kai dawkvah Cathut a payon tie hoi, a tamlawk hoi na ramuk tie hah panuek awh.
Saltem nunc intelligite quia Deus non aequo iudicio afflixerit me, et flagellis suis me cinxerit.
7 Payonnae kong dawkvah ka hram pawiteh, na thai pouh mahoeh. Puenghoi ka hram nakunghai lannae hah awm hoeh.
Ecce clamabo vim patiens, et nemo audiet: vociferabor, et non est qui iudicet.
8 Ka tapuet thai hoeh nahanlah ama ni ka lamthung hah a pâbing. Ka lamthung dawk hmonae hah a ta.
Semitam meam circumsepsit, et transire non possum, et in calle meo tenebras posuit.
9 Ka bawilennae hah na rading pouh teh, ka lû dawk e bawilukhung hah na la pouh.
Spoliavit me gloria mea, et abstulit coronam de capite meo.
10 Avoivang hoi vekvek na phi te ka kahma toe. Ka ngaihawinae teh, thingkung patetlah na phawk pouh.
Destruxit me undique, et pereo, et quasi evulsae arbori abstulit spem meam.
11 Kai na taranlahoi a lungkhueknae hah a kâan sak teh, a taran buet touh e patetlah na touksin.
Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum.
12 A ransahu hah a kamkhueng awh teh, kai na taran lahoi lamthung a rasoun awh, ka lukkareirim tengpam petkâkalup lah na ven awh.
Simul venerunt latrones eius, et fecerunt sibi viam per me, et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
13 Ka hmaunawnghanaw hah ahla nah koelah na puen pouh teh, ka panue e naw hah tamitavan lah koung ao awh.
Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
14 Ka imthungnaw hai ka hmawt thai hoeh toe. Ka huikahawinaw ni koung na pahnim awh toe.
Dereliquerunt me propinqui mei: et qui me noverant, obliti sunt mei.
15 Ka im dawk kho kasaknaw, ka sannunaw ni imyin lah na pouk awh. Ahnimae mithmu vah imyin lah ka o.
Inquilini domus meae, et ancillae meae sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
16 Ka sannaw hah ka kaw eiteh, na pato awh hoeh toe. Lawkkanem hoi pasawt a ngai toe.
Servum meum vocavi, et non respondit, ore proprio deprecabar illum.
17 Ka hringnae teh ka yu hanelah a hnueai e lah ao teh, rei ka tâcawt e hmaunawnghanaw hanelah ngai ka tho e la awm hoeh toe.
Halitum meum exhorruit uxor mea, et orabam filios uteri mei.
18 Camoca ni patenghai na dudam awh. Ka thaw navah kai taranlahoi lawk a dei awh.
Stulti quoque despiciebant me, et cum ab eis recessissem, detrahebant mihi.
19 Ka huiko kamyawng pueng ni na panuet awh. Ka lungpataw e naw ni hai kai tarankung lah koung ao awh.
Abominati sunt me quondam consiliarii mei: et quem maxime diligebam, aversatus est me.
20 Ka vuen hoi ka tak hai ka hru dawk rapkâbet. Kahâhli duengdoeh kaawm toe.
Pelli meae, consumptis carnibus, adhaesit os meum, et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos.
21 Oe, nangmouh ka huinaw, na pahren awh haw, na pahren awh haw, bangkongtetpawiteh Cathut e kut hoi na hem e la ka o toe.
Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos amici mei, quia manus Domini tetigit me.
22 Bang kecu dawk maw Cathut na rektap e patetlah kai hah na rektap awh. Ka takthai dawk ka khangnae he na khout sak awh hoeh rah maw.
Quare persequimini me sicut Deus, et carnibus meis saturamini?
23 Oe, ka lawknaw he ca lah ka thun pawiteh, cauknaw dawk pakhum boipawiteh,
Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro
24 thutnae sum hoi, talung dawk thut e a yungyoe hanelah awm pawiteh,
stylo ferreo, et plumbi lamina, vel celte sculpantur in silice?
25 kai na karatangkung teh a hring tie hah ka panue. A hnuktengpoung nah talai van bout a kangdue han.
Scio enim quod Redemptor meus vivit, et in novissimo die de terra surrecturus sum:
26 Ka vuen heh raphoe hnukkhu hoi, ka takthai hoi Cathut hah ka hmu han tie hah ka panue.
Et rursum circumdabor pelle mea, et in carne mea videbo Deum Salvatorem meum.
27 Kai kama roeroe ni ka hmu vaiteh, ayâ alouk ni a hmu dueng laipalah, kai ni kamae mit hoi roeroe ka hmu han. Banghloimaw ka thung e ka lungthin ni a rabui.
Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alius: reposita est haec spes mea in sinu meo.
28 Hno coungnae a kung teh, kai dawkvah hmu awh eiteh, bangtelamaw, ahni teh rektap han, na tet awh boipawiteh,
Quare ergo nunc dicitis: Persequamur eum, et radicem verbi inveniamus contra eum?
29 Namamouh ni tahloi teh taket awh. Bangkongtetpawiteh, lungkhueknae ni tahloi hoi reknae hah tâco sak. Lawkcengnae ao tie hah panuethai nahan telah ati.
Fugite ergo a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est: et scitote esse iudicium.