Job 16
1 Hahoi Job ni a pathung teh,
Respondens autem Iob, dixit:
2 Hot patet e hno teh, moikapap ka thai toe, nangmouh abuemlae lungpahawinae haiyah thathoenae hrum doeh.
Audivi frequenter talia, consolatores onerosi omnes vos estis.
3 Kahlî lawk teh poutnae ao maw, Hettelah pathung hane bang ni maw na tha a hmei sak.
Numquid habebunt finem verba ventosa? aut aliquid tibi molestum est si loquaris?
4 Ka kangduenae hmuen heh na kangduenae hmuen lah awm pawiteh, kai ni hai na dei awh e hah ka dei thai van han.
Poteram et ego similia vestri loqui: atque utinam esset anima vestra pro anima mea: Consolarer et ego vos sermonibus, et moverem caput meum super vos:
5 Hateiteh, ka pahni ni tha na o sak awh han. Ka pahni dawk hoi lungroumnae lawk ni na lungmathoenae a kahma sak han.
Roborarem vos ore meo: et moverem labia mea, quasi parcens vobis.
6 Lawk ka dei nakunghai ka lungmathoenae roum sak thai hoeh. Duem ka o nakunghai bang alânae awm hoeh.
Sed quid agam? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus: et si tacuero, non recedet a me.
7 Hateiteh, ama ni na tawn sak teh, ka huikonaw puenghai kingdi sak toe.
Nunc autem oppressit me dolor meus, et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
8 Nama ni khakkatek teh, hot ni kai hanelah kapanuekkhaikung lah ao. Ka kamsoenae ni yon na pen teh, hot ni ka minhmai dawk ka panuek khai e lah ao.
Rugæ meæ testimonium dicunt contra me, et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi.
9 A lungkhueknae ni rekrek na sei teh, na hmuhma. A hâkam na kata sin teh, ka taran ni na hmaiet.
Collegit furorem suum in me, et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis: hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.
10 Pahni na ang sin awh teh, lungroukatetlah ka tangboung dawk na tambei. Kai na taran hanelah cungtalah a kamkhueng awh.
Aperuerunt super me ora sua, et exprobrantes percusserunt maxillam meam, saciati sunt pœnis meis.
11 Cathut ni Cathut banglah ka ngaihoeh naw koe na pâseng, tamikathoutnaw kut dawk na tâkhawng.
Conclusit me Deus apud iniquum, et manibus impiorum me tradidit.
12 Kanawmcalah ka o eiteh, ama ni rekrek na bawng. Ka lahuen dawk na man teh, bengbeng na kahuet teh, rek ka kâbawng, kai teh tâkhawng hanelah ka o.
Ego ille quondam opulentus repente contritus sum: tenuit cervicem meam, confregit me, et posuit me sibi quasi in signum.
13 Ahnie pala kakanaw ni na kalup awh. Ka lung poukkayawng lah na ka teh, na pahren hoeh, talai dawk ka hmu e tui hah a ka rabawk.
Circumdedit me lanceis suis, convulneravit lumbos meos, non pepercit, et effudit in terra viscera mea.
14 Ka hmâ dawkvah patuen patuen hmâ na paca ka pahngawpahrak e ransanaw patetlah na cusin.
Concidit me vulnere super vulnus, irruit in me quasi gigas.
15 Ka vuen dawkvah, burihni ka khui sin teh, ka lû teh vaiphu dawk ka hruek.
Saccum consui super cutem meam, et operui cinere carnem meam.
16 Ka ka lawi vah ka minhmai a paling teh, ka mit dawk duenae tâhlip ao.
Facies mea intumuit a fletu, et palpebræ meæ caligaverunt.
17 Ka kut dawk kahawihoehe hno kasake awm hoeh. Ka ratoumnae teh a thoung ei te.
Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ, cum haberem mundas ad Deum preces.
18 Oe talai, ka thipaling heh ramuk han haw. Ka kanae ni kâhatnae hmuen tawn hanh naseh.
Terra ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus.
19 Atu patenghai, kapanuekkhaikung teh a rasangnae koevah ao.
Ecce enim in cælo testis meus, et conscius meus in excelsis.
20 Ka huinaw ni na dudam awh. Cathut koe ka mitphi a lawng.
Verbosi amivi mei: ad Deum stillat oculus meus.
21 Tami ni imri hanelah, a kâhei pouh e patetlah, oe Cathut koe na kâhet pouh hane awm haw pawiteh,
Atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo, quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo.
22 Bangkongtetpawiteh, kum nâsittouh abaw hoehnahlan, bout ban hoeh nae lamthung dawk ka cei han telah ati.
Ecce enim breves anni transeunt, et semitam, per quam non revertar, ambulo.
