Job 11
1 Naamath tami Zophar ni a pathung e teh,
Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
2 Hettelae lawk kapap e heh pathung laipalah ao thai han namaw, Lawk moikapap ka dei e pueng ni maw kayonhoehe la o awh han.
Numquid qui multa loquitur, non et audiet? aut vir verbosus justificabitur?
3 Na dei e lawk hrawnghrang ni, tami a roum sak thai han namaw, Tami na panuikhai nah buet touh ni hai yue mahoeh namaw.
Tibi soli tacebunt homines? et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis?
4 Bangkongtetpawiteh, ka yuemnae teh a thoung. Na mithmu vah kathoung telah na ti.
Dixisti enim: Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo.
5 Hateiteh, oe Cathut ni na dei pouh seh, nang kâtaran lahoi pahni ang naseh.
Atque utinam Deus loqueretur tecum, et aperiret labia sua tibi,
6 Ama ni lungangnae arulawk hah na hmu sak yawkaw han, bangkongtetpawiteh, na lungangnae alet hni touh apap. Hatdawkvah na payonpakai e dawk hoi kayounhnawn lah Cathut ni a sak tie panuek.
ut ostenderet tibi secreta sapientiæ, et quod multiplex esset lex ejus: et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo quam meretur iniquitas tua!
7 Kadungpoung e Cathut e hno hah na pakhingpalang thai na maw, Athakasaipounge coungnae hah na tawng teh koung na hmuthai maw.
Forsitan vestigia Dei comprehendes, et usque ad perfectum Omnipotentem reperies?
8 Kalvan hlak hai a rasang teh, nang ni bangmaw na sak thai, Phuennaw hlak hai hoe adung teh, nang ni bangmaw na panue. (Sheol h7585)
Excelsior cælo est, et quid facies? profundior inferno, et unde cognosces? (Sheol h7585)
9 A bangnuenae teh, talai hlak hai asaw. Tuipui hlak hai hoe akaw.
Longior terra mensura ejus, et latior mari.
10 A man teh thongim dawk paung hoi lawkceng hanelah pâkhueng pawiteh, apinimaw ahni teh a rungngang thai han.
Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei?
11 Bangkongtetpawiteh, huenghai ao a e hah a panue, thoe sak e hai a hmu. Ama ni pouk laipalah maw ao han.
Ipse enim novit hominum vanitatem; et videns iniquitatem, nonne considerat?
12 Bangkongtetpawiteh, kahrawng e laca patetlah tami a khe torei teh, tamipathu teh a lungang han.
Vir vanus in superbiam erigitur, et tamquam pullum onagri se liberum natum putat.
13 Na lungthin hah kârakueng nateh Cathut koe na kut dâw haw.
Tu autem firmasti cor tuum, et expandisti ad eum manus tuas.
14 Na kut dawk na payonpakai e awm boipawiteh, ahlanae koe tâkhawng haw. Kathoute hah na im dawk awm hanh seh.
Si iniquitatem quæ est in manu tua abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo injustitia,
15 Hottelah tounnae awm laipalah, na minhmai hah a kamnue han doeh. Kacakcalah na o vaiteh, na taket mahoeh.
tunc levare poteris faciem tuam absque macula; et eris stabilis, et non timebis.
16 Bangkongtetpawiteh, na rucatnae hah na pahnim vaiteh, poun ka lawng e tui patetlah pahnim hanh.
Miseriæ quoque oblivisceris, et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis.
17 Na hringnae teh kanîthun e hlak hai hoe a ang han, a hmonae hah amom patetlah ao han.
Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam; et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer.
18 Karoumcalah na o han, bangkongtetpawiteh, ngaihawinae ao. Na tengpam e hno na sung nakunghai karoumcalah na kâhat han.
Et habebis fiduciam, proposita tibi spe: et defossus securus dormies.
19 Na i vaiteh, apinihai tâsuenae na poe mahoeh, tami moikapap ni nang koe a kâhei awh han.
Requiesces, et non erit qui te exterreat; et deprecabuntur faciem tuam plurimi.
20 Hateiteh, tamikathoutnaw e mit teh, dawn vaiteh, hlout awh mahoeh. A ngaihawi awh e hringnae teh a sung awh han telah a ti.
Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis: et spes illorum abominatio animæ.
