Jeremiah 24
1 Babilon siangpahrang Nebukhadnezar ni, Judah siangpahrang Jekoniah, Jehoiakim capa, Judah kahrawikung, kutsakthoumnaw hoi sumdeithoumnaw hoi Jerusalem hoi Babilon lah a ceikhai awh hnukkhu, BAWIPA ni a pâtue teh, khenhaw! thaibunglung paw bom kahni touh heh BAWIPA e bawkim e hmalah a pâhung awh.
Jahweh schonk mij een visioen: Zie, daar stonden twee manden met vijgen voor de tempel van Jahweh. Het gebeurde, nadat Nabukodonosor, de koning van Babel, Jekonias, den zoon van Jojakim en koning van Juda, met de magistraten van Juda en de smeden en bankwerkers uit Jerusalem had weggevoerd en naar Babel gebracht.
2 A bom buet touh dawk thaibunglung paw kahawipoung e, thaibunglung paw ka hmin pasuek e patet e hah ao. A bom alouk lae dawk teh, thaibunglung paw kahawihoehe ca hanelah kamcu hoeh totouh kahawihoehe hah ao.
In de ene mand waren uitstekende vijgen als van de eerste pluk; in de andere mand heel slechte vijgen, te slecht om te eten.
3 BAWIPA ni kai koevah, bangne na hmu, Jeremiah telah ati. Kai ni thaibunglung paw kahawipoung e hoi kahawihoehe cakawi hoeh e telah ka ti.
En Jahweh zeide tot mij: Jeremias, wat ziet ge? Ik antwoordde: Vijgen; de goede vijgen zijn uitstekend, en de slechte zijn bijzonder slecht, te slecht om te eten.
4 BAWIPA e lawk hah kai koe a pha teh,
Toen werd het woord van Jahweh tot mij gericht:
5 BAWIPA Isarel Cathut ni hettelah a dei, san ka toung e Judahnaw, Khaldean ram dawk ahawi awh nahanelah ka patoun e naw hah hete kahawi e thaibunglung paw patetlah ka khet han.
Zo spreekt Jahweh, Israëls God: Zoals men deze goede vijgen beziet, Zo zal Ik de ballingen van Juda, Die Ik uit deze plaats heb verbannen Naar het land der Chaldeën, goedgunstig aanzien.
6 Bangkongtetpawiteh, ahawi awh nahan ahnimae lathueng ka mit ka hruek vaiteh, hete ram dawk na bankhai awh han, ahnimouh ka pathung vaiteh, ka raphoe mahoeh toe, ka ung vaiteh, ka phawng mahoeh toe.
Ik zal een genadige blik op hen werpen, En breng ze weer terug in dit land; Ik bouw ze op, en breek ze niet af, Ik plant ze, en ruk ze niet uit.
7 BAWIPA lah ka o thainae panuethainae lungthin hah ka poe han. Ka tami lah ao awh vaiteh, ahnimae Cathut lah ka o han. Bangkongtetpawiteh, a lungthin abuemlahoi kai koe bout a ban awh han.
Ik schenk hun een hart, om te erkennen, Dat Ik Jahweh ben; Zij zullen mijn volk, Ik zal hun God zijn, Wanneer ze zich van ganser harte tot Mij bekeren.
8 BAWIPA ni hettelah a dei, thaibunglung paw kahawihoeh e, ca han kamcu hoeh totouh kahawihoehe patetlah Judah siangpahrang Zedekiah hoi kahrawikungnaw hoi Jerusalem e kacawirae hete ram dawk kaawmnaw hoi Izip dawk kho ka sak e hah ka hnamthun takhai roeroe han.
Maar zoals met slechte vijgen, Te slecht om te eten, spreekt Jahweh: Zo zal Ik handelen met Sedekias, den koning van Juda, Met al zijn vorsten en die in Jerusalem werden gespaard, Die in dit land zijn achtergebleven, Of die in Egypteland wonen.
9 Ka rucat poung lahoi talai uknaeram tangkuem dawk dudam hane ka hreknae ram pueng koe pahnawt, pacekpahlek, yue han hoi thoebo e lah ao nahanlah ka poe han.
Ik maak ze ten afschrik Voor alle koninkrijken der aarde, Tot smaad en spreekwoord, tot spot en vloek Op alle plaatsen, waar Ik ze heendrijf;
10 Amamouh hoi a mintoenaw koevah, ka poe e ram thung hoi a thup awh totouh, ahnimouh koe tahloi, takang, hoi lacik ka patoun han telah BAWIPA ni ati.
Ik laat het zwaard op hen los, Met honger en pest, Tot ze zijn uitgeroeid uit het land, Dat Ik hun en hun vaderen heb gegeven!
